مدافع پیشین استقلال ضمن ابراز گله از باشگاه استقلال گفت: زندگی ام کلا به یک صندلی چرخدار محدود شده و باشگاه استقلال هم کاملا مرا رها کرده است.
لئوناردو پادوانی مدافع پیشین استقلال که بر اثر یک مصدومیت دچار معلولیت دائمی شد، در خصوص آخرین وضعیت خود اظهار داشت: این روزها به دلیل کرونا بیشتر در خانه هستم. من جزو گروه‌های حساس به حساب می‌آیم و باید بیشتر از خودم مراقبت کنم. برای همین خیلی از خانه خارج نمی‌شوم.
وی بیان داشت: به خاطر وضعیتی که دارم باید خیلی زودتر کارهای درمان اساسی‌ام را انجام می‌دادم، اما این روزها تنها فیزیوتراپی می‌کنم و امیدوارم با همین شرایط وضعیتم بهتر شود.
مدافع پیشین آبی پوشان گفت: استقلالی‌ها مرا از یک جایی رها کردند. آنها دیدند در زمین چه اتفاقی برای من افتاد و انتظار خیلی بیشتری از این باشگاه داشتم. امیدوارم استقلالی‌ها وضعیت زندگی مرا ببینند و کمک کنند. زندگی من تنها محدود به نشستن روی یک صندلی چرخدار شده است.
پادوانی بیان داشت: از وقتی از ایران برگشتم دیگر استقلالی‌ها سراغ مرا نگرفتند. برای همین به فیفا شکایت کردم. این اولین موردی است که یک بازیکن به این دلیل به فیفا شکایت می‌کند و برای همین مشخص نیست فیفا چه رای در این خصوص صادر کند. من کاملاً شانس بازگشت به فوتبال و حتی بازگشت به یک زندگی عادی را از دست داده‌ام. برای فردی مثل من پیدا کردن شغل و تامین مخارج زندگی و درمان بسیار سخت است.
مدافع سابق استقلال گفت: وکیل من در شکایتی که مطرح کرده، هزینه‌های مخارج زندگی و درمان مرا برای سی چهل سال زندگی آینده من محاسبه کرده و روی آن به فیفا شکایت کرده است. اینکه فیفا چه رای در این خصوص صادر کند را من نمی‌دانم.
وی افزود: تحقیق کردم و متوجه شدم در دنیا اتفاقی که برای من افتاد برای هر فوتبالیستی روی داده یا فوت کرده یا مثل من فلج شده است. رسیدگی در دقایق و روزهای ابتدایی بسیار مهم است. شما در مسابقات یورو دیدید که وقتی برای اریکسون در زمین اتفاق افتاد چطور از او مراقبت کردند.
پادوانی تاکید کرد: همه هواداران استقلال به من پیام می‌دهند و حال مرا می‌پرسند و به خاطر کارهایی که مدیریت برای من انجام نداد ناراحت هستند. من خیلی دوست دارم به ایران برگردم و امیدوارم بعد از شرایط کرونا اگر این امکان برایم وجود داشت بار دیگر به ایران برگردم. من در مدتی که در ایران زندگی می‌کردم خوشحال بودم و ایران را دوست دارم.
