امیدها برای تماشای دوباره گلزنی‌های دیاباته زمانی فزونی گرفت که این مهاجم مالیایی‌الاصل تصمیم به ماندن در استقلال گرفت و لیگ بیستم را هم با پیراهن آبی شروع کرد. شیخ به‌سبب آقای گلی لیگ نوزدهم و درخشش محسوسی که در بازی‌های فصل پیش داشت مورد توجه تیم‌های حاشیه خیلج‌فارس قرار گرفته بود و حتی باشگاه سابقش در فرانسه نیز خواهان بازگشتش بود، اما او تصمیم گرفت به تعهدی که داده پایبند بماند و یک فصل دیگر برای استقلال بازی کند.
ماندن دیاباته خیلی‌ها را امیدوار می‌کرد تا خط آتشی متفاوت‌تر از آنچه فصل پیش رقم خورد در لیگ بیستم روی پرده نمایش بیاید، اما دیاباته لیگ بیستم هرگز مانند فصل پیش گلزن نبود.
او که فصل قبل با وجود مصدومیت‌ها هرگاه در ترکیب تیمش به کار گفته شد توانست گل‌های مهمی به ثمر برساند، در این فصل نیز با مصدومیت‌های مکرر مواجه بود، اما بر خلاف لیگ نوزدهم شیخ در این شرایط هم موفق به تکرار آن کارنامه درخشان نشد به‌طوری که اکنون به یکی از ضعیف‌ترین بازیکنان تیمش تبدیل شده است.
نمایش آخر دیاباته مقابل پیکان نشان داد او به‌لحاظ روانی نیز هرگز آماده و مهیای بازی در ترکیب تیمش نیست. شیخ که فصل پیش علاوه بر مرتبه‌های فنی از درجات اخلاقی نیز مورد تحسین خودی و غیرخودی قرار گرفته بود، در بازی اخیر تیمش بسیار عصبی جلوه کرد و نشان داد فاصله زیادی با آن بازیکن آرمانی و تسلط کمتری بر روح و روان خود دارد.
افت فنی شیخ شاید بی‌ارتباط با همین وضعیت نامتعادل روحی و روانی نباشد اما باید توجه داشت که مربیان استقلال نیز در این ایام نتوانسته‌اند از شیخ مردی گلزن پدید آورند.
در دوران مربیگری محمود فکری مرحله اول افت دیاباته کلید خورد و سرمربی سابق آبی‌ها نتوانست به‌خوبی از این بازیکن بهره بگیرد. بعد از آن دوران به نظر می‌رسید با حضور مجیدی تا حدی حالات روحی و فنی شیخ تغییر کند اما آنچه از بازی مقابل پیکان برجا ماند اثبات کرد فرهاد نیز حداقل در این ایام که سرمربی استقلال بوده نتوانسته آنطور که انتظار می‌رفت دیاباته را احیا و به بازیکنی گلزن تبدیل کند.
آمار سطح پایین ۳۸۰ دقیقه حضور در ترکیب استقلال و تنها به انجام رساندن دو بازی ۹۰ دقیقه‌ای طعنه می‌زند به آنچه شیخ تا پایان هفته نوزدهم فصل پیش رقم زده بود. دیاباته در فصل جاری تنها دوبار برای استقلال در لیگ گل زده است. او گرچه در جام حذفی هم یک گل دیگر برای تیمش به ثمر رساند اما همین گل هم که در آمار گل‌های او در لیگ برتر محاسبه نمی‌شود نمی‌تواند بر کارنامه ضعیفی که برجا مانده سرپوش بگذارد.
شیخ در عین حال که با این آمار نگران‌کننده با استقلال به لیگ قهرمانان آسیا می‌رود، همچنان بازیکن جذابی برای باشگاه استقلال و هوادارانش محسوب می‌شود و خیلی‌ها امیدوارند او از حصار ناآمادگی رها و به همان مرد گلزن تبدیل شود.
هرچند نباید فراموش کنیم آنچه فصل پیش تحت عنوان تیم استراماچونی در استقلال روی صفحه نمایش می‌آمد به‌کلی با آنچه در لیگ بیستم رقم خورده متفاوت است.
در دورانی که استراماچونی سکان هدایت استقلال را در دست داشت اغلب بازیکنان کیفیت بهتری را ارائه می‌کردند. نه کاپیتان امروز استقلال اندک شباهتی به آن وریای دوران مربیگری استراماچونی دارد، نه مهدی قایدی. مسعود ریگی نیز تبدیل به مهره‌ای عموماً بی‌اثر در ترکیب استقلال شده و شاید بخشی از افت سازمانی نشأت‌گرفته از جدایی علی کریمی هم باشد و کارشناسان سقوط استقلال از درجات فنی را به جدایی این بازیکن ربط دهند، اما پرواضح است که ضعف مربیان در فصل جاری به‌سادگی قابل گذشت نیست.
فرهاد مجیدی که خود بارها در مصاحبه‌هایش اعلام کرده بود زیر و بم این باشگاه را می‌شناسد و قادر است باشگاه را بشناسد، بهترین مجال ممکن برای نزدیک شدن به پرسپولیس و سپاهان را از دست داد و با تساوی خانگی و از کف دادن دو امتیاز ارزشمند میدان رقابت را ترک کرد. او درست در نقطه‌ای دچار سکته شد که استقلال نیاز به سه امتیاز شیرین داشت تا در موقعیت بهتری قرار بگیرد و امیدوارانه‌تر راهی رقابت آسیایی شود اما این تساوی شبه‌باخت نیز نشان داد فرهاد هم در بزنگاه‌ها دکترین قابل توجهی ندارد و حتی قادر نیست بازیکنانی که فصل پیش ستاره تیم بودند را احیا کند.
