مشکل صدور مجوز حرفه‌ای استقلال و پرسپولیس و خطر حذف این دو تیم از لیگ قهرمانان آسیا، یکی از سوژه‌های اصلی فوتبال ایران در دو سه روز اخیر بود. موضوعی که فعلاً با تضمین فدراسیون فوتبال و البته همکاری وزارت ورزش حل شده اما به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک، دوباره کنفدراسیون فوتبال آسیا سراغ این دو باشگاه بیاید و از آنها در این زمینه توضیح جدید بخواهد. امیر عابدینی، رئیس سابق فدراسیون فوتبال که سابقه مدیرعاملی در پرسپولیس را نیز دارد، معتقد است کنفدراسیون فوتبال آسیا به پرسپولیس و استقلال فرصت داده تا ابهام‌ها را برطرف کنند.

او تأکید می‌کند که این مشکل از زمان ریاست محسن مهرعلیزاده بر سازمان تربیت بدنی آغاز شد و تا امروز نیز ادامه پیدا کرده است. عابدینی البته سری هم به پرسپولیس می‌زند و می‌گوید نباید با یک شکست از این تیم و عملکرد کادرفنی انتقاد بشود. او در این زمینه از شکست بایرن مونیخ و بارسلونا نمونه می‌آورد و مدعی است باخت در اراک آنچنان که منتقدان می‌گویند فاجعه نیست.

اول از همه درباره مشکلات صدور مجوز حرفه‌ای استقلال و پرسپولیس صحبت کنید. حتماً می‌دانید که این قضیه با دخالت فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش به پایان رسید.

این ماجرا درست نشده، بلکه کنفدراسیون فوتبال آسیا ۳ ماه فرصت داده تا دو باشگاه ابهام‌ها را برطرف کنند. این آخرین خبری است که من می‌دانم.

به نظر شما در نهایت این ماجرا به کجا می‌رسد؟

متأسفانه ما چندین سال است که خلاف قانون عمل می‌کنیم. زمان ریاست آقای هاشمی‌طبا بر سازمان تربیت بدنی، وزارت اقتصاد و دارایی نامه‌ای نوشت و گفت آقا، مالیات باشگاه‌های‌تان را بدهید. هاشمی‌طبا هم در جواب گفت این دو باشگاه مستقل هستند و دیگر تحت پوشش سازمان تربیت بدنی نیستند که مالیات‌شان را ما بدهیم. آنها هم به سیستم رجوع کردند و دیدند بله، مجامع با تصمیم آقای غفوری‌فرد تغییر کرده. بنابراین به ما گفتند مالیات باشگاه‌ها را خودتان بدهید. ما آمدیم و تا سال ۱۳۷۶، مالیات‌ها را صاف کردیم.

در نتیجه از بار مشکلات باشگاه کم شد. سال ۱۳۷۹ هم به صورت کامل مفاصا حساب مالیاتی گرفتیم تا دیگر از این بابت مشکلی نداشته باشیم. استقلال هم چنین کاری را انجام داد چون آن زمان هم ما و هم استقلال درآمدزایی می‌کردیم و بخصوص بابت ترانسفر بازیکنان‌مان بودجه خوبی در اختیار داشتیم. وضع‌مان خوب بود و کمکی از سازمان تربیت بدنی نمی‌گرفتیم. سال ۱۳۸۰ آقای مهرعلیزاده تشریف آوردند و همه چیز تغییر کرد.

چرا تغییر کرد؟ ماجرا از چه قرار بود؟

در دعوایی که بین حوزه هنری و مهندس محلوجی برای مالکیت پرسپولیس وجود داشت، هر دو معتقد بودند که باشگاه مال آنها است. مهرعلیزاده به عنوان نفر سوم و رئیس سازمان تربیت بدنی وسط آمد و گفتند باشگاه در اختیار سازمان تربیت بدنی قرار بگیرد. من و علی پروین به ملاقات او رفتیم و گفتیم این خلاف قانون فیفا است و شما نمی‌توانید مالک پرسپولیس و البته استقلال باشید.

حتی گفتیم شما کنار بکشید و بگذارید دعوا پیش برود تا یکی از طرفین صاحب باشگاه شوند. متأسفانه دوست صمیمی بنده، آقای اکبر غمخوار آمدند و مسئولیت باشگاه را قبول کردند. هم مهرعلیزاده و هم غمخوار فکر کردند پرسپولیس به آرامش می‌رسد اما چه اتفاقی افتاد؟ ماجرا جمع نشد و هوادار هم که عابدینی و پروین را می‌شناخت، ذهنش به سوی سازمان تربیت بدنی رفت.

به نظر شما چه دلیلی داشت که مهرعلیزاده چنین تصمیمی بگیرد؟

شما دقت کنید، بعد از غمخوار ۱۴ مدیر عوض شدند و یکی پس از دیگری آمدند. مهرعلیزاده فکر کرد اگر چنین کاری کند می‌تواند رئیس‌جمهوری شود که البته در انتخابات هم شرکت کرد. مصیبت استقلال و پرسپولیس از دوران مهرعلیزاده و تصمیمات او آغاز شد و در این مدت طولانی نتوانستند این گره را باز کنند که آقا، وزیر ورزش نمی‌تواند همزمان رئیس مجمع دو باشگاه باشد. وقتی اولیایی و آجورلو صحبت کردند، فهمیدم که آنها هنوز نمی‌دانند این دو باشگاه باید مستقل باشند. الان مجمع استقلال و پرسپولیس یکی است و این خلاف قوانین فیفا است. اول اینکه موضوع باید به فوریت حل شود و دوم اسنادی که اینها تاکنون پر کرده‌اند، اگر واقعی نبوده از الان به بعد باید واقعی باشد.

با توجه به این سختگیری‌های کنفدراسیون فوتبال آسیا، به نظر می‌رسد دو باشگاه یا باید حرفه‌ای شوند و یا یکی از آنها از زیرمجموعه وزارت ورزش خارج شود.

این مسأله راهکار دارد. باید قراردادی به فوریت امضا کنند و دو باشگاه را تحت نظارت خودشان به دو گروه مختلف واگذار کنند. به عنوان نمونه الان با آقای آجورلو قرارداد ببندند و استقلال را ۵ سال در اختیار او و تیمش قرار بدهند. رئیس مجمع هم مثلاً یک شرکت باشد. بگذارند ایشان کار کند تا باشگاه پله به پله واگذار شود.

آن‌طرف در پرسپولیس نیز به همین شکل. علی پروین را صدا کنند و بگویند این مدیرعامل، شما و شرکت مورد نظر به مدت ۵ سال پرسپولیس را اداره کنید. پروین از طرف شرکت پیشکسوتان بیاید و مدیرعامل هم از طرف آنها منصوب شود. به این می‌گویند پیمان مدیریت و تنها راهی که می‌توان از زیر فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا خارج شد. هر سال هم ۲۰ درصد از سهام را به اداره‌کننده‌ها واگذار کنند و ظرف ۵ سال پروسه واگذاری و مالکیت هم به پایان برسد.

اگر آنهایی که بر مسند کار بودند، موفق نبودند ماجرا چه می‌شود؟

آنها نتوانستند، سال بعد پس بگیرند و به افراد و شرکت‌های دیگری بدهند. یک بار این راهکار را امتحان کنند، بهتر است که استخوان همیشه لای دندان باشد. می‌شود ماجرا را حل کرد، می‌شود داستان را تغییر داد. بخصوص که الان فدراسیون فوتبال همراه است و همچنین وزرات ورزش. وزیر ورزش ورزشی است و درک بالایی از ورزش دارد و می‌تواند این موضوع را هندل کند. ضمن اینکه می‌توانند یک نفر مثل محمد دادکان را بیاورند و او را به عنوان مشاور عالی وزیر ورزش برای دو باشگاه پرسپولیس و استقلال انتخاب کنند. باور کنید او می‌تواند این مسأله را هدایت کند و ماجرا حل می‌شود.

کمی هم درباره پرسپولیس صحبت کنیم. شکست این تیم مقابل آلومینیوم اراک سر و صدای زیادی به پا کرد.

من برای این سر و صدا متأسفم. دوستانی که نخبه هستند و کارشناسی می‌کنند، یک ماه اخیر را نگاه کنند. تمام تیم‌های بزرگ دنیا باخت‌های سنگینی متحمل شده‌اند. آن هم در زمین خودشان. از بارسلونا بگیرید و به بایرن‌ مونیخ برسید. پرسپولیس هم بزرگ است اما باید شکست این تیم را به درستی کارشناسی کنند. بازیکنان مدت‌هاست در حال انجام بازی‌های سنگین هستند و در واقع استراحتی نداشته‌اند. همین بازی‌های پرفشار در کنار رفت و آمدهای فراوان شاید باعث شده تا بازیکنان به آن انطباق مورد نظر نرسند. حالا یک باخت هم آورده‌اند، فاجعه که رخ نداده.

اصالت و شیرینی فوتبال به همین برد و باخت‌ها است و مدیریت فنی و کارنامه را در طول یک فصل حساب می‌کنند و نه یک بازی. یحیی واقعاً دانش مربیگری دارد و همچنین کریم باقری که کنار او قرار گرفته. این دو و همچنین افشین پیروانی و باقی دوستان که در پست‌های مختلف کار می‌کنند، باتجربه‌اند و برای موفقیت پرسپولیس برنامه‌های فراوانی دارند. مشکل فعلی پرسپولیس در ستاد است. جایی که باید مسأله درآمدزایی، بودجه، دادگاه‌های فیفا و پنجره‌های بسته حل شود. وگرنه با حضور افرادی که نام بردم، مطمئناً تیم به نتایج دلخواه هوادار می‌رسد و دوباره موفقیت‌های قبل را به دست می‌آورد.