سریال «روز خون» به تهیه‌کنندگی مرتضی رضایی و کارگردانی حمید همتی، روایتی از حادثه اول تروریستی حرم شاهچراغ است که از۱۲آبان‌ماه۱۴۰۳ساعت۲۲ ازشبکه یک سیما روی آنتن رفت.
در روز خون، مأمور امنیتی‌ای به‌نام راسخ به سرنخی از رابط تروریست‌های داعش به‌اسم ناصر می‌رسد، اما داعش او را هنگام دستگیری حذف می‌کندومجدد نیرو‌های امنیتی در‌حال پیگیری این حادثه هستند؛ از‌آنجا‌که در فاجعه شاهچراغ زندگی مردم عادی تحت‌تأثیر قرار گرفت، در این سریال به قصه حضور پنج خانواده در این حرم نیز پرداخته شده. یکی از بازیگران مؤثر این سریال، اشکان هورسان بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است که نقش «ابوعایشه» را دارد. او پیش از این با ایفای نقش در سریال‌های تلویزیونی و نمایش خانگی همچون خانه امن، جیران، پریا، دلدادگان، عاشقانه، گمشدگان و… برای مخاطبان به چهره‌ای آشنا بدل شده است.
احتمالا ایفای نقش در سریال روز خون با توجه به سوژه حساس و به‌روزی که دارد برای بازیگران جذابیت دارد. به ویژه وقتی صحبت از نقش ابوعایشه باشد که جزو شخصیت‌های اصلی و منفی سریال است. شما چطور این پیشنهاد را پذیرفتید؟
پیشنهاد بازی در سریال «روز خون» در ابتدا توسط سامان رخصتی مطرح شد. از قبل دورا‌دور با آقای همتی آشنایی داشتم. ایشان بازی تئاتر و سریال «جیران» را از من دیده بودند. این شد که همکاری با پروژه را پذیرفتم و به شیراز رفتیم تا کار را شروع کنیم.
پیش از این در «خانه امن» تجربه همکاری در آثار امنیتی یا در «جیران» بازی کاراکتر منفی را داشتید. در روز خون نیز نقش منفی را بازی می‌کنید که در صدد ضربه زدن به امنیت کشور است. تمایزات این نقش‌ها و همچنین تجربه‌ای که در ایفای آنها داشتید چگونه است؟
در بازیگری همیشه شرایط خاصی وجود دارد. از آنجا که پیش از این تجربه بازی در سریال خانه امن را داشتم و با فضای بازی امنیتی آشنا بودم. در این کار هم در ابتدا قرار بود نقش منفی را بازی کنم اما شرایط تغییر کرد و من نقش کاراکتر پلیس امنیتی را بازی کردم. با‌این‌حال، سابقه من در بازیگری به نقش‌های منفی برمی‌گردد؛ مثل بازی در «جیران» و به‌همین‌دلیل، بیشتر در این قالب شناخته می‌شوم. قسمت این‌گونه است و در سینما هم بیشتر نقش‌های منفی را به من می‌دهند. این امر، خوبی‌ها و بدی‌های خودش را دارد که لاجرم باید پذیرفت.
البته یکی از معایب پذیرش نقش منفی، فرورفتن در قالب تیپ و تکرار‌شدن این نقش هاست.
صحبتم در پذیرش بدی‌های شناخته‌شدن درنقش منفی ناظر برجا‌افتادن بازیگران درنقش خاص است. نقش‌ها چه منفی و چه مثبت باشد،معمولااین تصورپیش می‌آیدکه بازیگرفقط توانایی آن بازی خاص رادارد.درکارهای‌مثبت‌زیادی بازی‌کرده‌ام و بازخوردهای خوبی گرفته‌ام. در آن موارد تماشاچیان تحت‌تأثیر قرار گرفتند و احساسی شدند اما درقالب تصویری، ممکن است به‌دلیل چهره، صدا و فیزیکم بیشتر نقش‌هایی که پیشنهاد شده یا می‌شود معمولا نقش‌های منفی باشد. هر‌چند‌که من کمدی هم بازی کرده‌ام اما خودم را محدود به این نقش‌ها نمی‌کنم و سعی می‌کنم تأثیر خوبی روی مخاطب بگذارم. البته در نقش منفی سختی‌های خاص خودش را دارد. باید این را هم گفت که بازی نقش منفی سخت است. اگر بتوان از پس نقش منفی برآمد تأثیر خوبی هم می‌تواند داشته باشد اما نقش منفی مثل شمشیر دولبه می‌ماند.
در بخش‌هایی، دیدن بازی «ابوعایشه» تصویر داعشیِ فیلم «به‌وقت شام» با عبارت «چطوری ایرانی؟» را تداعی می‌کند. آیا این تعمدی بوده؟ یا در مسیر بازی شکل گرفت؟
در بازیگری تلاشم این است که از هیچ بازیگر دیگری وام نگیرم. سعی‌ام این است که بازی خودم را داشته باشم اما در مورد آن بازی و بازیگر؛ همان‌زمان که «به‌وقت شام» پخش می‌شد، خیلی از دوستان و آشنایان می‌پرسیدند این تویی؟ در مورد آن بازی، بیشتر شباهت چهره مطرح است. همان‌طور که گفتم در بازی از کسی وام نمی‌گیرم. لفظ عامیانه‌اش این است که ادای کسی را در نمی‌آورم. هدفم آن است که آنچه که بازی می‌کنم چه‌خوب، چه‌بد همه از خودم باشد.
رسیدن به شخصیت ابوعایشه دشوار به‌نظر می‌رسد. دراین مسیر با چه چالشی روبه‌رو بودید؟
هر بازی چالش‌های خودش را دارد. از وقتی این کاراکتر به من پیشنهاد شد، تا زمانی که بروم جلوی دوربین خیلی وقت کمی داشتیم. شاید این‌زمان در حد چند‌روز بیشتر نبود. چه‌بسا وقتی فیلمنامه به‌دستم رسید روز بعدش رفتیم جلوی دوربین. بنابراین سعی کردم از تفکرات و داشته‌های خودم و البته از هدایت خوب آقای همتی استفاده کنم.
خودتان چقدر در شخصیت‌پردازی ابوعایشه مؤثر بودید؟
برای کاراکترم یک ویژگی خاص در‌نظر گرفتم که مربوط به حالت فشردن لب‌ها و دندان ساییدن بود. این تیکِ رفتاری را روز قبل از فیلمبرداری با آقای همتی در‌میان گذاشتم وایشان همراهی کردند. این کاراکتر خیلی‌جاها دیالوگ ندارد. بیشتر اکتِ صورت و میمیک چهره و نگاه اوست که می‌تواند بازی را باورپذیر کرده و تأثیرگذار باشد. طبیعتا باید حالت‌هایی مخصوص خودش می‌داشت تا می‌توانست برای مخاطب جذاب باشد و آن بعد منفی کاراکتر را هم به‌صورت نمایشی بروز دهد.
با تماشای ماحصل کار، از بازی خودتان در روز خون رضایت دارید؟
بازخوردهایی که ازاین نقش می‌گیرم،رضایت خوبی را برایم به‌همراه داشته. واکنش دوستان، آشنایان و آنهایی که به‌واسطه همین سریال و درهمین چند‌روز در فضای مجازی به من لطف داشتند نشان‌دهنده موفقیت نسبی خوبی است. در‌نهایت، بازی در چنین نقشی سختی‌های خاص خود را دارد و باید خود را در جایگاه چنین شخصیت منفی‌ای قرار دهم، که این همواره تأثیراتی روی خود بازیگر هم دارد. این تأثیرات در بازیگری اجتناب‌ناپذیر است.
با توجه به این‌که روز خون برگرفته ازفاجعه‌ای دلخراش است که مردم عادی رانشانه گرفته بود،درمسیر تولید چقدر تحت‌تأثیر احساسات ناشی از این امر بودید؟
صحنه‌هایی که بسیاری از افراد بی‌گناه کشته می‌شدند، من را بسیار به فکر فرو می‌برد. چند‌روزی که در شاهچراغ فیلمبرداری داشتیم، بازسازی آن صحنه‌ها برای همه سخت بود. برای من که نقش کاراکتر منفی را بازی می‌کردم، این موضوع سخت‌تر هم بود. خودم انسان منفی‌ای نیستم اما خب بیشتر پیشنهاداتم این فرم کاراکترهاست. در‌طول تولید، متأسفانه فرصتی برای گفت‌وگو با آسیب‌دیدگان فاجعه به‌طور کامل پیش نیامد اما دوستانی که در شاهچراغ بودند، داستان‌های زیادی از اتفاقی که دو‌سال پیش افتاد، روایت کردند که بسیار تاثرانگیز بود.
احتمالا ایفای نقش در سریال روز خون با توجه به سوژه حساس و به‌روزی که دارد برای بازیگران جذابیت دارد. به ویژه وقتی صحبت از نقش ابوعایشه باشد که جزو شخصیت‌های اصلی و منفی سریال است. شما چطور این پیشنهاد را پذیرفتید؟
پیشنهاد بازی در سریال «روز خون» در ابتدا توسط سامان رخصتی مطرح شد. از قبل دورا‌دور با آقای همتی آشنایی داشتم. ایشان بازی تئاتر و سریال «جیران» را از من دیده بودند. این شد که همکاری با پروژه را پذیرفتم و به شیراز رفتیم تا کار را شروع کنیم.
پیش از این در «خانه امن» تجربه همکاری در آثار امنیتی یا در «جیران» بازی کاراکتر منفی را داشتید. در روز خون نیز نقش منفی را بازی می‌کنید که در صدد ضربه زدن به امنیت کشور است. تمایزات این نقش‌ها و همچنین تجربه‌ای که در ایفای آنها داشتید چگونه است؟
در بازیگری همیشه شرایط خاصی وجود دارد. از آنجا که پیش از این تجربه بازی در سریال خانه امن را داشتم و با فضای بازی امنیتی آشنا بودم. در این کار هم در ابتدا قرار بود نقش منفی را بازی کنم اما شرایط تغییر کرد و من نقش کاراکتر پلیس امنیتی را بازی کردم. با‌این‌حال، سابقه من در بازیگری به نقش‌های منفی برمی‌گردد؛ مثل بازی در «جیران» و به‌همین‌دلیل، بیشتر در این قالب شناخته می‌شوم. قسمت این‌گونه است و در سینما هم بیشتر نقش‌های منفی را به من می‌دهند. این امر، خوبی‌ها و بدی‌های خودش را دارد که لاجرم باید پذیرفت.
البته یکی از معایب پذیرش نقش منفی، فرورفتن در قالب تیپ و تکرار‌شدن این نقش هاست.
صحبتم در پذیرش بدی‌های شناخته‌شدن درنقش منفی ناظر برجا‌افتادن بازیگران درنقش خاص است. نقش‌ها چه منفی و چه مثبت باشد،معمولااین تصورپیش می‌آیدکه بازیگرفقط توانایی آن بازی خاص رادارد.درکارهای‌مثبت‌زیادی بازی‌کرده‌ام و بازخوردهای خوبی گرفته‌ام. در آن موارد تماشاچیان تحت‌تأثیر قرار گرفتند و احساسی شدند اما درقالب تصویری، ممکن است به‌دلیل چهره، صدا و فیزیکم بیشتر نقش‌هایی که پیشنهاد شده یا می‌شود معمولا نقش‌های منفی باشد. هر‌چند‌که من کمدی هم بازی کرده‌ام اما خودم را محدود به این نقش‌ها نمی‌کنم و سعی می‌کنم تأثیر خوبی روی مخاطب بگذارم. البته در نقش منفی سختی‌های خاص خودش را دارد. باید این را هم گفت که بازی نقش منفی سخت است. اگر بتوان از پس نقش منفی برآمد تأثیر خوبی هم می‌تواند داشته باشد اما نقش منفی مثل شمشیر دولبه می‌ماند.
در بخش‌هایی، دیدن بازی «ابوعایشه» تصویر داعشیِ فیلم «به‌وقت شام» با عبارت «چطوری ایرانی؟» را تداعی می‌کند. آیا این تعمدی بوده؟ یا در مسیر بازی شکل گرفت؟
در بازیگری تلاشم این است که از هیچ بازیگر دیگری وام نگیرم. سعی‌ام این است که بازی خودم را داشته باشم اما در مورد آن بازی و بازیگر؛ همان‌زمان که «به‌وقت شام» پخش می‌شد، خیلی از دوستان و آشنایان می‌پرسیدند این تویی؟ در مورد آن بازی، بیشتر شباهت چهره مطرح است. همان‌طور که گفتم در بازی از کسی وام نمی‌گیرم. لفظ عامیانه‌اش این است که ادای کسی را در نمی‌آورم. هدفم آن است که آنچه که بازی می‌کنم چه‌خوب، چه‌بد همه از خودم باشد.
رسیدن به شخصیت ابوعایشه دشوار به‌نظر می‌رسد. دراین مسیر با چه چالشی روبه‌رو بودید؟
هر بازی چالش‌های خودش را دارد. از وقتی این کاراکتر به من پیشنهاد شد، تا زمانی که بروم جلوی دوربین خیلی وقت کمی داشتیم. شاید این‌زمان در حد چند‌روز بیشتر نبود. چه‌بسا وقتی فیلمنامه به‌دستم رسید روز بعدش رفتیم جلوی دوربین. بنابراین سعی کردم از تفکرات و داشته‌های خودم و البته از هدایت خوب آقای همتی استفاده کنم.
خودتان چقدر در شخصیت‌پردازی ابوعایشه مؤثر بودید؟
برای کاراکترم یک ویژگی خاص در‌نظر گرفتم که مربوط به حالت فشردن لب‌ها و دندان ساییدن بود. این تیکِ رفتاری را روز قبل از فیلمبرداری با آقای همتی در‌میان گذاشتم وایشان همراهی کردند. این کاراکتر خیلی‌جاها دیالوگ ندارد. بیشتر اکتِ صورت و میمیک چهره و نگاه اوست که می‌تواند بازی را باورپذیر کرده و تأثیرگذار باشد. طبیعتا باید حالت‌هایی مخصوص خودش می‌داشت تا می‌توانست برای مخاطب جذاب باشد و آن بعد منفی کاراکتر را هم به‌صورت نمایشی بروز دهد.
با تماشای ماحصل کار، از بازی خودتان در روز خون رضایت دارید؟
بازخوردهایی که ازاین نقش می‌گیرم،رضایت خوبی را برایم به‌همراه داشته. واکنش دوستان، آشنایان و آنهایی که به‌واسطه همین سریال و درهمین چند‌روز در فضای مجازی به من لطف داشتند نشان‌دهنده موفقیت نسبی خوبی است. در‌نهایت، بازی در چنین نقشی سختی‌های خاص خود را دارد و باید خود را در جایگاه چنین شخصیت منفی‌ای قرار دهم، که این همواره تأثیراتی روی خود بازیگر هم دارد. این تأثیرات در بازیگری اجتناب‌ناپذیر است.
با توجه به این‌که روز خون برگرفته ازفاجعه‌ای دلخراش است که مردم عادی رانشانه گرفته بود،درمسیر تولید چقدر تحت‌تأثیر احساسات ناشی از این امر بودید؟
صحنه‌هایی که بسیاری از افراد بی‌گناه کشته می‌شدند، من را بسیار به فکر فرو می‌برد. چند‌روزی که در شاهچراغ فیلمبرداری داشتیم، بازسازی آن صحنه‌ها برای همه سخت بود. برای من که نقش کاراکتر منفی را بازی می‌کردم، این موضوع سخت‌تر هم بود. خودم انسان منفی‌ای نیستم اما خب بیشتر پیشنهاداتم این فرم کاراکترهاست. در‌طول تولید، متأسفانه فرصتی برای گفت‌وگو با آسیب‌دیدگان فاجعه به‌طور کامل پیش نیامد اما دوستانی که در شاهچراغ بودند، داستان‌های زیادی از اتفاقی که دو‌سال پیش افتاد، روایت کردند که بسیار تاثرانگیز بود.
تجربه بازیگری در شیراز
این سریال در فضای شهر شیراز می‌گذرد. ازهورسان درباره تجربه حضور در این شهر می‌پرسیم که پاسخ میدهد: مردم شیراز همیشه مهربان و مهمان‌نواز هستند. در چهار پروژه گذشته‌ام در شیراز این را تجربه کرده‌ام. از همه دوستان و اعضای گروه که شبانه‌روز زحمت کشیدند، تشکر می‌کنم. امیدوارم نتیجه کار بازخورد خوبی داشته باشد و این واقعه تاریخی، هرچند ناخوشایند، به‌درستی به تصویر کشیده شده باشد. آقای همتی و آقای رضایی هر‌دو افراد دوست‌داشتنی و زحمت‌کشی هستند. یکی از نکات در‌خصوص این عزیزان زحمات طاقت‌فرسایشان بود. اگر چهره آقای همتی در روز اول فیلمبرداری را با چهره ایشان در پایان پروژه قیاس کنید، متوجه خستگی و فشار کار روی ایشان خواهید شد. امیدوارم که کار ما مورد قبول مردم قرار بگیرد و ثبت این واقعه ناخوشایند، حداقل به نوعی التیام‌بخش بازماندگان و مردم عزیز ایران باشد و تأثیری در‌خور بگذارد.
