میروکر اگرچه بیشتر به عنوان شاعر مورد تحسین قرار گرفت، اما دامنه کارهایش وسیع‌تر بود و مجموعه عظیمی از آثار را شامل می‌شد که تقریبا تمامی ژانرهای ادبی را در بر می‌گرفت: رمان، خاطرات، کتاب کودک، نمایش‌نامه و نمایش رادیویی و البته شعر، که در این میان تنها تعداد انگشت‌شماری از آثارش به انگلیسی ترجمه شده است.
کار او رسما ابداعی بود و بیشتر با بهره‌گیری از توانایی تخیل زبان برای به تصویر کشیدن جزئیات زندگی روزمره، دنیای طبیعی، عشق و اندوه به کار گرفته می‌شد. اگر گاهی آوانگارد بود، عمیقا شخصی هم بود. زبانش پرشور و متمرکز و چنان که پیتر سِر، شاعر ایرلندی یک بار نوشت «جریانی مداوم از زبانی آزاد و پرشور در خدمت دل‌مشغولی‌های شخصی» بود.او جوایز بسیاری دریافت کرد، ازجمله جایزه گئورگ بوشنر ۲۰۰۱ که یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی آلمان است. افتخاری که در آن با دیگر نویسندگان آلمانی که برنده جایزه نوبل ادبیات هم شدند، نظیر هینریش بل، گونتر گراس، الفریده ینیک و پیتر هندکه شریک است.
