محمدمهدی زارع این روزها در باشگاه اخمت گروژنی روسیه وضعیت دشواری را تجربه می‌کند.
محمدمهدی زارع این روزها در باشگاه اخمت گروژنی روسیه وضعیت دشواری را تجربه می‌کند. این مدافع ایرانی که پیش از پیوستن به فوتبال روسیه، به یکی از گزینه‌های جدی بازار نقل و انتقالات در ایران تبدیل شده بود- با مذاکره‌های طولانی‌مدت با پرسپولیس و استقلال- سرانجام تابستان امسال راهی لیگ روسیه شد. اما حالا با شرایطی مواجه است که بسیار متفاوت از انتظارهاست. آمار زارع در پنج بازی اخیر تیمش، تنها یک دقیقه حضور در میدان را نشان می‌دهد؛ یعنی در مجموع فقط یک دقیقه به او فرصت بازی داده شده است که نگرانی‌ها را شدت بخشیده است. این امر بویژه در زمانی است که دعوت به تیم ملی مستلزم آمادگی جسمانی بالا و حضور پیوسته در ترکیب باشگاهی است؛ امری که نیمکت‌نشینی مداوم او را در معرض خطر از دست دادن جایگاهش در فهرست احتمالی تیم ملی به رهبری امیر قلعه‌نویی قرار می‌دهد.
او پیش‌تر اولین بازی رسمی‌اش در لیگ برتر روسیه را مقابل زسکامسکو تجربه کرد؛ هرچند در آن بازی نیز تنها در لحظات پایانی و در دقیقه۹۰ به میدان رفت، اما در همان دقایق کوتاه نیز توانست نمایش مثبتی از خود ارائه کند؛ چهار لمس توپ، حضور موفق در دو مرتبه دوئل زمینی از سه مورد و یک پاس دقیق.
انتقال زارع به اخمت گروژنی روسیه که از تیم‌های مطرح این لیگ نیز محسوب نمی‌شود، بار دیگر این بحث را داغ کرده که چرا باید برترین استعدادهای جوان فوتبال ایران، راهی لیگ نه‌چندان باکیفیت این کشور شوند که در آن، چندان به بازیکنان ایرانی بهایی داده نمی‌شود و هیچ فرصتی برای خودنمایی در رقابت‌های بین‌المللی وجود ندارد. رتبه تیم‌های بازیکنان ایرانی در این لیگ، خود بیانگر شرایط اسفناک انتقال به لیگ فوتبال این کشور است؛ اخمت گروژنی با زارع در رده دهم، حسین‌نژاد با دینامو ماخاچ‌قلعه در رده سیزدهم و محبی با روستوف در رده چهاردهم جدول ۱۶ تیمی فوتبال این کشور قرار دارند.
حال این سؤال مطرح است که آیا محمدمهدی زارع می‌تواند راهی برای بازگشت تدریجی و مستمر به ترکیب اصلی تیم خود پیدا کند؟ آیا آمار نیمکت‌نشینی بزودی پایان خواهد یافت و او می‌تواند روزهای خوبش در سیرجان را تکرار کند؟ اینکه او موفق به ایجاد تغییر در شرایط کنونی می‌شود یا همچنان خود را در حاشیه مسابقات خواهد دید، پرسشی است که آینده پاسخ آن را روشن خواهد کرد. با این حال می‌توان به صراحت گفت که انتقال به فوتبال روسیه، هیچ‌گاه بهترین راه‌حل برای آینده استعدادهای فوتبال ایران نیست.
