لاله صبوری خاطره‌ای از همبازی شدن با فتحعلی اویسی تعریف کرد و درباره احساسش پس از درگذشت این بازیگر توانا نوشت: «آخ که چه‌قدر دلم سوخت.»
لاله صبوری، بازیگر تلویزیون و سینما با اشاره به خاطره‌ای از زنده‌یاد فتحعلی اویسی هنگام بازی در سریال «کمربندها را ببندیم» به کارگردانی مهدی مظلومی در توییترش چنین نوشت:
«سر ضبط کمربندها، بعدِ آخرین سکانس خوابِ آقای اویسی بود. آقای اویسی پتو رو کشیده بود سرش و مدلی خُرخُر می‌کرد که من و امیر جعفری می‌زدیم زیر خنده و هی تکرار می‌شد. همه بعد از یکی، دو بار تکرار دیگه می‌تونستن خودشونو کنترل کنن ولی من نه، تا شروع می‌کرد خُرخُر می‌زدم زیر خنده و باز تکرار. یک‌دفعه آقای اویسی عصبانی شد و توپید به من که: خجالت بکش خانم، چه بازیگر طنزی هستی که خودت می‌خندی، بعد از ۱۳ ساعت کار خسته‌ایم… من گریه‌ام گرفت ولی سکانسو گرفتیم و تموم شد… هنوز بغض داشتم که زد زیر خنده و گفت: تشر بهت نمی‌زدم تا صبح اسیر بودیم… آخ که چه‌قدر دلم سوخت.»
فتحعلی اویسی، بازیگر نام‌آشنای سینما و تلویزیون ایران که از چند روز پیش بر اثر سکته مغزی به کما رفته بود، امروز، سه‌شنبه ۱۳ مهر در بیمارستان چشم از جهان فروبست.
حمید خواجه‌نژاد، مدیر روابط عمومی معاونت سیما خبر درگذشت بازیگر «ناخدا خورشید» را تایید کرده است. براساس خبر ایسنا، خواجه‌نژاد در این باره گفته است: «طبق پیگیری‌ها، از سوی بیمارستان اعلام شد که متاسفانه آقای فتحعلی اویسی صبح امروز (سه‌شنبه، ۱۳ مهر) درگذشته است.»
فتحعلی اویسی در نیمه دوم دهه هفتاد در تلویزیون بسیار فعال بود. در سینما هم بازی ماندگار او در فیلم‌های ناخدا خورشید (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، سرب (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، هی‌جو (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، بانو (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، جهان پهلوان تختی (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و مومیایی ۳ (محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) در یادها مانده است.
