محمد متوسلانی کارگردان و تهیهکننده سینما اظهار داشت: من همچنان مخالف برگزاری جشنواره هستم و عجیب است که مسئولان سینمایی ما همچنان اصرار به برگزاری جشنواره دارند و برای بخش بینالمللی هم فراخوان میدهند.
متوسلانی تصریح کرد: اهداف مسئولان را از برگزاری جشنواره نمیدانم، مسئولان تأکید دارند که میخواهند با برگزاری جشنواره سینما را زنده نگاه دارند و نمیدانم چطور چنین تصمیمی دارند در حالیکه اهالی سینما در خطر از دست دادن جانشان هستند و هر لحظه ممکن است به کرونا مبتلا شوند.
او افزود: مسئولان میتوانستند جشنواره را به صورت آنلاین و مجازی برگزار کنند و فیلمها برای عدهای خاص به صورت آنلاین نمایش دهند و از برگزاری فیزیکی پرهیز کرده و بدون اینکه جان کسی به خطر بیفتد جشنواره را برگزار کرده و جوایزی به برگزیدگان اهدا کنند اما با کار خطرناکی که انجام دادند و جشنواره را به صورت حضوری برگزار کردند پیش از اینکه اصرار به برگزاری بخش بینالمللی داشته باشند باید از دستاوردهای جشنواره ملی بگویند.
این کارگردان در ادامه تأکید کرد: برگزارکنندگان جشنواره فیلم فجر باید از دستاوردهای این دوره از جشنواره گزارشی ارائه دهند و بعد به فکر برگزاری بخش بینالمللی باشند.
در این شرایط نمیدانم چگونه قصد دارند مهمانان خارجی دعوت کنند. ما علاوه بر شیوع ویروس کرونا با مشکلات اقتصادی هم مواجه هستیم و عجیب است که در این همه گرفتار و مشکل مسئولان فقط به فکر برگزاری جشنواره و ارائه آمار هستند.
به نظر میرسد مسئولان تنها به این امتیازات دل خوش کردهاند و فکر میکنم بودجهای وجود دارد که علاقه دارند این بودجه را هر طور شده خرج کنند وگرنه نه بخش بینالمللی و نه بخش ملی هیچ دستاوردی برای سینمای ما ندارد.
کارگردان فیلم سینمایی «کفشهای میرزانوروز» در پایان تصریح کرد: جشنواره فیلم فجر در این شرایط نه تنها اعتباری به سینمای ایران نمیدهد بلکه به اعتبار خود و سینمای ما هم لطمه میزند.
پیش از شیوع ویروس کرونا هم جشنواره فیلم فجر مشکلات بسیاری داشت و به کمتر جشنوارهای در دنیا شبیه بود. به جای اصرار به برگزاری اشتباه این جشنواره بهتر است مشکلات آن را پیدا و رفع کنند. خواهش من از مسئولان این است که به جای این مسائل به مشکلات سینماگران فکر کنند، قطعاً حتی اگر یک نفر به کرونا مبتلا شود و جانش را از دست بدهد جشنواره هیچ ارزشی ندارد و اگر قرار است چراغ سینما را روشن نگاه داریم بهتر است به حفظ جان سینماگران فکر کنیم چرا که با وجود آنها است که میتوان سینما را زنده نگاه داشت.