علیرضا شجاع‌نوری – عضو شورای سیاست‌گذاری جشنواره فیلم فجر – با تاکید براینکه سینما و جشنواره فجر باید سم‌زدایی شوند گفت: باید کمک شود تا فیلمسازان، بی‌مزاحمت فیلم بسازند. اهالی سینما باید دوباره دور هم جمع شوند چون با پراکنده کردن سینماگران از کنار یکدیگر نمی‌توانیم «سینما» داشته باشیم.
این سینماگر که در مقاطع مختلف سابقه مدیریت در جشنواره‌های سینمایی از جمله جشنواره جهانی فجر را داشته و اخیرا از سوی رئیس سازمان سینمایی به عضویت شورای سیاست‌گذاری جشنواره فیلم فجر درآمده است، در گفت‌وگویی درباره فعالیت این شورا و رویکردهای تازه در جشنواره ملی و بین‌المللی فجر نکاتی را بیان کرد.
جشنواره فجر امسال متفاوت می‌شود؟
او ابتدا در پاسخ به اینکه آیا دستاورد شورای سیاست‌گذاری که نام‌هایی شناخته شده در آن هستند، قرار است به برگزاری یک جشنواره فجر خاص منتج شود، گفت بله، به نظرم بخاطر شرایطی که در آن هستیم طبیعتاً یک جشنواره خاص خواهیم داشت، اما اینکه به چه شکل و چگونه برگزار شود هنوز مشخص نیست. البته به سرعت هم نمی‌توان در این فرصت کوتاه جشنواره متفاوت داشت ضمن اینکه حتی اگر فرصت زیادی هم بود باز هم نمی‌شد به سرعت تصمیم گیری کرد چرا که باید یک سم‌زدایی از سینما و جشنواره فجر صورت گیرد تا کم‌کم به سمتی برویم که یک جشنواره تراز در شأن مردم و سینمای بالنده ایران داشته باشیم؛ بنابراین آنچه در این دوره خواهیم دید قطعاً متفاوت از آنچه تاکنون بوده، خواهد بود ولی هنوز به فرمت مشخصی نرسیده‌ایم.
شجاع‌نوری درباره اینکه با توجه به تجربه‌هایی که پیش‌تر داشته چه پیش‌بینی‌ای از جشنواره فجر امسال با حضور این شورای سیاست گذاری دارد، بیان کرد: نکته‌ای که فعلا با قطعیت می‌توانم بگویم این است که در حال حاضر، جماعتی که صادقانه و مخلصانه سینما را دوست دارند و می‌خواهند هر کاری از دستشان برمی‌آید برای بهبود این سینما انجام دهند، دور هم جمع شده‌اند. این بزرگترین اتفاقی است که الان رخ داده و از آنجا که این جمع را خوب می‌شناسم و می‌دانم همگی حسن نیت دارند و صاحب نظرند، می‌توانیم امیدوار باشیم که نتیجه خوب و قابل قبولی حاصل شود. ما در شورا یک جلسه برگزار کرده‌ایم و باید این جلسات ادامه داشته باشد تا هرکس آنچه را در ذهن دارد تعریف کند تا بعد براساس فرمتی که آقای شاهسواری به عنوان دبیر جشنواره در ذهن دارند، مسیر حرکت را پیدا کنیم. در نهایت باید تلاش شود تا مسئولان و مخاطبان و هنرمندان دوباره یک گردهمایی ملیِ دلنشینِ سینمایی داشته باشند.
وی اضافه کرد: همه از صمیم دل می‌خواهیم که اهالی سینما دور هم جمع شوند و سینما را دغدغه خود بدانند. با پراکنده کردن سینماگران از کنار یکدیگر اصلا نمی‌توانیم سینما داشته باشیم. باید همه سینماگران حضور داشته باشند چون هر کدام با هر تفکر و رویکری رنگ و بوی خود را دارند. در این راستا باید کمک شود که فیلمسازان، بی‌مزاحمت فیلم بسازند.
بخش ملی جشنواره فجر می‌تواند بین‌المللی باشد؟
او در پاسخ به اینکه با توجه به صحبت‌های وزیر ارشاد، چطور می‌توان جشنواره ملی فیلم فجر را با روایت بین‌المللی برگزار کرد و به نحوی پیش رفت که جشنواره جهانی هم سرنوشت مشخص‌تری داشته باشد، گفت: معتقدم جشنواره جهانی فیلم فجر در آن چند دوره‌ای که برگزار شد، موفق بود و حیاتش باید دوباره به بهترین شکل ادامه پیدا کند. به نظرم آنچه آقای صالحی در جلسه شورای سیاست‌گذاری مطرح کردند با هدف دعوت از مهمانان و دست‌اندرکاران خارجی سینما بود که به سینمای فرهنگی ایران علاقه دارند. جشنواره ملی فجر فرصتی است که آن‌ها می‌توانند در این مهمانی و جشن سالانه سینمای ایران شرکت کنند کمااینکه در سال‌های اولی که جشنواره فجر، بین‌المللی نبود دست‌اندرکاران جشنواره‌ها و بازارهای بین‌المللی فیلم، منتقدین، سینماگران و شخصیت‌های سینمایی بین‌المللی دعوت می‌شدند و در زمان برپایی جشنواره فجر فیلم‌های ایرانی را تماشا می‌کردند و با حال و هوای سینمای ایران از نزدیک آشنا می‌شدند.
این هنرمند در پاسخ به اینکه آیا می‌توان برای حفظ جشنواره جهانی در یک شکل استانداردبه فرمولی مشخص رسید تا امکان تغییر آن با جابجایی دولت‌ها و مدیران نیز فراهم نباشد، بیان کرد: قطعاً به چنین فرمولی خواهیم رسید چون این دو بخش جشنواره دو کارکرد و تعریف جداگانه دارند و هر کدام می‌توانند راه خود را با استقلال و درخشندگی کامل و بدون اینکه مزاحمت یا تداخلی برای ماموریت‌های دیگری به وجود آورند، ادامه دهند.
ادغام دوباره به ملی و جهانی فجر سیاسی‌کاری بود
علیرضا شجاع نوری در پایان تاکید کرد: به نظرم آنچه در ادغام دوباره جشنواره ملی و جهانی فجر رخ داد، سیاسی‌کاری بود و چندان پشتوانه فکری کارشناسانه نداشت. به نظر می‌رسد مسئولان وقت تصور می‌کردند مأموریت جشنواره فجر ملی که در دهه فجر برگزار می‌شود چنان مخدوش و درهم شده و هویت خود را از دست داده بود که تصمیم گرفتند بخش بین‌الملل را کنار آن قرار دهند تا شاید ضعف‌های آن جبران شود در صورتی که اگر ماجرا را اصولی بررسی می‌کردند متوجه می‌شدند که هر کدام از این دو بخش جداگانه می‌توانند در خدمت سینمای ایران باشند. با این تاکید که جشنواره ملی فجر مردمی‌تر است و جشنواره بین‌المللی تخصصی‌تر، ولی هر دو می‌توانند مسیری شفاف و رو به تعالی داشته باشند.
