قامت بلند و پاهای کشیده روزبه چشمی سبب شده او در دو پست هافبک دفاعی و دفاع میانی قابلیت بازی داشته باشد. این بازیکن اما در سال‌های آغازین ورودش به استقلال همچون روزهایی که بازیکن صبای قم بود، در پست هافبک دفاعی به کار گرفته شد و مربیان وقت مگر در مواقع ضروری ترجیح می‌دادند از او در دفاع میانی استفاده کنند.
بعدها کارلوس کی‌روش از این بازیکن در پست دفاع میانی استفاده کرد و اعتقاد داشت فیزیک چشمی به درد بازی در پست دفاع می‌خورد. کی‌روش به حدی روی این موضوع پافشاری داشت که حتی چشمی را در جام جهانی در این پست مهم به کار گرفت و بدون شک اگر روزبه با مصدومیت رو به رو نمی‌شد به بازی در این پست ادامه می‌داد.
چشمی بعد از آن تجربه ملی بازی‌های بیشتری برای باشگاهش در پست دفاع میانی انجام داد و در نهایت همین خاصیت بازی در دو پست سبب شد به باشگاه ام صلال قطر نقل مکان کند. با این حال هافبک-مدافع سابق استقلال در سال‌هایی که برای این باشگاه قطری به میدان رفت همواره در پست دفاع میانی به کار گرفته شد و حتی طبق اخباری که از لیگ قطر مخابره شده، او توانسته بیشترین قطع توپ را در این پست به نام خود ثبت کند و از این حیث سرآمد همه بازیکنان باشد.
حال اینکه چرا قطری‌ها با این بازیکن قطع همکاری کرده و دیگر تیم‌های قطری نیز خواهان جذب او نشدند به رویکرد کلی باشگاه‌های این کشور مربوط می‌شود و معمولاً تیم‌های حاضر در لیگ ستارگان برای تقویت خود دست روی بازیکنان هجومی دیگر کشورها می‌گذارند و در شرایط یکسان ترجیح می‌دهند از بازیکنان بومی در پست‌های دفاعی بهره بگیرند.
به این ترتیب چشمی نیز بیش از این در باشگاه ام صلال دوام نداشت؛ هرچند که شاید اگر پای بازگشت به تیم ملی در میان نبود، او باز هم به حضور در لیگ قطر اصرار و هر طور شده تیمی را برای ادامه فوتبالش در لیگ ستارگان انتخاب می‌کرد اما انگیزه بازگشت به تیم ملی سبب شد این بازیکن در نهایت استقلال را برای ادامه فوتبال برگزیند.
انتخابی که به نظر می‌رسد درست باشد اما سؤال این است که آیا او در پست هافبک دفاعی دوباره به تیم ملی فرا خوانده خواهد شد؟ فرهاد مجیدی در صحبت‌هایی که با چشمی داشته به این بازیکن اعلام کرده که بیشتر تمایل دارد از او در پست هافبک دفاعی بهره بگیرد و روزبه باید خودش را برای یک فصل بازی در پست هافبک دفاعی آماده کند.
تعدد بازیکن در پست دفاع یکی از دلایلی است که مجیدی را به این سمت برده و شاید روزبه چشمی هم در شرایط کنونی چندان بی‌میل نباشد که در همین پست بازی کند تا با تداوم حضور در ترکیب استقلال و احتمالاً جلب نظر مربیان تیم ملی بار دیگر لباس تیم ملی را به چنگ آورد.
شاید اگر چشمی راهی ام صلال نمی‌شد و در همین استقلال بازی می‌کرد همواره جزو یکی از ملی‌پوشان لقب می‌گرفت و جایگاهش را در تیم ملی از کف نمی‌داد اما دوری از فوتبال ایران بیشترین لطمه را به او وارد کرده؛ ضمن اینکه نباید از این واقعیت نیز غافل شد که تیم ملی در پست دفاع میانی و هافبک دفاعی گزینه‌های متعددی دارد و دوری چشمی از استقلال و نبود فشار از سوی رسانه‌های استقلالی و هواداران این باشگاه مزید برعلت شده تا به آسانی از او چشمپوشی شود.
چشمی حالا به استقلال باز گشته و مورد استقبال هم‌تیمی‌هایش هم قرار گرفته است اما باید باور داشت که با وجود بازیکنانی همچون عزت‌اللهی و نوراللهی در پست هافبک میانی و حتی سرلک رقابت برای چشمی نفسگیر پیش خواهد رفت و او باید خودش را در بهترین شرایط ممکن حفظ کند تا با فشاراستقلالی‌ها راهی تیم ملی شود.
باید باور داشت که خاصیت‌های منحصربه فرد بازی در دو پست سبب می‌شود تا احتمالاً در آینده چشمی را در تیم ملی ببینیم و بعید است اگر این بازیکن درخششی در باشگاهش داشته باشد، دوباره به تیم ملی دعوت نشود. به هر حال چشمی هم می‌تواند در پست هافبک دفاعی برای تیم ملی به میدان برود و هم در پست دفاع که بودن چنین بازیکنی ولو روی نیمکت یک موهبت بزرگ برای هر مربی محسوب می‌شود.
