در دورانی که تئاتر به دلیل همه‌گیری کرونا بارها دچار وقفه شد، کمتر هنرمند شناخته شده‌ای خطر کرد و روی صحنه رفت ولی گروه‌های جوان، مشتاقانه جان خود را کف دست‌شان گذاشتند و روی صحنه رفتند و چراغ تئاتر را روشن نگه داشتند. ولی جالب اینجاست که در این مدت کمتر چهره شناخته شده‌ای در رسانه‌های رسمی یا فضای مجازی از این جوانان حمایت کرده است.

اما چند روزی که است که اشکان خطیبی، بازیگر و کارگردان تئاتر با انتشار ویدیویی در صفحه شخصی خود، درخواست حمایت از گروه‌های جوان تئاتری را مطرح کرده و از مخاطبان خواسته است تا با تماشای نمایش‌های روی صحنه، با جوانان مشتاقی که چراغ تئاتر را روشن نگه داشته‌اند، همراهی کنند.

او  در گفتگو ییی درباره این دعوت توضیح می‌دهد: راستش در این دعوت روی سخنم بیشتر با همکاران خودم است، ولی جالب اینجاست که معمولا عموم مردم بیشتر همراهی می‌کنند. با این حال همچنان منتظر اجابت شدن این دعوت از سوی همکاران خود هستم و امیدوارم کمک کنند تا آینده‌مان شبیه گذشته‌مان شود.

خطیبی ادامه می‌دهد: مطرح شدن این دعوت از جانب من و پذیرش آن از سوی مردم نشانگر نوعی اشکال و نقطه ضعف است و اتفاق خوبی نیست چون معلوم می‌شود در  زمینه حمایت از گروه‌های تئاتری و نمایش‌های روی صحنه مشکلاتی داریم.

او که پیش از کرونا مشغول اجرای دو نمایش «پزشک نازنین» و «چخوف‌خوانی زیر دید نماینده فدراسیون روسیه» با حضور هنرجویان نوجوان و جوان خود بود، درباره از سرگیری اجرای این دو اثر می‌گوید: مترصد اجرای این نمایش‌ها هستم ولی با وجود بازگشایی تئاتر  هنوز شرایط برای اجرای این دو نمایش فراهم نیست چراکه نزدیک به ۵۰ بازیگر در این نمایش‌ها بازی می‌کنند و نمی‌توانم ضمانت بدهم در میانه تمرین و اجرای نمایش‌ها، اتفاقی برای هیچ یک از آنان رخ ندهد. بنابراین ناچارم منتظر بمانم. همچنانکه در این مدت هم عموما نمایش‌های کم‌بازیگر روی صحنه رفته‌اند.

این بازیگر با تاکید بر اینکه موارد بهداشتی در سالن‌های تئاتر به خوبی رعایت می‌شود، اضافه می‌کند: تماشاگران تئاتر پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند چراکه اصولا سطح فرهنگی بالایی دارند و همین که تئاتر را انتخاب کرده‌اند، نشان‌گر سلیقه فرهنگی‌شان است . آنان اعتراض مدنی را بلدند و اگر ببینند در سالنی، نکات بهداشتی رعایت نمی‌شود، می‌دانند چگونه اعتراض کنند و حق خود را بگیرند ولی مساله، پشت صحنه تئاتر است. زیرا بسیاری از سالن‌ها، پشت صحنه وسیعی ندارند. فضای اتاق‌های گریم و رختکن‌ها هم به گونه‌ای نیست که بتوان سلامت اعضای گروه را تضمین کرد. بنابراین اجرای نمایش‌های پر بازیگر در این مقطع، ریسک بزرگی خواهد داشت.

خطیبی خاطرنشان می‌کند: در این مدت دیده‌ایم بسیاری از کافه‌ها و رستوران‌ها لبریز از جمعیت است و تمام میز و صندلی‌هایشان اشغال می‌شود. روی سخن من با کسانی است که به کافه و رستوران می‌روند و مهمانی و سفرهایشان هم کماکان ادامه دارد و فقط تئاتر را حذف کرده‌اند. خب این اجحاف بزرگی به تئاتر است. بویژه که در این میان، بیشتر گروه‌های جوان و مشتاق هستند که خطر می‌کنند  و روی صحنه می‌روند. آنان به خاطر ذوق و علاقه‌ای که دارند، خود را پیشمرگ گروه‌های حرفه‌ای و شناخته شده می‌کنند و کمترین کاری که می‌توانیم برایشان انجام دهیم، این است که از نمایش‌هایشان حمایت کنیم.

او سپس با اشاره به قیمت بلیت‌های تئاتر می‌افزاید: قیمت بلیت تئاتر در قیاس با بسیاری از اجناس از ساندویچ و پیتزا گرفته تا کتاب یا یک وعده عصرانه در یک کافه، شبیه پول خورد است. فقط مساله این است که باید برای حمایت از تئاتر نیت کنیم. در این میان برخی می‌پرسند کدام تئاتر خوب است، واقعیت این است که مهم نیست. مساله اصلی پاسداشت اتفاقی است که از سوی یکسری جوان رخ داده که نشان می‌دهند تئاتر زنده است.

اشکان خطیبی که قصد دارد بعد از انتخابات ریاست جمهوری، یک نمایشنامه‌خوانی داشته باشد، در پایان تاکید می‌کند: جهانِ بدون تئاتر برای من غیرقابل تصور است و از این منظر، کار این گروه‌های جوان بسیار ارزشمند است که حیات این هنر را با چنگ و دندان نگه داشته‌اند.