زهره کودایی بعد از درخشش در تیم‌ملی فوتبال بانوان، این روزهایش را که درحال ریکاوری برای شروع تمرینات با باشگاه جدیدش ذوب‌آهن اصفهان است، می‌گذراند. کودایی که همه‌چیز برای حضور مطمئنش درون چارچوب تیم‌ملی ایران به‌گونه‌ای رقم خورد که اعتماد همه را به‌دست آورد حالا امیدوار است این صعود تاریخی و درخشش بازیکنان تیم‌ملی فوتبال ایران نگاه برابر را هم برای فوتبالیست‌های خانم به‌همراه داشته باشد، نگاه برابری که اعتقاد دارد تمرینات و سختی‌هایی که فوتبالیست‌ها می‌کشند برای خانم‌ها و آقایان یکسان است و اگر این نگاه هم یکسان باشد نتیجه متفاوت‌تری را هم می‌شود، شاهد بود. او که بی‌شک یکی از ستاره‌های این بازی‌ها بود خودش را برای حضور در مرحله نهایی جام ملت‌ها آماده می‌کند و امیدوار است در آن مسابقات سخت هم بتواند سنگربان مطمئنی برای دروازه ایران باشد.

خدا را شکر می‌کنم که توانستم با کمترین کاری که به‌عنوان سرباز تیم‌ملی در وظیفه داشتم باعث خوشحالی همه اهالی فوتبال و مردم عزیز ایران شوم. این اتفاق برای اولین‌بار در فوتبال بانوان افتاد و امیدوارم این پیروزی‌ها و خوشحالی‌ها ادامه‌دار باشد و بتوانیم با نتایج خوب‌مان دل همه را شاد کنیم.

جا دارد از فدراسیون فوتبال عزیزی‌خادم، خانم موسوی و همچنین کادر قوی و متحد تیم‌ملی خانم و آقای ایراندوست، آقای جمالی، دکترها، پزشک‌ها و حتی عزیزانی که همراه ما بودند، آمدند و همه دل‌شان با تیم‌ملی بود که نتیجه بگیرد تشکر خیلی ویژه‌ای داشته باشم، در این مدت هم فدراسیون و هم کادرفنی خیلی برای ما زحمت کشیدند و ما با دغدغه فکری راحت‌تر در این بازی‌ها به مصاف حریفان رفتیم و فکر می‌کنم تا جایی که توانستیم جواب زحمات این عزیزان را در این مرحله دادیم و به امید خدا در ادامه راه هم بیشتر قدم برخواهیم داشت.

تنها خواسته‌ای که داریم نگاه برابر است. همان‌طور که برای آقایان تلاش می‌کنند و یک‌سری امکانات خیلی خوب دراختیار آقایان می‌گذارند ما هم دوست داریم از این امکانات بیشتر برخوردار باشیم و به خانم‌ها و آقایان یک نگاه حمایتی داشته باشند. امیدوارم این حمایت برای فوتبال بانوان باشد و ما هم با روحیه خوب در رقابت‌ها شرکت کنیم هرچند برای این مسابقات همان‌طور که گفتم حمایت‌ها خوب بود و امیدوارم ادامه‌دار باشد.

مرحله نهایی شرایط خاص خودش را دارد و تیم‌هایی که به مرحله نهایی راه یافتند خیلی خوب و حرفه‌ای هستند که فکر نمی‌کنم کار ما راحت باشد، ولی ما بازهم از این به‌بعد بیشتر تلاش و تمرین می‌کنیم، زحمت بیشتری می‌کشیم و با امید به موفقیت در این مرحله حضور پیدا می‌کنیم.

صددرصد همین‌طور است، ما حدود ۵ ماه پرفشار تمرین می‌کردیم و چه در تمرینات و چه در بازی‌های دوستانه‌ای که داشتیم، خودمان را آنالیز کرده و کادرفنی هم نقاط‌ضعف و قوت‌مان را می‌گفتند که خدا را شکر با تمرین و تلاش به این موفقیت رسیدیم.

ما با یک شرایط خاصی به مسابقات رفته بودیم و می‌دانستیم که بنگلادش و اردن حریفان دست‌وپابسته‌ای نیستند و با تلاش و زحمت برای نتیجه‌گیری در این مسابقات می‌آیند. شرایط بازی اول با بنگلادش خیلی خوب بود، تیم خیلی جنگنده و سرعتی بودند و خب تیم آسیای‌شرقی‌اند که خوشبختانه با آنالیزی که داشتیم توانستیم بازی را پنج بر صفر پیروز شویم، ولی در بازی دوم با اردن فکر می‌کنم خودمان می‌دانستیم بازی به‌مراتب سخت‌تری از بازی با بنگلادش خواهیم داشت چراکه اردن سه هفته قبلش قهرمان جام عربی شده بود و با یک روحیه خوب برای این بازی‌ها آماده بود و از چندین مهره خیلی خوب در زمین برخوردار بود که با آنالیز دقیق کادرفنی و وظایفی که برای بازیکنان در زمین تعیین شده بود خوشبختانه توانستیم مهره‌های کلیدی‌شان را در زمین خنثی کنیم و در ۹۰ دقیقه بازی به تساوی هم کشیده شد و در ضربات پنالتی برنده ما بودیم. من خیلی امید داشتم که تیم بالا می‌رود و در آن لحظه هیچ استرسی نداشتم. از قبل می‌دانستم بازی خیلی سنگینی با اردن داریم، ولی با توکل به خدا، با یک روحیه و اعتمادبه‌نفس خوب وارد بازی شدم و توانستم دو پنالتی را هم بگیرم و برای این صعود بی‌نهایت خوشحالم.

بازی مانوئل نویر را خیلی می‌پسندم، همچنین بازی‌های ترشتگن و آندره اونانا گلر تیم‌ملی کامرون را هم دنبال می‌کنم.

 بله، من واقعا گلری علیرضا بیرانوند را خیلی دوست دارم و قبل از او هم دروازه‌بانی سیدمهدی رحمتی را دوست داشتم و این دو نفر خیلی خوب و قوی درون چارچوب قرار می‌گیرند.

سال قبل با تیم سپاهان برای یک فصل قرارداد داشتم که به پایان رسید و امسال در خدمت تیم خوب و ریشه‌دار ذوب‌آهن اصفهان هستم.

به امید خدا قرار است لیگ برتر از اوایل آبان شروع شود و تمرینات تیم ذوب‌آهن هم از دو، سه روز دیگر شروع می‌شود و من فعلا خانه هستم تا با شروع تمرینات به تیم ملحق شوم.

باید از مریم ایراندوست تشکر خیلی ویژه‌ای داشته باشم، یکی از مربیان خوب و باسابقه فوتبال بانوان هستند و از نظر بار فنی هم خیلی سطح بالایی دارند و در این چند وقت که کنار بچه‌ها بودند زحمات خیلی زیادی کشیدند، چه خود خانم ایراندوست و چه پدرشان و تمام آن‌هایی که کنار تیم بودند لایق تشکر خالصانه هستند و من با تمام وجود به داشتن چنین مربی با این سبک افتخار کرده و خوشحالم که شاگردی‌شان را می‌کنم. خانم ایراندوست و کادرفنی برای این تیم و بچه‌ها خیلی تلاش کردند و خدا را شکر که جواب تلاش‌شان را با بازی خود دادیم.

صددرصد دوست دارم این تبعیض‌ها برداشته شود، چون ما هم مانند آقایان تمرین می‌کنیم و زحمت می‌کشیم و دوست داریم یک نگاه ویژه‌تری به ما هم شود و واقعا امیدوارم که در آینده نه‌چندان دور این اتفاق بیفتد و شاهد نگاه برابر باشیم. فکر می‌کنم اگر این اتفاق خوب بیفتد درحقیقت بیشتر به فوتبال‌مان کمک کردیم و بازیکنانی که با تمام وجود تمرین و ورزش می‌کنند دلسرد نمی‌شوند و شرایط از اینی که هست هم عالی‌تر خواهد شد.

زمانی که تمرینات را شروع کردیم سه، چهار گلر بودیم و گلر‌های دیگر هم کنار ما تمرین می‌کردند و ما با همان گلر‌هایی که تا آخرین لحظات ماندیم تمرین را ادامه دادیم، همه بچه‌ها دوستان من هستند و احترام خاصی برایشان قائلم، همه برای حضور در دروازه تلاش کردیم و خدا را شکر با تمرین و تلاشی که در تمرینات و اردو‌ها داشتم توانستم نظر مثبت و اعتماد کادرفنی را جلب کنم و در این دو بازی سنگربان تیم‌ملی باشم و فکر می‌کنم توانستم جواب اعتماد کادرفنی را بدهم.

فقط می‌خواهم از همه تشکر کنم، چه آن‌هایی که کنار تیم بودند و چه آن‌هایی که بیرون از تیم به ما کمک کردند و از مردم خوب ایران که با دعای خیرشان باعث شدند ما این دو بازی را ببریم و صعود تاریخی داشته باشیم، تشکر می‌کنم. از همین‌جا هم دست مادرم را می‌بوسم، مادرم خیلی در این چند سال برایم زحمت کشید و دعاهایش خیلی روی من تاثیر داشت و امیدوارم از این به‌بعد هم برای ایران افتخارآفرین باشیم و دل همه را شاد کنیم.