با اینکه همه نشانهها مبتنی بر کار سخت و حتی ناممکن تیم ملی در راه صعود به جام جهانی است اما اسکوچیچ با عینک خوشبینی به این اتفاقات مینگرد!
دراگان اسکوچیچ پس از پیروزی تیم ملی ایران برابر سوریه گفت: «از عملکرد بازیکنانم در نیمه دوم راضی نیستم اما در مجموع توانستیم نمایش خوبی داشته باشیم.»
روحیه سرمربی تیم ملی پس از دیدار با سوریه ستودنی است؛ اسکوچیچ بر خلاف نظر کارشناسان فوتبال که از عملکرد فنی تیم ملی در این بازی تدارکاتی رضایت نداشتند، حتی درباره شانس صعود به جام جهانی هم به این نکته اشاره کرد: «صحبت شانس نیست، صدرصد باید صعود کنیم و این کار را میکنیم، بازیکنان تیم ملی ایران این توانایی را دارند.»
اسکوچیچ با این وضعیت کرونایی، شرایط بازی های به شدت محدود تدارکاتی و همچنین گرفتن حق میزبانی از ایران، روحیه ای قابل تحسین دارد اما سوال این است؛ روحیه داشتن و با اعتماد به نفس بودن، گزینههای قابل بحث برای شکست دادن عراق و بحرین محسوب میشوند؟
عراق و بحرین همان تیمهایی هستند که با دو برد پیاپی، فوتبال ایران را در معرض یک آسیب بزرگ قرار دادند؛ اگر آن دو دیدار را نمیباختیم حالا حتی برای حضور در منامه استرس نداشتیم اما با این تیمی که فوتبالش نامنظم و ترکیب اصلیاش ناشناخته و نامشخص است چقدر باید امید صعود داشته باشیم؟
اسکوچیچ را هر کسی که از نزدیک دیده باشد میداند انرژیاش مثبت است و از دریچه خوشبینی هم به دنیا مینگرد اما دراگان اصلا آدم سادهای نیست. عجیب است که بر خلاف نظر و دیدگاه او، برای تیم ملی موجی از بدبینی و تحلیلهای انتقادی مشاهده میشود؛ خیلیها میگویند ما هیچ شانسی برای صعود نداریم و اصلا با این تیمی که بازی تدارکاتی برگزار نکرده و به تور بدترین میزبان آسیا هم خورده باید دور جام جهانی ۲۰۲۲ را خط بکشیم؛ مگر اینکه باز هم معجزهای در کار باشد…