حال و هوای نوروز و انتظار بهار برای هرکدام از ما تعریف بهخصوصی داشته اما برای همه ما یک وجه مشترک دارد؛ آن هم تداعی خاطرات شیرینی است که در بهار داریم و امید به زندگی که با شروع بهار در دلها جان میگیرد و زنده میشود. در این میان هوشنگ توکلی یکی از هنرمندان پیشکسوت در گفتوگو با جامجم درباره حال و هوای بهار و نوروز بیان میکند: بهار شروع مجدد زندگی است. طبیعت و بهار با خودش برای همه انسانها، چه نوزاد و کودک و نوجوان و چه برای سالمندان امید میآورد؛ امید باروری و دوبارهسازی. در من هم همین احساس وجود دارد.وی در ادامه درباره تداعی خاطراتش از بهار و نوروز هم میگوید: من فکر میکنم سیستم جغرافیای جهان بههم ریخته است؛ یعنی در گذشته نزدیک بهار که میشد، میتوانستی شکوفهها را ببینی. چون معمولا در هر خانهای چند درخت میوه مثل گیلاس، سیب و گلابی بود که در بهار شکوفه میدادند. یعنی پیام میدادند که همهچیز در حال نو شدن و بازسازی شدن است. به همین دلیل من همیشه بهار را با شکوفههای بهاری به خاطر دارم و برایم این صحنه تداعی میشود.توکلی در پاسخ به این سؤال که چقدر هنوز به آیینهای نوروز پایبند است و آنها را اجرا میکند هم توضیح میدهد: شب عید متغیر است؛ یعنی ۶۰ -۵۰ سال پیش جهان در یک آرامش پس از جنگ جهانی بود و صلح و آرامش در بخشی از جهان حکمفرما بود. طبیعتا رسیدگی به آیینها و رفتارهای باستانی خوب انجام میشد و این مسأله شامل حال ما هم میشد اما خب، امروزه نسبتها بههم ریخته است و دیگر آن فامیلها و بزرگان فامیل و خانوادهها نیستند. همینطور آن معماریهای قدیم دیگر نیست. همه گرفتار این دنیای مدرن و آپارتمانها هستیم و به نوعی هرکسی در لاک خودش است. به همین علت است که ما ایرانیها بیشتر تلاش میکنیم که آیینهای گذشته را در شرایط سخت نگه داریم و تسلیم دشواریهای زمان نشویم. یعنی من هنوز هم میبینم که رعایت آیینهای باستانی در ایران شکل خوبی دارد.وی بهعنوان یکی از بزرگان عرصه هنر برای همه آرزوهای خوبی دارد و میگوید: آرزو میکنم این تغییرات جغرافیایی که در ۵۰ -۴۰ سال گذشته در کره زمین بهوجود آمده، به حال طبیعیاش به نفع انسانها بازگردد و صلح و آرامشی هم در جهان برقرار شود؛ یعنی فصلها سرجایشان قرار بگیرند و باران ببارد و واژه جنگ هم به فراموشی سپرده شود و دنیا جای صلح و آرامش باشد.
