این باستان‌شناس معتقد است: خوشبختانه اجرای برنامه‌های تعیین عرصه و حریم علاوه‌بر حفظ محوطه‌های باستانی باعث سردرگم نشدن مردم می‌شود که قصد ساخت و ساز و احداث مسکن در حریم محوطه‌های باستانی برای خود را دارند.
سرپرست هیأت باستان‌شناسی ملاط آباد اظهارکرد: مزیت چنین پژوهش‌هایی در این است که علاوه بر حفاظت از محوطه‌ها معمولا سبب کشفیات علمی نیز می‌شود. محوطه ملاط آباد دارای دو برجستگی است که به فاصله ۳۰۰ متری از همدیگر قرار دارند. بر اساس یافته‌های سطحی و مواد فرهنگی به‌دست آمده از کاوش گمانه‌ها این محوطه مربوط به دوران ساسانی و اسلامی است، گرچه آثاری اندک از دوران پیش از تاریخی نیز به دست آمد.
امینی‌خواه گفت: کشف مهم در مورد این محوطه، مربوط به برجستگی کوچکتر است که بر اساس پژوهش حاضر معلوم شد این تپه کوچک که با نام یاو کُل۲ (در زبان کُردی به معنی اسب کوتاه) معرفی شده، مربوط به یک بنا از دوران ساسانی است و با توجه به وجود بناهای متعددی از دوران ساسانی مانند آتشکده حسن زوردار و آتشکده و چهار طاقی سراب مورت در دشت گیلان غرب این احتمال وجود دارد که مربوط به یک آتشکده باشد.
بنابر گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، این باستان‌شناس با ابراز تأسف از اینکه به دلیل حفاظت نشدن قسمت زیاد این بنا از بین رفته است، گفت: آنچه که امروزه از آن باقی مانده پشته‌ای کوچک به ارتفاع ۲ متر است که مساحتی حدود ۷۰۰ متر مربع را دربر می‌گیرد که امید است با کاوش این اثر مهم، برگی دیگر از تاریخ این منطقه باستانی گشوده شود.
