یکی از بازیگران نمایش «زیگموند» معتقد است آنچه در به صحنه بردن این اثر نمایشی بیش از هر نکته دیگری اهمیت دارد، تلاش برای اجرای یک اثر آبرومند با هدف رضایت مخاطب بوده است.
شهروز دل افکار از بازیگران تئاتر، سینما و تلویزیون که در روزهای اخیر با نمایش «زیگموند» به کارگردانی مهرداد کوروش نیا روی صحنه تئاتر است، در گفت‌وگو با خبرنگار ماضمن ابراز خرسندی از حضور در چنین پروژه نمایشی عنوان کرد: آن چه از من در تئاتر «زیگموند» به عنوان بازیگر می بینید فرق چندانی به لحاظ بازیگری با فصل اول اجراها ندارد، اما به طور حتم آنچه در تالار حافظ روی صحنه می رود این بار با اتکا، پشتوانه و تجربه ای است که از فصل اول اجراهای این پروژه در تماشاخانه ایرانشهر به دست آمده و شرایط پخته تری را برای من به عنوان بازیگر فراهم آورده که می تواند دارای تفاوت های مثبتی باشد.
وی افزود: وقتی یک بازیگر بعد از مدتی دوباره به سمت اجرای نمایشنامه‌ای می رود که قبلا آن را بازی کرده است، گویی معانی و مفهوم کلمات نمایشنامه برایش گسترده تر و قابل فهم تر می شود. در این مسیر بازیگر بیشتر می فهمد که چه کاری روی صحنه انجام دهد تا بتواند با تماشاگر ارتباط بیشتر و موثرتری برقرار کند. چارچوبی که در فصل اول اجراهای «زیگموند» به شکل خوبی انجام گرفت و حالا در تالار حافظ پیش روی مخاطبان قرار می گیرد. این همان مسیری است که از آن «رسیدن به نقش» یاد می کنند. فضایی که به واسطه متن و کارگردانی مهرداد کوروش نیا و آنچه ما به عنوان بازیگر روی صحنه اجرا کردیم توانسته است ارتباط خوبی با تماشاگر برقرار کند.
این بازیگر تئاتر درباره چالش هایی که برای بازی در نمایش «زیگموند» تجربه کرده است، توضیح داد: برای یک بازیگر ایفای نقش در چند شخصیت متعدد طی یک اجرای نمایشی امری پیچیده و بسیار چالش برانگیز است. چالشی که تجربه زیست در آن بسیار دشوار اما در نهایت شیرین و پر از تجربه است. همین که بتوانیم براساس یک متن نمایشی چند شخصیت را بازی کنیم به خودی خود کار را برای یک بازیگر سخت می کند. چرا که پیدا کردن شخصیت ها و اینکه هیچ کدام با دیگری شباهت نداشته باشند در دنیای بازیگری مسیری پرچالش است که من در تئاتر «زیگموند» آن را تجربه کردم. این‌ها اتفاقات جذابی هستند که در هر دقیقه از نمایش کاراکتری را تبدیل به یک کاراکتر دیگری می کند؛ فضایی که می بایست به مذاق تماشاگر هم خوش بیاید و او را راضی از سالن نمایش خارج کند.
دل افکار در بخش دیگری از صحبت های خود با اشاره به استقبال قابل توجه مخاطبان از فصل اول و دوم پروژه نمایشی «زیگموند» تاکید کرد: صادقانه می گویم که من و همه همکارانم در این پروژه به عشق مخاطبان روی صحنه می رویم و در این مدت هم به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کنیم. برای ما تماشاگر بسیار اهمیت دارد چون وقتی استقبال و تشویق آنها را دریافت می کنیم هرچه خستگی و رنج داریم فراموش می کنیم. این اقتضای شغل بازیگری است که از نفس تماشاگر انرژی می گیرد و سعی می کند به بهترین شکل ممکن به این انرژی مثبت پاسخ دهد، تجربه ای که من این روزها در تالار حافظ در آن زیست می کنم.
وی تصریح کرد: هر بازیگری به نسبت آموخته ای که از حرفه خود دارد، به نقش مورد نظر می رسد. اما طی این مسیر برای بازیگرانی که دغدغه های درست و اصولی روی صحنه دارند، مسیر بسیار سختی است چرا که نیازمند تحقیقات و مطالعات متعددی است که می بایست با تمرکز روی آنها و ترکیب با تجربه ها و تخصص خود در بازیگری آن را به نتیجه نهایی برساند. همین موضوعات به خودی خود یک دوره دانشگاهی است که پاسخ به آن در حد یک یا دو جمله نیست. بنابراین آنچه می توانم درباره سیر رسیدن به نقش در تئاتر «زیگموند» مطرح کنم دربرگیرنده حضور در مسیری بوده که با هدایت های مهرداد کورش نیا به عنوان کارگردان و همراهی بهروز پناهنده و فرنوش نیک اندیش دیگر بازیگران اصلی نمایش محقق شده و خوشحالم که تماشاگر توانسته با آن ارتباط برقرار کند.
دل افکار در بخش پایانی صحبت های خود گفت: مهرداد کوروش نیا یک نویسنده و کارگردان حرفه ای تئاتر است که من به عنوان بازیگر کوشیدم براساس تحلیل کارگردانی او روی صحنه حضور پیدا کنم. صحنه ای که من به عنوان بازیگر وظیفه دارم در چارچوب تحلیل کارگردان به عنوان یک عامل اصلی، حضوری داشته باشم که بتواند در مخاطب حس همذات پنداری ایجاد کند. مسیری که به دلیل پرداخت متفاوت کوروش نیا به کابوس های زیگموند فروید بسیار چالش برانگیز بوده که خوشبختانه تماشاگر هم از تجربه تماشای این مسیر راضی است.
فصل دوم اجراهای عمومی نمایش «زیگموند» به نویسندگی و کارگردانی مهرداد کورش نیا و بازی بهروز پناهنده، شهروز دل افکار و فرنوش نیک اندیش هر شب ساعت ۲۰ در تالار حافظ (از مجموعه های تحت پوشش بنیاد فرهنگی هنری رودکی) پیش روی مخاطبان قرار می گیرد
