کرونا باز هم از فوتبال ایران قربانی گرفت و این بار حمید جاسمیان، سیم خاردار خط دفاعی پرسپولیس و اولین کاپیتان این تیم مقابل این بیماری تسلیم شد و جان و به جان آفرین تسلیم کرد. درگذشت مرحوم جاسمیان دومین اتفاق تلخ فوتبال ایران پس از درگذشت نادر دست نشان بود که او هم به خاطر کرونا جان به جان آفرین تسلیم کرد. حسین کلانی، همبازی جاسمیان که افتخارات زیادی به همراه او در شاهین، پرسپولیس و تیم ملی کسب کرده به بهانه این اتفاق تلخ با ما هم‌کلام شد. او درباره عملکرد سال‌های اخیر پرسپولیس هم حرف‌های جالبی داشت و دلش از اتفاقات فضای مجازی پس از فینالیست شدن قرمزها خیلی پر بود. صحبت‌های گلزن سابق قرمزها را در ادامه بخوانید:

*ابتدا درباره اتفاق تلخی که اخیرا رخ داد بگویید؛ درگذشت آقای حمید جاسمیان.

خب به هرحال این راهی است که همه ما می‌رویم و اتفاقی طبیعی است و دیر و یا زود آن بستگی به مشیت الهی دارد. متاسفانه آقای جاسمیان خیلی مظلوم و تنها از کنار ما رفت. در شرایط خیلی سختی به کرونا مبتلا شدند و ایشان بزرگ و پیشکسوت و استاد ما بودند و متاسفانه این اتفاق رخ داد و کاری نمی‌توان کرد. امیدوارم خداوند علو درجات را شامل حالشان کند و به خانواده محترمشان، جامعه ورزش و جامعه فوتبالی خوزستان صبر و شکیبایی دهد.

به هر حال ایشان از اسوه‌ها و اسطوره‌های فوتبال کشور بودند. همیشه باعث افتخار ما بودند و چه در شاهین و در پرسپولیس کاپیتان ما بودند و کاری نمی‌توان کرد. کاری از دست ما بر نمی‌آید جز این‌که به یاد دوران خوبی که با ایشان داشتیم همیشه خوش باشیم و با خاطرات خوش گذشته، موفقیت‌ها و شکست‌هایمان باهم یاد ایشان را در کنار خودمان حفظ کنیم.

*ایشان اولین کاپیتان تاریخ باشگاه پرسپولیس هم بودند.

البته مسئله کاپیتانی در باشگاه پرسپولیس به این شکل نبوده است. در دوره‌ای که پرسپولیس تاسیس شد و ما وارد شدیم همه باهم در آن زمان رفتیم. آقای بهزادی، آقای وطنخواه، آقای جاسمیان، مرحوم شاهرخی بودند و کسانی بودیم که از شاهین به پرسپولیس رفتیم و در شاهین کاپیتان مرحوم دهداری بودند و بعد آقای بهزادی شدند. این‌ها همه جزو بزرگانی بودند که هم در شاهین، هم در تیم ملی و هم در پرسپولیس باهم بودند و مسئله این نبود که چه کسی کاپیتان اول است.

با توجه به شرایط بازی‌ها و تشخیص مربی تیم یکی از بچه‌ها به عنوان کاپیتان تیم معرفی می‌شد و آن موقع انقدر همبستگی و همکاری بود که همه بچه‌ها کاپیتان بودند. ایشان هم چون از نظر سنی جزو بزرگان تیم بودند و سمت کاپیتانی را بر عهده می‌گرفتند. تعداد بازی‌ها هم البته محدود بود و مثل الآن هر هفته منظم بازی انجام نمی‌شد و تورنمنت‌های مختلف به شکل الآن نبود. ایشان جزو عده‌ای بودند که پرسپولیس را بنا نهادند و جز نفراتی بودیم که از روز اول در پرسپولیس در همکاری با مدیران باشگاه‌های شاهین و پرسپولیس نقش داشتیم.

*کمی درباره دورانی که در پرسپولیس هم‌بازی بودید هم بگویید. خاطره جذابی دارید؟

ما چون در یک کار دسته جمعی شرکت می‌کردیم، موفقیت و شکست‌هایمان مشترک بود و خاطره شخصی نمی‌توان گفت. اما چیزی که به یاد دارم نجابت و مظلومیت ایشان و آرامش او بود که همیشه برای ما قابل توجه بود. ایشان برای ما در خط دفاعی یک نقطه اتکا بودند. همان موقع هم به سیم خاردار تیم ملی و پرسپولیس و شاهین معروف بود. این خودش یک برای ما که نفرات هجومی بودیم یک نقطه اتکا بود که پشت سر ما کسی است که می‌توانیم روی او حساب کنیم وایشان به خوبی دفاع خواهد کرد و دروازه ما با حضور او، آقای کاووسی، مرحوم کاشانی، آقای وطنخواه و دیگران به راحتی باز نخواهد شد و خیالمان راحت بود. وقتی مرحوم جاسمیان در دفاع بود به نوعی خیال همه راحت بود.

*کمی هم درباره پرسپولیس صحبت کنیم. از وضعیت این تیم راضی هستید؟

در طول چند سال اخیر بچه‌های پرسپولیس با همبستگی که داشتند و کادر مدیریتی، فنی و تدارکات و همبستگی که بین ارگان‌های مختلف باشگاه پرسپولیس مخصوصا در یک سال و نیم اخیر به وجود آمده و همه افراد حاضر در باشگاه پرسپولیسی هستند، باعث شده تیم به موفقیت‌های زیادی برسد. همه اعضای فعلی باشگاه کسانی هستند که هویت پرسپولیس روی شانه آن‌ها بوده است. عملکردشان هم با سیاست‌هایی که داشته‌اند و همبستگی که به وجود آمده عالی بوده است. کاری که باشگاه در این ۴-۵ سال چه با سرمربیان قبلی و چه با آقای گل‌محمدی انجام داده کارستان بوده و در تمام دوران باشگاه پرسپولیس چنین استمراری نداشته‌ایم.

البته در زمان آقای پروین هم بزرگ‌ترین موفقیت‌ها را داشتیم و همیشه کسانی را داشتیم و داریم که در طول این سال‌ها در فوتبال کشورمان اثرگذار بوده‌اند. الآن هم این‌ها در یک شرایط بسیار خوبی قرار دارند و مصمم هستند که با تمامی مشکلاتی که دامن‌گیر تمام تیم‌های ما بوده عملکرد خوبی داشته باشند. در پرسپولیس هم توقعی که هواداران دارند بیشتر از بقیه تیم‌ها است و این بار سنگینی روی دوش بچه‌ها و کادر فنی و مدیریتی باشگاه است ولی این‌ها با تعامل و همبستگی و عشقی که به تیم و مردم دارند از خودگذشتگی می‌کنند تا مردم را خوش‌حال کنند و باعث افتخار برای وطن عزیزمان شوند.

*پرسپولیس فصل گذشته تا نزدیکی قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا رفت ولی به آن نرسید. به نظر شما مجموعه فعلی می‌تواند طلسم آسیایی پرسپولیس را بشکند؟

به نظرم پارسال هم پرسپولیس باید قهرمان می‌شد ولی متاسفانه یک سری افراد از داخل و خارج به این تیم و مملکت خیانت کردند. تیم‌هایی که به عنوان نمایندگان باشگاهی کشورمان در مسابقات آسیایی شرکت می‌کنند مثل تیم ملی هستند و به یک باشگاه و طبقه خاص تعلق ندارند. متاسفانه بعضی‌ها از روی ناآگاهی کارهایی کردند که مغایر با وطن‌پرستی است و باشگاه پرسپولیس هم گرفتار چنین مسائلی شد اما الآن بچه‌ها هوشیارتر هستند و بدون توجه به این مسائل و کارشکنی‌ها کار می‌کنند.

متاسفانه فضای مجازی باعث شده هر کسی هر کار دلش می‌خواهد انجام دهد و کسی نمی‌تواند جلوگیری کند و باعث می‌شود مردم مشکلات زندگی خود را به مسائل فوتبالی انتقال دهند و خودشان را خالی کنند. خوشبختانه کسانی که در پرسپولیس بازی می‌کنند و افرادی که کادر فنی تیم را هدایت می‌کنند، بهترین‌های مملکت ما هستند. این‌ها اگر بهتر از خارجی‌ها نباشند کمتر نیستند. کادر مدیریتی هم با شفاف‌سازی مسائل سعی می‌کند فشار روی بچه‌ها را تا حد توان کم کند. بچه‌ها هم هر روز مصمم‌تر می‌شوند و انسجام بیشتری می‌گیرند. متاسفانه یک سری از قدیمی‌ها مجبور شدند باشگاه را ترک کنند و نمی‌توان هم به آن‌ها خرده گرفت ولی نفرات جدیدی که آمدند خیلی زود توانستند دوباره همبستگی را حفظ کنند. در پرسپولیس خوشبختانه منیت حاکم نیست و همه یک مشت هستند و سعی می‌کنند هم به یاوه‌گویان مملکت بزنند و هم قهرمانی‌ها را به دست آورند.