در پایان لیگ بیستم و پس از پنجمین قهرمانی پیاپی پرسپولیس، خیلی‌ها در مورد این که بهترین بازیکن فصل سرخ‌ها چه‌ کسی بود به اسم احمد نوراللهی اشاره می‌کنند. هافبک دفاعی قرمزها و یکی از ۳ کاپیتان اصلی این تیم علاوه بر حضور مؤثر در میانه میدان، امسال در فاز گلزنی هم عالی عمل کرد و به اندازه تمام طول دوران فوتبالش گل زد.

نوراللهی ۱۰ گل در لیگ برتر به ثمر رساند و بهترین گلزن سرخپوشان در این مسابقات لقب گرفت. حالا قرارداد این بازیکن تمام‌شده و طبیعی است که هواداران خواهان حفظ این بازیکن باشند. خود احمد زمان حضورش در برنامه فوتبال برتر به صراحت گفت یک پیشنهاد ۶۰ میلیارد تومانی را از لیگ قطر رد کرده. اگر حق با او باشد، روشن است که حفظ این بازیکن کار راحتی نیست و حتی اگر اتفاق هم بیفتد، با رقم پایینی رخ نخواهد داد.

نوراللهی اما در حالی تبدیل به یکی از اثرگذارترین بازیکنان فعلی پرسپولیس شده که ۶ فصل پیش به‌ عنوان یک بازیکن گمنام پیراهن قرمزها را به تن کرد. ابتدای لیگ چهاردهم احمد نوراللهی به‌ عنوان بازیکن تیم دسته اولی فولاد یزد، با اعتماد و اطمینان ویژه علی دایی به پرسپولیس پیوست و خیلی هم زود در ترکیب اصلی این تیم قرار گرفت. طبیعی بود که نوراللهی تجربه کافی را نداشت و آن اوایل مرتکب اشتباهاتی می‌شد. تاوان آن بی‌تجربگی را علی دایی داد تا بعدها ثمره حضور نوراللهی جوان، خوش‌استیل و حالا دیگر با تجربه، نصیب امثال برانکو و یحیی گل‌محمدی شود.

نوراللهی برای آبدیده‌شدن در پرسپولیس، چند بازی ضعیف ارائه داد؛ از جمله در دیدار برابر ملوان که قرمزها ۲ بر یک شکست خوردند و احمد بین ۲ نیمه تعویض شد. آن باخت‌ها بهای گزافی برای دایی به همراه داشت و باعث برکناری او در پایان هفته هفتم شد اما میراثی که به جا ماند به پرسپولیس در مسیر کسب موفقیت خیلی کمک کرده است. همیشه یک نفر باید بها بدهد تا بقیه استفاده کنند. شاید تنها ایراد پرسپولیس فعلی همین است که کادر فنی‌اش علاقه‌ای به دادن هزینه برای تربیت بازیکنان نسل بعدی تیم ندارد.