پنجمین نمایش پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا، هم از نظر فنی و هم از حیث نتیجه، دقیقاً مشابه بازی‌های این تیم در فصول گذشته لیگ برتر بود، زمانی که قهرمانی آنان در فاصله چند هفته مانده به پایان مسابقات مسجل می‌شد. برخلاف دیدار با گوآ، یحیی گل‌محمدی از میان بازیکنانی که کمتر در طول تورنمنت به آنها میدان رسیده، تنها به عیسی آل‌کثیر و میلاد سرلک میدان داد اما قطعی بودن صعود قرمزهای پایتخت از دور گروهی، انگیزه آنان برای جنگندگی همیشگی‌شان و جبران گلی که زودهنگام دریافت کردند را به طرز قابل‌توجهی کاهش داد.
همان طور که شکست دادن الوحده امارات در دور رفت برای سرخ‌پوشان عملیات دشواری نبود، در دیدار برگشت نیز برتری فنی شاگردان گل‌محمدی بر رقیب اماراتی‌شان کاملاً مشهود بود. پس از گل دقیقه ۶ تیم ماتاوز (مهاجم سابق آیندهوون و تیم ملی اسلواکی)، پرسپولیس صاحب نزدیک به ۷۰ درصد میدان بود و آمار ۵۸۰ پاس با دقت ۸۶ درصد را نیز از آن خود کرد. در مجموع نیز، پرسپولیسی‌ها به روایت آمار پس از الهلال و پاختاکوری که از صعود از گروهش بازمانده، مالکانه‌ترین بازی‌ها را در میان گروه‌های پنج‌گانه غرب آسیا در لیگ قهرمانان به نمایش گذاشتند.
با این حال، موقعیت‌های خطرناکی که مهاجمین سرخ روی دروازه الوحده خلق کردند، به تعداد انگشتان یک دست نمی‌رسید. پاس‌های نهایی و سرنوشت‌سازی که باید روی سر یا پای آل‌کثیر یا شهریار مغانلو فرود می‌آمدند، توسط مدافعین پرتعداد سفیدپوشی که از اندوخته ارزشمندشان دفاع می‌کردند، دفع می‌شدند. در چنین وضعیتی، قدرت شوت‌زنی هافبک‌های پرسپولیس می‌توانست گره‌گشا باشد اما این حربه تنها یک بار توسط احسان پهلوان مورد استفاده قرار گرفت که تیرک افقی دروازه علی الشمسی فرصت ثبت یکی از دیدنی‌ترین گل‌های دور گروهی را از شماره ۱۴ قرمزها گرفت.
بی‌شک در فصلی که بزرگانی همچون النصر، الهلال، السد و شارجه نمی‌توانند با بیش از ۸ امتیاز ۴ هفته نخست مسابقات فشرده لیگ قهرمانان را به اتمام برسانند، کسب هر ۱۲ امتیاز از ۴ دیدار اول به‌قدری برای پرسپولیس یحیی درخشان بوده که به شکست تیمش مقابل الوحده نمی‌توان خرده‌ای گرفت اما پیروزی پرسپولیس، می‌توانست یک هدیه باشد به دیگر نمایندگان ایرانی حاضر در تورنمنت که صعودشان به عنوان یکی از سه تیم دوم برتر گروه‌ها را تسهیل کند.
بی‌شک با یک شکست چیزی از نماینده مقتدر فوتبال ایران در آسیا کم نمی‌شود. همین باخت نیز شاید در زنگ تفریح پرسپولیس در آسیا رقم خورد اما فارغ از اینکه آن را باید به پای بی‌انگیزگی ناشی از صعود گذاشت یا خیر، همین باخت از سویی یک هشدار هم است که به پرسپولیسی‌ها (به‌ویژه مهاجمین هدفشان) گوشزد می‌کند که مراحل بالاتر لیگ قهرمانان به هیچ عنوان جای موقعیت‌سوزی نخواهند بود و بدون دانستن قدر تک فرصت‌ها، تکرار درخشش سال گذشته برای پرسپولیس کار به‌مراتب دشوارتری خواهد بود.
