هواداران مسی حالا معتقدند که او دیگر کمبودی برای رسیدن به عنوان برترین بازیکن تاریخ فوتبال ندارد و با موفقیتش با پیراهن آلبی سلسته می‌توان او را بالاتر از ستاره‌هایی، چون پله، مارادونا، کرویف و کریس رونالدو شایسته این عنوان دانست.
بامداد دیروز و در دیدار نهایی کوپاآمهریکا دوطلسم شکسته شد؛ آرژانتین در این دیدار که برابر برزیل انجام می‌داد با یک گل به برتری رسید تا نخستین جام خود از سال ۱۹۹۳ را بالای سر ببرد. از طرف دیگر لیونل مسی هم بالاخره موفق شد نخستین جامش با پیراهن تیم ملی را کسب کند و یکی از معدود جاهای خالی در تالار افتخاراتش را پر کند.
هواداران مسی حالا معتقدند که او دیگر کمبودی برای رسیدن به عنوان برترین بازیکن تاریخ فوتبال ندارد و با موفقیتش با پیراهن آلبی سلسته می‌توان او را بالاتر از ستاره‌هایی چون پله، مارادونا، کرویف و کریس رونالدو شایسته این عنوان دانست. البته مسلما این بحث‌وجدل‌ها بر سر اینکه کدام بازیکن بهترین فوتبالیست تاریخ است، هیچ‌گاه به‌پایان نخواهد رسید و با توجه به اینکه چنین رای‌گیری‌هایی تنها به سلیقه افراد مربوط می‌شود هرگز نمی‌توان با قطعیت بازیکنی را بالاتر از سایرین شایسته این عنوان دانست.
رکوردهای متعدد برای مسی
تک‌گل پیروزی‌بخش آرژانتینی‌ها در ورزشگاه مشهور ماراکانا در ریو دوژانیرو را آنخل دی‌ماریا در دقیقه ۲۲ و به‌دنبال پاس بلند رودریگو دی‌پل به‌ثمر رساند. اشتباه رنان لودی، مدافع چپ برزیل نیز در این گل مشهود بود و او با تعلل در دفع توپ فرصتی طلایی را برای دی‌ماریا فراهم کرد تا توپ را از روی سر ادرسون، گلر برزیلی‌ها وارد دروازه این تیم کند. همین یک گل برای پایان طلسم مسی و آرژانتین کافی بود تا این ستاره ۳۴ ساله با چشمانی اشکبار قهرمانی در آمریکای جنوبی را جشن بگیرد.
اسکالونی، سرمربی آرژانتین در این دیدار تیمش را با ۵ تغییر نسبت به دیدار نیمه نهایی برابر کلمبیا راهی زمین کرد و مونتیل، رومرو، آکونا، پاردس و دی‌ماریا جای مولینا، تاگلیافیکو، رودریگز و گونزالز را در زمین گرفتند. همین جابه‌جایی‌ها باعث شد آرژانتین بازی را بهتر شروع کند و موقعیت‌های بهتری نسبت به حریف داشته باشد. اما برزیل -که بدون تغییر نسبت به بازی با پرو راهی زمین شده بود- تلاش داشت پس از دریافت گل با اتکا به حرکات انفرادی نیمار و نبوغ او بازی را به تساوی بکشاند اما آرژانتینی‌ها به‌خوبی عقب نشسته و با استفاده از ضدحملات بارها مدافعان حریف را به دردسر انداختند حتی ورود نفراتی چون فرمینو، وینیسیوس جونیور و گابریل باربوسا هم نتوانست شاگردان تیته را به توفیقی برساند و در نهایت این آرژانتین بود که پانزدهمین قهرمانی‌اش در کوپاآمهریکا را جشن گرفت.
آرژانتینی‌ها در سال‌های دور قهرمانی‌های زیادی را در این رقابت‌ها تجربه کرده بودند و به‌نظر می‌رسید خیلی زودتر از این بتوانند با رکورد ۱۵ قهرمانی اروگوئه برابری کنند اما ۲۸ سال طول کشید تا آلبی‌سلسته بتواند یک جام دیگر در این تورنمنت را بالای سر برده و مشترکا پرافتخارترین تیم این مسابقات شود.
هر دو تیم درحالی راهی فینال شده بودند که روند بسیار خوبی در دیدارهای قبلی خود داشتند و مدت‌ها از آخرین شکست دو تیم سپری می‌شد. آخرین باخت برزیلی‌ها در دیداری رسمی به جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه برمی‌گشت که برابر بلژیک در یک‌چهارم نهایی مغلوب شدند. شاگردان تیته در این مدت ۱۳ بازی برگزار کردند که حاصل آن ۱۲ برد و یک تساوی بود. آرژانتین البته رکورد شکست‌ناپذیری بهتری نسبت به میزبان این رقابت‌ها داشت و ۲۰ بازی (۱۲برد و ۸تساوی) قبلی خود را نباخته بود. این دومین رکورد برتر تاریخ تیم ملی این کشور است و آخرین باخت آنها نیز برابر همین برزیل و در کوپا‌آمه‌ریکای ۲۰۱۹ اتفاق افتاد.
مسی در اواخر این دیدار می‌توانست لذت این قهرمانی را برای خود بیشتر کند اما در موقعیتی تک‌به‌تک فرصت گلزنی را از دست داد. با این حال او هم آقای گل مسابقات شد و هم بیشترین پاس گل را درطول تورنمنت داد تا ستاره این تورنمنت باشد. البته پیش از دیدار نهایی برگزار کنندگان مسابقات تصمیم گرفتند عنوان بهترین بازی را مشترکا به نیمار و مسی بدهند.
امیلیانو مارتینز، گلر آرژانتین نیز که تیمش را با درخشش در ضربات پنالتی برابر کلمبیا به فینال رسانده بود هم به‌عنوان بهترین دروازه‌بان مسابقات معرفی شد. مسی جدا از این رکوردها با حضور در این مسابقه به افتخاری دیگر هم دست یافت و درکنار لیوینگستون از شیلی با ۳۴ با حضور در این مسابقات مشترکا رکورددار بازی در این تورنمنت شد. او اگر تا سال ۲۰۲۴ تصمیم به خداحافظی از تیم ملی نگیرد می‌تواند این شانس را داشته باشد که این عنوان را به‌تنهایی تصاحب کند.
مسی: خوشحالی‌ام قابل‌توصیف نیست
بازیکنان آرژانتین در این مسابقات برای کاپیتان تیم خود جنگیدند تا سرانجام توانستند در آخرین سال‌های فوتبال او قهرمانی با پیراهن تیم ملی را نیز به او هدیه کنند. مسی که از فتح این جام بسیار هیجان‌زده بود در پایان بازی گفت: «اتفاقی بسیار مهم برای من بود و خوشحالی‌ام از این موفقیت قابل توصیف نیست. من همیشه می‌دانستم که این اتفاق برایم بالاخره رخ خواهد داد و می‌توانم به‌همراه آرژانتین قهرمان شوم.
هدف ما از همان ابتدای تورنمنت مشخص بود و تنها برای قهرمانی راهی این مسابقات شده بودیم. بارها در رویاهایم این لحظه را دیده بودم و مطمئن بودم که روزی به آن دست خواهم یافت. پیش از این بازی به دی‌ماریا گفتم که در این بازی می‌تواند موفق باشد و انتقامش را از برزیلی‌ها بگیرد. دوست دارم این موفقیت را با همبازیانم تقسیم کنم که درطول تورنمنت تلاش زیادی برای موفقیت تیم انجام دادند و مسلما نقش اصلی را در این قهرمانی داشتند.»
مسی درطول سال‌های گذشته همراه بارسلونا موفقیت‌های زیادی را تجربه کرده است اما این قهرمانی برای او ارزش و اهمیت بسیار زیادی داشت و به‌نظر می‌رسد برایش ویژه بوده است. او ادامه داد: «احساس می‌کنم خداوند این لحظه را برای من نگه داشته بود. قهرمانی برابر برزیل و در زمین حریف بسیار خاطره‌انگیز است. باید از سرمربی تیم نیز تشکر کنم که بخش مهمی از این موفقیت به او تعلق دارد و همیشه تلاش می‌کند تیم ملی بهترین نتایج را در دیدارهای خود بگیرد. اسکالونی به‌خوبی می‌داند چطور یک تیم برنده را کنار هم قرار دهد و از نفرات تیمش بازی بگیرد تا بتواند به‌موفقیت برسد.
او مسلما شایسته تقدیر و ستایش است. من نیاز داشتم از شر این طلسم رها شوم و بتوانم همراه با تیم ملی به موفقیت برسم. بارها تا نزدیکی آن پیش رفتم اما می‌دانستم با وجود اینکه ممکن است در برخی مسابقات نتوانم به این هدف برسم اما در نهایت به این توفیق دست پیدا می‌کنم و بسیار خوشحالم که توانستم به این هدف مهم برسم. حالا که چنین لحظاتی را تجربه کرده‌ام می‌توانم بگویم که هیچ‌اتفاقی از این شیرین‌تر نیست.»
آرژانتین و مسی درحالی به این موفقیت دست پیدا کردند که در سال‌های گذشته با وجود حضور ستاره‌هایی همچون ایگواین، آگرو، توز، دیبالا و ماسکرانو نتوانسته بود به موفقیتی برسد و تیم پرستاره آلبی‌سلسته در تورنمنت‌های مهم ناکامی‌های زیادی را تجربه کرد. این‌بار اما تیمی متحد و یکدل راهی کوپاآمهریکا شد تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
مسی در این‌باره افزود: «من پیش از این مسابقه به بازیکنان تیم گفتم که شما آینده تیم ملی هستید و در این بازی ثابت کردند که حرف من درست بوده است. ما توانستیم برزیل را در زمین خودش شکست دهیم و این اتفاق بسیار مهمی است. این بازیکنان به من ثابت کردند که درباره آنها اشتباه نمی‌کردم و با کمک هم توانستیم تاریخ را بسازیم. بسیار خوشحالم که بخشی از این گروه بودم و از این ۴۵ روزی که در کنار هم و در تیم ملی حضور داشتیم لذت بردم.»
بالاتر از مارادونا و پله
آنخل دی‌ماریا در دیدار نهایی ستاره میدان بود که با گلزنی خود توانست جام قهرمانی را به تیمش هدایت کند. او در پایان مسابقه درباره این دیدار و حس و حالش پس از قهرمانی در این تورنمنت مهم گفت: «این اتفاق فراموش‌شدنی نیست. مسی پیش از بازی به من گفت که این بازی به من تعلق دارد و از او تشکر می‌کنم که چنین اعتمادی به من داشت. این به‌جای تمام فینال‌هایی بود که من نتوانسته بودم در آن حاضر شوم و این بار موفق شدم با اثرگذاری خودم تیم را به موفقیت برسانم. من برای خانواده و دوستانم بسیار خوشحالم و از آنها تشکر می‌کنم که در این موفقیت مرا کمک کردند. به‌زودی باید مهیای حضور در جام‌جهانی شویم و این قهرمانی انگیزه و اعتماد به نفس ما برای موفقیت در آن رقابت‌ها را بالا می‌برد.»
مسی و همبازیانش پس از نزدیک به سه‌دهه توانستند شور و شادی را به مردم آرژانتین هدیه کنند. آنها که پس از دوران طلایی مارادونا دیگر موفقیتی در عرصه ملی تجربه نکرده بودند با مسی امیدوار به تکرار آن دوران بودند و حتی در سال ۲۰۱۴ تا استانه فتح جام‌جهانی نیز پیش رفتند اما در فینال به آلمان باختند و مسی در یک قدمی جام متوقف شد.
این فوق‌ستاره حالا قهرمانی در تورنمنتی را به افتخاراتش اضافه کرده که اسطوره‌هایی چون مارادونا، پله، گارینشا، سوکراتس و ماریو کمپس در فتح آن ناکام بودند و جام قهرمانی این مسابقات را بالای سر نبرده‌اند. اسکالونی با کمک تیمی جوان و بدون اتکا به ستاره‌های نامدار کشورش توانست این موفقیت را کسب کند و حالا این امیدواری در مردم این کشور وجود دارد که بتوانند در جام‌جهانی هم به موفقیت رسید و با کمک مسی بار دیگر قهرمانی جهان را تجربه کنند.
لئو حالا تمامی عناوین ممکن باشگاهی و ملی را به‌دست آورده و تنها جای خالی جام‌جهانی را در تالار افتخاراتش حس می‌کند. این انتقاد همیشه از او وجود داشته که در تیم ملی به‌اندازه بارسلونا درخشان نیست و نتوانسته مانند تیم باشگاهی‌اش در آرژانتین هم موفق باشد.
با این‌حال او پس از ناکامی در فینال جام‌جهانی این‌بار در ریودوژانیرو فاتح کوپاآمهریکا شد و تا حد زیادی موفق شد پاسخ منتقدانش را بدهد. او البته پیش از این مدال طلای المپیک و همچنین قهرمانی در جام‌جهانی زیر ۲۰ساله‌ها را به‌همراه تیم ملی کشورش تجربه کرده بود. بهترین گلزن تاریخ فوتبال ملی آرژانتین و کسی که بیشترین تعداد بازی ملی همراه این تیم را دارد، امیدوار است سرانجام به یکی دیگر از آرزوهایش نیز برسد و بتواند در قطر با آرژانتین فاتح جام‌جهانی شود.
شانس کسب توپ طلا
مسی درطول دوران فوتبال خود ۳۶ جام قهرمانی به‌دست آورده که ۳۵ مورد آن به‌همراه بارسلونا بوده است. ۱۰ قهرمانی در لالیگا، ۴ لیگ قهرمانان، ۷ جام حذفی، ۸ سوپر جام اسپانیا، ۳ سوپر جام اروپا و ۳ قهرمانی در جام‌جهانی باشگاه‌ها افتخاراتی است که پیش از جامی که بامداد دیروز بالای سر برد به آن دست یافته بود. شماره ۱۰ آرژانتین از نظر افتخارات شخصی نیز روند موفقی داشته و با ۶ توپ طلا که شاید در پایان امسال با توجه به درخشش در کوپاآمهریکا به ۷ عدد برسد، ۶ کفش طلای اروپا و ۸ عنوان آقای گلی در لالیگا موفق‌ترین بازیکن سال‌های اخیر فوتبال جهان بوده است.
او در این فینال دوئل جذابی با دوست و هم‌تیمی سابقش نیمار داشت؛ دو بازیکنی که پیش از این فاتح این جام نشده بودند و امید زیادی داشتند که برنده این مسابقه باشند. نیمار در پایان بازی با چشمانی اشک‌آلود مسی را در آغوش کشید و این قهرمانی را به او تبریک گفت. با این‌حال مشخص بود به‌شدت از ناکامی در یک فینال دیگر ناراحت است و انتظار نداشت که در ریو ورزشگاه را تنها با یک مدال نقره ترک کند.
این دو ستاره در بارسلونا روزهای درخشانی را درکنار هم داشتند اما تصمیم ناگهانی نیمار برای ترک این تیم و حضور در پاری‌سن ژرمن باعث شد مثلث رویایی او با مسی و سوارز از بین برود. بسیاری معتقد بودند نیمار برای اینکه دیگر زیر سایه مسی نباشد و بتواند شانس بیشتری برای فتح توپ طلا داشته باشد این تیم را ترک کرد اما حالا به‌خوبی دریافته که تصمیمش در آن زمان از نظر ورزشی کاملا اشتباه بود و شاید اگر در نوکمپ می‌ماند وضعیت به مراتب بهتر داشت.
برزیل ناامید نیست
برزیل با حضور تیته به تیمی به‌مراتب بهتر از قبل تبدیل شده و هواداران این تیم امیدوارند سلسلئو با هدایت او بتواند یکی از مدعیان جام‌جهانی قطر باشد. این تیم با هدایت این مربی ۶۰ ساله در ۶۱ بازی خود تنها ۵ شکست را تجربه کرده که سه‌مورد آن با نتایج مشابه یک بر صفر و برابر آرژانتین بوده است. او که از ابتدای مسابقات به شیوه برگزاری تورنمنت معترض بود پس از شکست در فینال باز هم از این رقابت‌ها و کیفیت بد زمین چمن بازی‌ها انتقاد کرد: «زمین مسابقات واقعا کیفیت بسیار بدی داشت و این برای سلامت بازیکنان خطرناک است.
هر لحظه امکان دارد بازیکنان با مصدومیت مواجه شده و مدتی از فوتبال دور بمانند. مسلما وقتی تنها دوهفته برای آماده‌سازی این مسابقات وقت داشته باشید شرایط بهتر از این نمی‌شود و تغییر میزبانی باعث شد کیفیت بازی‌ها به‌شدت افت کند. من مشخصا درباره الحاندرو دومینگوئز که ریاست کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی را برعهده دارد، صحبت می‌کنم و فکر می‌کنم او باید مسئولیت‌پذیری بیشتری درباره بازیکنان داشته باشد و در چنین زمان کوتاهی نباید اجازه برپایی چنین تورنمنتی را به میزبانی کشوری دیگر می‌داد.»
