نمیدانیم پرسپولیس از بازی در ورزشگاه پرتماشاگر پس از اینکه در دو فصل اخیر با شیوع کرونا اغلب بازی در سکوت را تجربه کرده بود، شگفتزده شد و شور بیشتر به بازیاش برگشت یا فضا برایش سنگین شد و دستپاچه بازی کرد اما هر چه بود، پرسپولیس در دقایقی از نیمه اول شتابزده و دستپاچه میشد و اگرچه مالک توپ بود اما نمیدانست با گردش توپ پی چه میگردد.
استقلال تاجیکستان نه میخواست و نه میتوانست مالک توپ باشد اما بلد بود بدون مالکیت توپ فرصتهایی خلق کند. بهتر از آن، در نیمه اول استقلال را صاحب تمرکز برای بستن بازی پرسپولیس میدیدیم.
قفلی که آنها زده بودند و پرسپولیس برای باز کردنش مهارت نشان نمیداد. مهدی ترابی نمیتوانست دیواری را بشکند و مهمتر اینکه وحید امیری به خط حمله رفته بود و پرسپولیس بهترین مهرهاش برای خلق موقعیت را در انتظار موقعیتهای خلق نشدنی گذاشته بود. انتظاری که دستکم در نیمه اول عبث به نظر رسید.
پرسپولیس در نیمه دوم به روش خود اصرار داشت اما آرام آرام به این نتیجه رسید که وحید امیری را یک خط به عقب بیاورد تا بازی را از دست ندهد.
یحیی گلمحمدی و پرسپولیس دقیقهها را در نیمه دوم میگذراندند اما اطمینان داشتند که سرانجام دفاع استقلال تاجیکستان را میشکنند.
گلمحمدی دیرهنگام به فکر تعویض افتاد و در ذهنش بازی در ۱۲۰ دقیقه را هم محاسبه میکرد.
تعویضهای دقیقه ۷۹ پرسپولیس و تغییر چهره خط حمله با حضور عیسی آلکثیر و حامد پاکدل کوشش برای تمام کردن کار در ۹۰ دقیقه و البته ماجراجویی برای بازی در ۱۲۰ دقیقه بود.
مهدی ترابی اما با گل دقیقه ۹۰ که البته به قصد سانتر به توپ ضربه زده بود، کاری کرد که پرسپولیس نفس راحت بکشد و از شر تردیدهای بازی در وقتهای اضافه خلاص شود.
پرسپولیس از یک هشتم لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد اما احتمالاً این پیام را درباره کیفیت خود دریافت کرد که در مراحل بعدی لیگ قهرمانان آسیا به قدرت بیشتری نیاز دارد.
اینکه پرسپولیس در شکستن سد استقلال تاجیکستان ۹۰ دقیقه ناکام بود، نشان میداد که پرسپولیس ایدههای کافی نداشت و در اجرای همان ایدههای موجودش نیز بهترین کیفیت خودش را نمیتوانست نشان دهد. ناگفته پیداست که در میانه فصل نقل و انتقالات نمیتوانیم یک تیم را در بهترین موقعیت ببینیم.
فراموش نکنیم که استقلال تاجیکستان پدیده این فصل لیگ قهرمانان آسیا بود و بازی در خانه حریف و مقابل تیمی که مثل یک پدیده انگیزه دارد، برای پرسپولیس سخت بود.
پرسپولیس اما باتجربهتر از این بود که این فرصت صعود را از دست بدهد. مطابق انتظار، پرسپولیس را در راه فینال پی میگیریم.