تیمهای فوتبال استقلال تهران و فولادخوزستان از سری رقابتهای جام حذفی فرداشب در یک دیدار حساس و سرنوشتساز درحالی به مصاف هم خواهند رفت که استقلالیها بعد از برتری مقابل گلگهر سیرجان که با حواشی زیادی هم همراه بود، برای این دیدار دو بازیکن کلیدی و سرمربی خود (سیدحسین حسینی، محمد دانشگر و فرهاد مجیدی) را در اختیار ندارند و این درحالی است که فولاد آماده و یکدست بهعنوان یکی از سرسختترین حریفان استقلال در رقابت پایانی این دیدارها آخرین سدی خواهد بود تا درصورتی که شاگردان مجیدی جام حذفی را بخواهند باید آن را هم شکست دهند تا ضمن شاد کردن دل هواداران خود، ناکامی فصل گذشته را هم جبران کنند. بر همین اساس و برای ارزیابی فنی و حواشی این مسابقه با یکی از بازیکنان پیشین استقلال به صحبت پرداختیم. گفتوگوی «فرهیختگان» با احمد جمشیدیان را در ادامه میخوانید.
فینال جام حذفی فرداشب بین استقلال و فولاد برگزار میشود. درمجموع این مسابقه را چطور میبینید؟
استقلال در ادامه نیمفصل دوم رقابتهای لیگ برتر برای رقابتهای پیشرو هدفگذاری کرد و فرهاد مجیدی از یک مقطعی به بعد که امتیازات حساس را از دست داد وقتی متوجه شد که از لیگ دیگر آبی گرم نشده و دارد از مدعیان قهرمانی دور میشود و با توجه به اینکه سپاهان و پرسپولیس امسال فوقالعاده عمل کرده و امتیازات خیلی خوبی را کسب کرده بودند، در این راستا هدفگذاری کامل و درستی را ترتیب داد و در ابتدای امر سهمیه آسیایی تیم را در لیگ برتر قطعی کرد و هدف اصلی استقلال را قهرمانی جام حذفی تعریف کرد که البته این امر کار بسیار سختی محسوب میشود. از طرف دیگر جواد نکونام در دو فصل حضور در فولادخوزستان در جمیع جهات نتایج خوبی گرفته و با توجه به همین موضوع سرسختترین حریف استقلال در رقابتهای امسال جام حذفی میتواند همین فولاد باشد، هر چند استقلال تا رسیدن به فینال فقط با تیمهای لیگ برتری بازی کرد.
این در حالی است که فولاد به خوبی دفاع میکند و در ضدحملات نیز عملکرد خوبی دارد و ساختار تیمی آنها بسیار خوب است و معتقدم یک حریف بسیار سخت برای استقلال محسوب میشود. من معتقدم اگر استقلال با قرعه دیگری مواجه شده و در مرحله نیمهنهایی با فولاد در تهران بازی میکرد و در فینال به گلگهر میخورد شرایط راحتتری نسبت به حالا داشت. در نتیجه درحال حاضر شانس هر دو تیم برای کسب عنوان قهرمانی جام حذفی را برابر میدانم و فکر میکنم هر دو تیم از شانس برابر برای عنوان قهرمانی برخوردار هستند.
اگر بخواهیم به حواشی این مسابقه بپردازیم حتما میدانید که نیمکت دو تیم کاملا شرایط متفاوتی دارند استقلال از یک نیمکت خلوت برخوردار بوده که اتفاقا در غیاب فرهاد مجیدی فرداشب خلوتتر هم خواهد شد و این درحالی است که فولادیها نیمکت بسیار شلوغی دارند و به عقیده برخی از حریفانشان با شلوغکاری و برخی رفتارها سعی میکنند شرایط خاصی را ایجاد کنند. در این خصوص چه صحبتی دارید؟
در این زمینه سه بحث وجود دارد، اول اینکه یک سرمربی کاریزمای خودش را داشته باشد خیلی هم بد نیست. برخی از مربیان ما خیلی سینوسی و پر فراز و نشیب رفتار میکنند یعنی شخصیت خوبی را نشان میدهند، اما بعضا برخی رفتارهایی از آنها سر میزند که جالب نیست و یا برعکس، اما جواد نکونام کاریزمای مربیگری خودش را دارد و به درست یا غلط این کارها را دوست دارد و انجام میدهد. در هر صورت کاریزمای مربیان متفاوت است یک مربی میتواند خیلی ساده کنار زمین ایستاده و با آرامش تیمش را هدایت کند تا جایی که برخی سرمربیان حتی کنار زمین هم نمیآیند و روی نیمکت مینشینند و آنها خودشان تعیین میکنند چه رفتاری داشته باشند.
بحث دوم این است که این نیمکتهای شلوغ در زمانی که تماشاگران در ورزشگاه حاضر بودند هم در فوتبال ما وجود داشتند، اما الان چون ورزشگاهها خالی از تماشاگر است یک مقدار بیشتر به چشم آمده و خودش را نشان میدهد و تنشهای زیادی را ایجاد میکند و این یک موضوع طبیعی است. وقتی ورزشگاه خلوت باشد زمانی که یک نیمکت بلند میشود و اعتراض میکند صدا کاملا میپیچد و همه چیز بیشتر از قبل مشخص میشود. بحث سوم و مهمتر این است که فدراسیون فوتبال، کمیته داوران و کمیتههای قضایی این فدراسیون در قبال رفتار نیمکتهای تیمها باید ورود کند چون این رفتارها در فوتبال ما متاسفانه باب شده است.
راهکاری هم برای حل این معضل دارید؟
بله، میتوان چندین کار انجام داد؛ اولا تعداد نفراتی که از کادر تیمها روی نیمکت مینشینند به اعتقاد من زیاد است یعنی برای هر بازی یک نفر را مامور میکنند که هر جایی از بازی گره خورد یک وظیفهای را انجام بدهد. دوم اینکه باید محرومیتهای سنگین را در این خصوص اعمال کنند، مثل کاری که سال گذشته با ساکت الهامی سرمربی وقت تراکتور انجام دادند. شما دیدید که الهامی عملا با خواباندن بازی در آن فشاری که استقلال میآورد جام قهرمانی را از این تیم گرفت و در واقع سال گذشته استقلال یک جام را بهخاطر رفتار غیرحرفهای ساکت الهامی از دست داد و این موضوع تمام شد و رفت، اما اگر این رفتار در فوتبال ما باب بشود و ادامه پیدا کند به ضرر فوتبال تمام خواهد شد.
پس به نظر من باید قوانین سنگینتر و سفت و سختتری را فدراسیون فوتبال درنظر بگیرد تا این رفتارها تکرار نشود. این درحالی است که یک عده از نفرات روی نیمکت نیز باید روی سکوها منتقل شوند تا تیمها نتوانند برخی رفتارها را انجام دهند. دستیاران سرمربی نیز میتوانند از روی سکوها بازی را تماشا کرده و کمکهای لازم را انجام دهند. من موافق این موضوع که گفتید هستم و نه صرفا برای نیمکت جواد نکونام، بلکه این موضوع در لیگ ما باب شده ضمن اینکه در لیگهای زیرگروه این قضیه غوغا کرده و وحشتناک است و امروز به یکی از معضلات اصلی فوتبال ما تبدیل شده است.
اگر بخواهید از لحاظ فنی صحبت کنید این دیدار به چه نحوی برگزار خواهد شد و شانس کدام تیم برای پیروزی بیشتر است؟
من فکر میکنم استقلال با توجه به محرومیت دانشگر و مصدومیت عارف غلامی قطعا فرداشب در خط دفاعی مشکلاتی را خواهد داشت و فرهاد مجیدی شاید مجبور شود دوباره به سیستم چهاردفاعه برگردد. چیزی که ظاهرا خیلی به آن علاقهای ندارد، اما احساس میکنم فردا مجبور است ۴ دفاعه بازی کند. در خط هافبک استقلال نیز از ابتدای فصل این موضوع را عنوان کردهام و الان هم تاکید میکنم که این تیم به شدت نیاز به تقویت دارد و من احساس میکنم به هیچ عنوان این خط هافبک بالانس نیست با وجود آنکه استقلالیها بازیکنان خوبی دارند، اما یک شکل بازی کرده و آن طراوت را به خط حمله خود نمیدهند و خط حمله استقلال بهخوبی تغذیه نمیشود.
الان مهدی قایدی باید خودش توپ گرفته و خودش موقعیتسازی کند و خودش هم گل بزند! جالب اینکه کمک و تلاش ارسلان مطهری به خط هافبک این تیم بیشتر از کمک خط هافبک به مطهری است و متاسفانه دیاباته هم مثل سال گذشته ظاهر نشده است. بهنظر من برای فینال جام حذفی دست فرهاد مجیدی بهشدت بسته است و عملا فقط ۱۰، ۱۲ بازیکن را در اختیار دارد و در بدترین موقع به این دیدار رسیده و کار برای استقلال و مجیدی بسیار سخت است.
از لحاظ فنی فولادیها را چطور میبینید؟
فولاد یک تیم کاملا باثبات است و من طی بازیهایی که از این تیم میدیدم بهطور مثال دیدار مقابل سپاهان، با وجود آنکه چند بازیکن اصلی خود را نداشت، اما نشان دادند که تبدیل به یک تیم شدهاند و هر بازیکنی که در زمین باشد درقالب ساختار این تیم بهترین عملکرد خود را ارائه میدهد. آنها خیلی خوب دفاع میکنند و خیلی خوب میجنگند و در یک سوم دفاعی درگیر میشوند و فکر میکنم در ضربات ایستگاهی برنامههای خیلی خوبی دارند و اگر بازیکنانی مثل پاتوسی، پریرا و احمدزاده همزمان در زمین باشند خط حمله آنها بسیار باهوش و خطرناک ظاهر خواهد شد.
البته همانطور که میدانید سرمربی استقلال هم برای این بازی محروم است و باید از روی سکوها این تیم را هدایت کند و به نظر میرسد این موضوع نیز روی عملکرد آبیپوشان تاثیر منفی بگذارد.
بله، این اتفاق بسیار تاثیرگذار است، من قبلا هم گفته بودم عملکرد فرهاد مجیدی در این فصل فوقالعاده بوده و برای این حرفم دلیل دارم اگر بخواهیم ۴ پارامتر را برای موفقیت درنظر بگیریم اولین مورد به تماشاگران مربوط میشود که البته تیمهایی که طرفدار ندارند از این پارامتر هم برخوردار نخواهند بود، اما این درحالی است که فرهاد مجیدی مثل همه تیمهای پرتماشاگر دیگر هواداری را در ورزشگاه نداشته و هر تیمی به آزادی آمد انگار نه انگار جلوی استقلال بازی کرد، پس بازی کردن در ورزشگاه آزادی باعث شده است تا بهعنوان بازی خانگی استقلال، فشار بر روی فرهاد مجیدی باشد، اما فشار تماشاگر روی حریف نبوده است.
پارامتر دوم به بازیکنان برمیگردد که معتقدم استقلال به شدت باید از لحاظ بازیکن برای فصل بعد تقویت شود و احساس میکنم اگر فرهاد مجیدی اشاره میکند که همین تیم را میخواهد برای این است که تیمش را برای فینال جام حذفی و قهرمانی در این رقابتها حفظ کند در غیر این صورت خودش هم میداند که این تیم باید شش هفت تغییر داشته باشد و این پارامتر هم برای استقلال و مجیدی یک مقدار میلنگد. در مورد پارامتر سوم یعنی باشگاه که اصلا جای صحبتی باقی نمیماند یعنی آنقدر که باشگاه برای مجیدی و تیمش مشکل ایجاد کرد واقعا دیگر جای حرفی باقی نمیماند. باشگاه استقلال چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ حمایتی نهتنها کمکی نکرده، بلکه بارها در شرایط خاص و حساس برای این تیم حاشیه درست کرده و اصلا شرایط هوادار تیم و بازیکن را درنظر نگرفته است.
البته یکسری مشکلات هست که هیچکس نمیداند و فقط باشگاه از آنها خبر دارد، اما آنها حداقل میتوانستند یک آرامشی را برای تیم ایجاد کنند که این آرامش ایجاد نشد، پس در این موضوع نیز مجیدی مشکل داشته است. رکن و پارامتر چهارم برای موفقیت یک مربی، کادرفنی تیم محسوب میشود و این درحالی است که فرهاد یک کادرفنی تقریبا خوب را در آغاز به کار دوباره در استقلال بست، اما در ادامه فراز کمالوند که کمک زیادی به سرمربی استقلال میکرد در ابتدا از این تیم جدا شد و جایگزینی هم برای او پیدا نشد که البته نفراتی را فرهاد مدنظر داشت که باشگاه نتوانست با آنها توافق کند. عملا برای بازی فینال باید صالح مصطفوی که از سابقه زیادی برای مربیگری برخوردار نیست برای این دیدار حساس و سرنوشتساز که تکلیف قهرمان جام حذفی را مشخص خواهد کرد برای هدایت استقلالیها به لب خط بیاید. حضور سرمربی در کنار خط حتی اگر صحبتی هم نکند بسیار تاثیرگذار و مهم است.
فرهاد باید در بازی مقابل گلگهر یک مقدار خویشتنداری میکرد و حواسش بود که در هر شرایطی خودش در بازی فینال کنار خط باشد. در هر صورت فشار بازی با گلگهر باعث شد تا استقلال سه محروم بسیار مهم بدهد، بازیکنی مثل رشید مظاهری با وجود کیفیت فوقالعادهای که در نیمفصل اول داشت، مدتی میشود در شرایط بازی قرار ندارد، در وهله بعدی محمد دانشگر در این چند هفته اخیر بسیار آماده بوده و به تیم کمک میکرد و حالا نیست و از همه مهمتر فرهاد مجیدی که در کنار خط بدون جایگزین است.
بهعنوان سوال پایانی چه پیشبینیای از بازی دارید؟
همانطور که در ابتدای صحبتهایم عرض کردم صددرصد اعتقاد دارم که شانس دو تیم برای قهرمانی برابر است با وجود آنکه قلبا دوست دارم استقلال قهرمان جام حذفی بشود، اما احساس میکنم شانس دو تیم برای کسب جام کاملا برابر است.