استعفای اعضای هیأت مدیره باشگاه استقلال و آشکار نمودن بسیاری از نقص‌های مدیریتی احمد مددی (در بیانیه سه عضو هیأت مدیره آشکارا به حضور افراد فاسد در باشگاه اشاره شده است) نشان از مشکلات ریشه‌ای در باشگاهی دارد که گمان می‌رفت در فصل بیستم روزهای متفاوتی را برای هوادارانش رقم بزند و بتواند با یک کار جمعی و مدیریتی ناکامی سال‌های اخیر را جبران کند.

مجموعه‌ای از اشتباه‌هات در نحوه تصمیم‌گیری اما استقلال را به نقطه‌ای رسانده که دوباره ممکن است تغییراتی در هیأت مدیره و رأس مدیریت این باشگاه رخ دهد. با توجه به شدت و تندی بیانیه‌ای که از سوی سه عضو هیأت مدیره علیه احمد مددی منتشر شده بسیار بعید است که وزارت ورزش بتواند این گروه را به احمد مددی پیوند زده و اقدام گره‌گشایی در راستای تعامل این اعضا داشته باشد.

بنابر این با وجود مخالفت وزارت ورزش پیش‌بینی می‌شود که به زودی اتفاقاتی در هیأت مدیره رخ دهد و یا اعضا بروند و مددی بماند و یا اینکه اتفاقات دیگری رخ دهد و یک مدیرعامل جدید برای باشگاه استقلال انتخاب شود. تغییراتی که بی‌تردید به واسطه رسیدن به پایان زمان کاری دولت کنونی نمی‌تواند منطقی باشد، به این دلیل که با روی کار آمدن دولت بعدی وزیر ورزش و جوانان تغییر خواهد کرد و وزیر جدید نیز افراد دیگری را بر مسند کار قرار خواهد داد. بنابر این حضور افراد جدید و عزل و نصب‌ها در این برهه از فصل گره‌ای از کار استقلال باز نخواهد کرد چرا که تصمیم‌گیران اصلی برای فصل بیست و یکم بی‌گمان افرادی خواهند بود که اکنون هیچ سمتی در باشگاه استقلال ندارند.

در سنوات گذشته نیز با تغییر در بدنه دولت باشگاه‌های بزرگ و مردمی با تحولات چشمگیری مواجه شدند و وزیر ورزش جدید به سرعت در راستای تغییر در این حوزه‌ها گام برداشت و هیچ تردیدی نباید به ذهن راه داد که در آینده‌ای نه چندان دور نیز افراد مورد وثوق وزیر ورزش جدید بر مسند کار در دو باشگاه مردمی استقلال و پرسپولیس خواهند نشست. بخصوص استقلال که با انبوهی از بحران‌های مدیریتی مواجه شده که نمونه‌اش را در همین بیانیه اخیر سه عضو هیأت مدیره می‌توان به وضوح مشاهده کرد و فهمید که چه وضعیت نا‌بهنجاری به لحاظ مدیریتی در باشگاه استقلال حاکم بوده است.

با این وجود اما هیچ تغییری در این برهه به استقلال آینده کمکی نخواهد کرد و چه عاقلانه‌تر بود که اعضای هیأت مدیره باشگاه استقلال در این برهه هیزم به آتش حاشیه‌های استقلال که در سال‌های اخیر سر به فلک کشیده نمی‌ریختند و با همان وضعیتی که تا کنون با مددی همکاری کرده‌اند به کار ادامه می‌دادند تا فصل بیستم به پایان برسد.

ضمن اینکه همین اعضای هیأت مدیره که اکنون به نحوه عملکرد مددی اعتراض می‌کنند و او را مدیر نالایقی برای استقلال می‌دانند خود در ابتدای فصل قبول کرده بودند که مدیرعامل باشگاه‌شان حق امضا نداشته و عضو هیأت مدیره هم نباشد. بنابراین هیأت مدیره‌ای که چنین استراتژی را در شروع کار خود در فصل بیستم پیش کشیده نباید توقع آنچنانی از مدیری داشته باشد که حتی کوچکترین حقوق هم از او سلب شده است.

در واقع باشگاهی که مدیرعاملش حق امضا ندارد را همین اعضای هیأت مدیره ساخته‌اند و اگر به واقع روی مسائل مدیریتی باشگاه حساس بودند و دخالت‌های معاون وزارت ورزش و جوانان را برنمی‌تابیدند باید در همان ابتدای فصل موضوع را جدی می‌گرفتند و حرف خود را به کرسی می‌نشاندند اما ماه‌ها از همکاری گذشته و در شرایطی که زمانی تا پایان لیگ بیستم باقی نمانده، تازه اعضای هیأت مدیره به یاد بی‌کفایتی مدیرعامل می‌افتدند و با رسانه‌ای کردن برخی تصمیم‌های اشتباه و یا خلاف عرف مدیرعامل سعی نمایان‌سازی چهره واقعی احمد مددی را دارند که این استراتژی نیز خود انتقاد‌های بسیاری را به همراه دارد و اعضای هیأت مدیره نیز کم در وضعیت به وجود آمده مقصر نیستند.

به هر حال اگر بخواهیم منطق را چاشنی تصمیم‌گیری‌ها در باشگاه استقلال کنیم باید به این باور برسیم که حتی اگر مدیریت استقلال نیز تغییر کند یا اعضای هیأت مدیره ناچار به جدایی شوند، با روی کار آمدن دولت جدید تفکرات تازه‌ای وارد این باشگاه خواهد شد و افراد جدیدی بر مسند کار قرار می‌گیرند و نباید تغییرات احتمالی روزهای آتی را چندان جدی گرفت و راهی در جهت بهبود اوضاع کنونی استقلال دانست. آنچه در این ماجرا بیش از همه ضرر‌آفرین می‌شود این است که با اتفاقات اخیر دوباره بهانه برای توجیه ناکامی‌های احتمالی در ادامه لیگ و جام حذفی جور خواهد شد و در نهایت دود آن به چشم هوادارانی می‌رود که احتمالاً انتظار می‌کشند استقلال جام حذفی را مال خود کند.