مخاطبان تلویزیون علی کاظمی رابیشتر بانقشهای کمدیاش درسریالها ومجموعههای شبانه میشناسندکه شاید شاخصترینشان، نقش «بگوری» در «شبهای برره» باشد. همه فعالیتهای کاظمی اما به نقشهای کمدی خلاصه نمیشود و او در سریالهایی مانند «به کجا چنین شتابان» در قالب شخصیتهای جدی هم نقشآفرینی کرده است.
این بازیگر تاکید میکند که بعدازسریال شبهای برره ونقش بگوری،کوشیده تا از زیر سایه این شخصیت بیرون بیاید و نقشهای متفاوتی را تجربه کند. دو تصور عمومی درباره علی کاظمی وجود دارد که هر دو اشتباه است. کاظمی قبل از آنکه در پشت صحنه و بهعنوان مدیر تولید و مجری طرح فعالیت داشته باشد و سپس از این طریق جلوی دوربین بیاید، بازیگر تئاتر بوده است و «پاورچین» اولین تجربه او در بازیگری بهشمار نمیرود، بلکه بازیگری را برای اولینبار با سریال «روزهای آرزو» آزموده است. این بازیگر میگوید که دوست دارد همه ژانرها و نقشها را تجربه کند، اما کار برای کودکان را بهطور خاص و ویژه دوست دارد. جایزه بزرگ، مرگ تدریجی یک رویا، موج و صخره، کلبه عموپورنگ و وضعیت زرد ازجمله دیگر سریالهایی بهشمار میرود که کاظمی در آنها به ایفای نقش پرداخته است.
تصورعموم بر این است که شما به شکل اتفاقی و ازپشت صحنه یکی ازکارهای مهران مدیری به دنیای بازیگری وارد شدید، اما گویا سالها پیش از این تئاتر کار میکردید.
بله، من ازتئاتر شروع کردم امادلم میخواست بازی جلوی دوربین راهم تجربه کنم. برای همین مجبور شدم برای اینکه به دنیای تصویر بیایم ابتدا از پشت صحنه شروع کنم و مدیر تولید و مجری طرح شوم که البته شغلهای خیلی باشرافتی هم هستند. برای ارتزاق و گذران زندگی مجبور شدم از پشت صحنه شروع کنم و بعد توانستم فرصت بازیگری در جلوی دوربین را پیدا کنم.
و باز برخلاف تصور عمومی، کار اول شما در تلویزیون پاورچین نبوده است.
بله، بازیگری در تلویزیون را با سریال «روزهای آرزو» کار آقای حمیدیمقدم شروع کردم. اینکه همه فکر میکنند بازیگری را از کارهای آقای مدیری آغاز کردهام، شاید به این دلیل باشد که با سریالهای آقای مدیری شناخته شدم.
از بین نقشهایی که در سریال مختلفی مانند پاورچین، شبهای برره، جایزه بزرگ، نقطهچین، مرگ تدریجی یک رویا و… داشتهاید، مردم بیشتر شما را با کدام نقشتان به یاد میآورند؟
کاراکتر بگوری از کجا آمد و شکلگرفت؟
روز اول آقای مدیری گفتند این شخصیت شاعر است وروحیه لطیفی دارد. قرارشدروی کاراکتر بگوری فکرکنم ویک تیپ برای آن بگیرم. خیلی درگیر نقش شدم وتیپهای مختلفی گرفتم.خیلی فیلم دیدم وروی کاراکترهای زیادی کارکردم تابه بگوری رسیدم.
از آنجایی که کاراکتر بگوری خیلی گرفت و با آن به شهرت رسیدید، چقدر ملاحظه داشتید که زیر سایه این نقش قرار نگیرید؟
تلاش کردم زیر سایه بگوری نروم. حتی بعد از شبهای در سریال به کجا چنین شتابان نقشی کاملا جدی بازی کردم.
مخاطبان تلویزیون شما را بیشتر با نقشهای طنز به یاد میآورند. خودتان به ژانر کمدی چقدر علاقه دارید؟
ژانر برایم تفاوتی ندارد. به دلیل روحیه خودم و ازآنجا که شوخطبع هستم، ژانر کمدی را دوست دارم، اما تلاش میکنم هر نقش را به بهترین شکل ایفا کنم. همه انرژیام را میگذارم تا نقش شکل بگیرد.
در کارنامه بازیگریتان کارهای کودک مثل «کلبه عموپورنگ» و «دیو و ماهپیشونی» به چشم میخورد. کار برای کودکان را چقدر دوست دارید؟
ژانر کودک یک ژانر خاص است و فعالیت در آن واقعا سخت به نظر میرسد. برای اولینبار که سر کار کودک رفتم خیلی ترس و استرس داشتم که آیا میتوانم از پس نقش بربیایم و مخاطب کودک مرا در قالب نقش میپذیرد؟ خوشبختانه با راهنمایی دوستان توانستم با نقش ارتباط برقرار کنم و کار برای کودکان را خیلی دوست دارم. نوع بازی برای کودکان باید بهگونهای باشد که به دل آنها بنشیند و از این نظر، کار سختی است. الان هم اگر پیشنهاد کار کودک باشد حتما میپذیرم و در کنار دوستان و بزرگان کار میکنم و درس پسمیدهم.
شغل اصلیتان بازیگری است؟
بله، شغل اصلی و تنها شغلم بازیگری است. البته خیلی دوست داشتم در کنار بازیگری، شغل دیگری هم داشته باشم تا حاشیه امنیت مالی پیدا کنم اما متاسفانه نشد و فقط از طریق بازیگری امرار معاش میکنم.
سقف آرزوهایتان در بازیگری کجاست؟
فکر میکنم نمیشود در بازیگری سقف آرزویی تعیین کرد. هر کاری حکم یک دانشگاه را دارد و با هر نقش میتوانی کلی تجربه کسب کنی. هر نقشی هم جنس و نوع بازی خودش را میطلبد. به نظرم باید در بازیگری قدم به قدم و مرحلهبهمرحله جلو رفت و نمیتوان سقفی برایش درنظر گرفت.
این روزها چه میکنید؟
درحال بازی درسریال«دوقلوها» به تهیهکنندگی مهدی بصیری وکارگردانی جمشید بیات هستم. چهار ماه است که تصویربرداری این سریال آغاز شده. قبل از این سریال هم درفیلم «بوقچی» ساخته حسن حبیبزاده حضور داشتم که نگاهی طنز به فوتبال و حاشیهها و فساد و پشتپردهاش دارد.