درام دلهره‌آور اجتماعی حیفا المنصور، فیلمساز اهل عربستانسعودی به نام «غیرقابل تشخیص» در کنار نمایش عمومی در سینماهای این کشور عربی، تماشاگران بین‌المللی خود را نیز پیدا می‌کند. منتقدان سینمایی در داخل و خارج از عربستان، المنصور را یکی از فیلمسازان پیشگام خاورمیانه و کشورهای حوزه خلیج‌فارس معرفی کرده‌اند.
او که با درام اجتماعی «واجدا» در سال ۲۰۱۲ در سطح منطقه و جهان مطرح شد، این روزها مشغول انجام کارهای فنی و پایانی غیرقابل تشخیص است و از آن به‌عنوان یک درام دلهره‌آور معاصر عرب‌زبان نام می‌برد که با نگاهی به فرهنگ بومی کشورهای عرب حاشیه خلیج‌فارس ساخته شده است.داستان فیلم با کشف یک جسد شروع می‌شود که در صحرا رها شده است. معلوم نیست این نوجوان چگونه کشته شده و جسدش در صحرا چه می‌کند. زمانی که هویت جسد شناسایی نمی‌شود و کسی برای تحویل‌گرفتن آن قدم پیش نمی‌گذارد، نیوله سفان که به‌تازگی از همسرش جدا شده درگیر این پرونده می‌شود. او به‌تازگی فرزندش را از دست داده و حالا می‌خواهد هویت دختر نوجوان درگذشته را پیدا کند. وسوسه دستیابی به واقعیت و کشف هویت جسد، نیوله را وارد دایره‌ای از اتفاقات غیرمنتظره و عجیب‌وغریب می‌کند. به‌تدریج او متوجه می‌شود برخی سنت‌های قبیله‌ای در دل یک جامعه سنتی، می‌تواند او را به سرمنشأ دلیل مرگ نوجوان برساند.
المنصور در رابطه با داستان و فضای آن چنین توضیح می‌دهد: «این داستان زندگی اهالی امروزی کشور را به تصویر می‌کشد که با تناقضات زیادی روبه‌رو و به دنبال عدالت در تمام زمینه‌ها هستند. حال‌وهوای دلهره‌آور می‌تواند تمثیلی از وضعیت آدم‌هایی باشد که در شرایط خاصی هستند و تعادل لازم در زندگی‌های‌شان وجود ندارد. به باور من، سینما باید بیان کننده درد و رنج‌ها و آرزوها و آمال مردمی باشد که به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌نشینند. سعی‌ام این است داستان‌هایی انتخاب کنم که وضعیت بغرنج عموم مردم را به تصویر می‌کشد. برای غیرقابل تشخیص یک شرکت توزیع‌کننده بین‌المللی فیلم پیدا کرده‌ایم و این، به ما امکان آن‌را می‌دهد که داستان خود را با تعداد بیشتری از تماشاگران و طیف‌های مختلف فرهنگی و زبانی تقسیم کنیم.»
منتقدان سینمایی اهمیت کارهای المنصور را در این می‌دانند که او چندین سال قبل از آن‌که مسئولان رسمی عربستانسعودی فضا را برای فعالیت‌های سینمایی باز کنند، کار فیلمسازی را آغاز کرد و تلاش بسیار زیادی به خرج داد تا راه را برای فعالیت‌های فیلمسازی در این کشور سنت‌گرا هموار و باز کند. واجدا سال ۲۰۱۲ شوری در دل جامعه هنردوست عربستان به‌پا کرد. همان زمان داستان فیلم مورد استقبال قشر فرهنگی کشور قرار گرفت. این داستان درباره دختر نوجوانی است که با وجود محدودیت‌های رسمی برای دوچرخه‌سواری، تصمیم می‌گیرد یک دوچرخه برای خود تهیه کند.
المنصور در رابطه با داستان و فضای آن چنین توضیح می‌دهد: «این داستان زندگی اهالی امروزی کشور را به تصویر می‌کشد که با تناقضات زیادی روبه‌رو و به دنبال عدالت در تمام زمینه‌ها هستند. حال‌وهوای دلهره‌آور می‌تواند تمثیلی از وضعیت آدم‌هایی باشد که در شرایط خاصی هستند و تعادل لازم در زندگی‌های‌شان وجود ندارد. به باور من، سینما باید بیان کننده درد و رنج‌ها و آرزوها و آمال مردمی باشد که به تماشای فیلم‌های سینمایی می‌نشینند. سعی‌ام این است داستان‌هایی انتخاب کنم که وضعیت بغرنج عموم مردم را به تصویر می‌کشد. برای غیرقابل تشخیص یک شرکت توزیع‌کننده بین‌المللی فیلم پیدا کرده‌ایم و این، به ما امکان آن‌را می‌دهد که داستان خود را با تعداد بیشتری از تماشاگران و طیف‌های مختلف فرهنگی و زبانی تقسیم کنیم.»
منتقدان سینمایی اهمیت کارهای المنصور را در این می‌دانند که او چندین سال قبل از آن‌که مسئولان رسمی عربستانسعودی فضا را برای فعالیت‌های سینمایی باز کنند، کار فیلمسازی را آغاز کرد و تلاش بسیار زیادی به خرج داد تا راه را برای فعالیت‌های فیلمسازی در این کشور سنت‌گرا هموار و باز کند. واجدا سال ۲۰۱۲ شوری در دل جامعه هنردوست عربستان به‌پا کرد. همان زمان داستان فیلم مورد استقبال قشر فرهنگی کشور قرار گرفت. این داستان درباره دختر نوجوانی است که با وجود محدودیت‌های رسمی برای دوچرخه‌سواری، تصمیم می‌گیرد یک دوچرخه برای خود تهیه کند.
