نمایش‌های ضعیف پرسپولیس از بازی با الهلال در لیگ قهرمانان آسیا شروع شد و در هفته‌های ابتدایی لیگ برتر هم ادامه داشت و حالا نیاز به انقلابی اساسی در تیم یحیی احساس می‌شود.
هیچ رقم نمی‌شود اعداد را کنار هم قرار داد و پرسپولیس را آنالیز کرد. یک جا را که حساب می‌کنی یک جای دیگر عدد کم می‌آید! خیلی‌ها می‌گویند اشباع شده‌اند پس از ۵ قهرمانی و خیلی‌ها از بی‌انگیزگی کادر فنی حرف می‌زنند. یک سری‌ها جدایی بازیکنان کلیدی از این تیم را بی‌ارتباط به افت شدید پرسپولیس نمی‌دانند و یک سری تندروها، احساسی‌ها و آنهایی که شب و روزشان پرسپولیس است می‌گویند:«امسال دیگر نمی‌گذارند ما قهرمان شویم و می‌خواهند استقلال، سپاهان یا تیم دیگری قهرمان شود.» اما واقعا چه اتفاقی افتاده که پرسپولیس دارد هر روز افت می‌کند، هر روز بد و بدتر نتیجه می‌گیرد و هر روز می‌شکند؟
متهم ردیف اول؛ مدیریت!
احتمالا برنامه چند شب پیش که سردار آجرلو مدیرعامل استقلال و صدری سرپرست پرسپولیس در آن حضور داشتند را دیدید. قیاس حرف‌های همین دو نفر به راحتی می‌تواند عیار و تلاشی که دو مدیر دارند برای تیم‌شان انجام می‌دهند را سنجید. یکی می‌آید از حق پخش و گرفتن تبلیغات محیطی حرف می‌زند و دیگری با رفتارهای پوپولیستی و برای این‌که خودش را پرت کند در قلب هواداران می‌گوید چرا لیوانی که روی میز من گذاشته‌اید قرمز نیست! آقای صدری دوره این رفتارها و تهییج هواداران با رفتارهای نمایشی گذشته است. اتفاقا متهم ردیف اول شما هستید. اگر بخواهیم واقع‌بینانه به ماجرا نگاه کنیم ضربه بزرگی که ضعف مدیریتی بر پیکر تیم زد آنجا عیان شد که شما در نگه داشتن بازیکنان کلیدی‌تان ناکام بودید. البته قبول داریم که بخشی از این اتفاق‌ها در زمان جعفر سمیعی بود اما همان زمان هم شما عضو هیات مدیره بودید.
شهریار مغانلو بازیکن پرسپولیس بود اما شما نتوانستید باشگاه سانتاکلارای پرتغال را راضی کنید و سپاهان این کار را انجام داد. یا در ماجرای جدایی احمد نوراللهی بیانیه دادید که نتوانستید با دلارهای عربی رقابت کنید اما از این ننوشتید که تجربه نداشتید و بلد نبودید بازیکن چند ساله تیم را حفظ کنید. شما راه مذاکره با او را نمی‌دانستید تا باز هم در اینجا یکی از تاثیرگذارترین مهره‌های تیم‌تان راهی کشور امارات شود. ماجرای کنعانی‌زادگان هم که برای همه عیان است. بازیکنی که هنوز با پرسپولیس قرارداد داشت و در اواسط فصل بی سروصدا و بدون هیچ مشکلی با تیم جدیدش در قطر به توافق رسید و بعد از پایان فصل هم به راحتی و بدون این‌که حتی یک ریال عایدی نصیب سرخ ها شود از این تیم جدا شد.
چه خبر از خریدهای جدید؟
خبرآنلاین: هیچ رقم نمی‌شود اعداد را کنار هم قرار داد و پرسپولیس را آنالیز کرد. یک جا را که حساب می‌کنی یک جای دیگر عدد کم می‌آید! خیلی‌ها می‌گویند اشباع شده‌اند پس از ۵ قهرمانی و خیلی‌ها از بی‌انگیزگی کادر فنی حرف می‌زنند. یک سری‌ها جدایی بازیکنان کلیدی از این تیم را بی‌ارتباط به افت شدید پرسپولیس نمی‌دانند و یک سری تندروها، احساسی‌ها و آنهایی که شب و روزشان پرسپولیس است می‌گویند:«امسال دیگر نمی‌گذارند ما قهرمان شویم و می‌خواهند استقلال، سپاهان یا تیم دیگری قهرمان شود.» اما واقعا چه اتفاقی افتاده که پرسپولیس دارد هر روز افت می‌کند، هر روز بد و بدتر نتیجه می‌گیرد و هر روز می‌شکند؟
متهم ردیف اول؛ مدیریت!
احتمالا برنامه چند شب پیش که سردار آجرلو مدیرعامل استقلال و صدری سرپرست پرسپولیس در آن حضور داشتند را دیدید. قیاس حرف‌های همین دو نفر به راحتی می‌تواند عیار و تلاشی که دو مدیر دارند برای تیم‌شان انجام می‌دهند را سنجید. یکی می‌آید از حق پخش و گرفتن تبلیغات محیطی حرف می‌زند و دیگری با رفتارهای پوپولیستی و برای این‌که خودش را پرت کند در قلب هواداران می‌گوید چرا لیوانی که روی میز من گذاشته‌اید قرمز نیست! آقای صدری دوره این رفتارها و تهییج هواداران با رفتارهای نمایشی گذشته است. اتفاقا متهم ردیف اول شما هستید. اگر بخواهیم واقع‌بینانه به ماجرا نگاه کنیم ضربه بزرگی که ضعف مدیریتی بر پیکر تیم زد آنجا عیان شد که شما در نگه داشتن بازیکنان کلیدی‌تان ناکام بودید. البته قبول داریم که بخشی از این اتفاق‌ها در زمان جعفر سمیعی بود اما همان زمان هم شما عضو هیات مدیره بودید.
شهریار مغانلو بازیکن پرسپولیس بود اما شما نتوانستید باشگاه سانتاکلارای پرتغال را راضی کنید و سپاهان این کار را انجام داد. یا در ماجرای جدایی احمد نوراللهی بیانیه دادید که نتوانستید با دلارهای عربی رقابت کنید اما از این ننوشتید که تجربه نداشتید و بلد نبودید بازیکن چند ساله تیم را حفظ کنید. شما راه مذاکره با او را نمی‌دانستید تا باز هم در اینجا یکی از تاثیرگذارترین مهره‌های تیم‌تان راهی کشور امارات شود. ماجرای کنعانی‌زادگان هم که برای همه عیان است. بازیکنی که هنوز با پرسپولیس قرارداد داشت و در اواسط فصل بی سروصدا و بدون هیچ مشکلی با تیم جدیدش در قطر به توافق رسید و بعد از پایان فصل هم به راحتی و بدون این‌که حتی یک ریال عایدی نصیب سرخ ها شود از این تیم جدا شد.
چه خبر از خریدهای جدید؟
یکی دیگر از مشکلات بزرگ پرسپولیس پس از جدایی بازیکنان و ضعف مدیریتی جذب بازیکنان جدید است. پرسپولیس سه ستاره از سه خط مختلف؛ دفاع ،هافبک و مهاجم را از دست داد و نتوانست هیچ بازیکنی در سطح و اندازه جدا شده‌ها جذب کند. این روزها علی نعمتی و ابراهیمی دو خرید جدید قرمزها در خط دفاعی روی نیمکت چسبیده‌اند و نعمتی و شیری هر دو در دفاع راست عملکرد خوبی ندارند. حالا این سوال را باید از گل‌محمدی پرسید که چرا در نقل و انتقالات یک مدافع راست تخصصی جذب نکردید؟ هدف از جذب دهقانی چه بود؟
سروش رفیعی اصرار به بازگشت داشت اما یحیی ترجیح داد دهقانی را بخرد یا ابراهیمی و نعمتی را در خط تدافعی اما هیچ بازیسازی را به تیمش اضافه نکند. در بدترین حالت اگر سروش هم جواب نمی‌داد دست کم یکی از بازیکنان تاثیرگذار سپاهان از این تیم جدا می‌شد. استراتژی جنگ یعنی همین؛ تضعیف عامدانه حریف مستقیم. از سوی دیگر رضا اسدی در خط میانی هیچ تناسبی با ایده‌های هجومی وتدافعی پرسپولیس ندارد و همچنان سردرگم و سنگین بازی می‌کند. او برخلاف خواسته‌اش یا باید به خط دفاع برگردد یا روی نیمکت برود تا هافبک دفاعی امتحان پس داده‌ای مثل کمال کامیابی‌نیا فرصت حضوردر میانه میدان را پیدا کند.
آقا یحیی شوک بدهید
این پرسپولیس نیاز به شوک دارد.شوکی که با باخت به آلومینیوم اعمال نخواهد شد. پرسپولیس در ۹ – ۱۰ ماه اخیر دو بار در اراک باخته است. آن هم با ارائه بدترین بازی ممکن. با این که شنیدن بهانه‌های گل‌محمدی، آدرس دست‌های پشت پرده، بی‌پولی و روحیه پایین بازیکنان که او به مخاطب می‌دهد علامت سوال بزرگی را در ذهن هوادار ایجاد می‌کند. آیا در ۵ سال قبل که پرسپولیس قهرمان شد همه این مشکلات وجود نداشت؟ حقیقت آن است که پرسپولیس و بازیکنان تاثیرگذارش به هیچ وجه در تابستان گذشته، خوب آماده نشده‌اند چه ازحیث بدنی و چه از لحاظ روانی. آقای گل‌محمدی تیم شما نیاز به یک شوک بزرگ دارد.
شما دیگر پوپولیست نباشید آقا یحیی
واقعا این چه حرف‌هایی است که پس از شکست مقابل آلومینیوم از دهان گل‌محمدی بیرون آمد؟ کدام جریان و کدام عوامل بیرونی آقای گل‌محمدی؟ این اولین‌بار نیست که پس از هر شکست جملاتی نظیر این را به زبان آورده‌اید:«تبریک به آنهایی که می‌خواستند این تیم برنده دربی باشد… و اراده‌ای برای قهرمان کردن حریف وجود دارد.» قبول که شاید بیان این کلمات نگاه‌ها را به سمت دیگری معطوف کند اما این بار هواداران هم همسو با شما نبودند. فنی حرف بزنید و از این بگویید که تیم شما در بازی با آلومینیوم حرفی برای گفتن نداشت.
قبول کنید که سهم بزرگی از این باخت را باید شما به گردن بگیرید و این اتفاق ربطی به پنالتی‌هایی که ادعا می‌کنید برای استقلال می‌گیرند ندارد. هیچ پروژه‌ای برای نابودی پرسپولیس وجود ندارد و بهتر است این روزها سینه سپر کنید و از دلایل شکست بگویید. تیمی که اختیار آن را در دست دارید پرسپولیس است با ۵ قهرمانی پی در پی در لیگ‌برتر ایران. هنوز هم می‌شود این تیم را سر و سامان داد چون دیر نشده است و این باخت در بهترین زمان ممکن اتفاق افتاد. هنوز هم می‌شود آقا یحیی؛ لطفا شما دیگر پوپولیست نباشید.
یکی دیگر از مشکلات بزرگ پرسپولیس پس از جدایی بازیکنان و ضعف مدیریتی جذب بازیکنان جدید است. پرسپولیس سه ستاره از سه خط مختلف؛ دفاع ،هافبک و مهاجم را از دست داد و نتوانست هیچ بازیکنی در سطح و اندازه جدا شده‌ها جذب کند. این روزها علی نعمتی و ابراهیمی دو خرید جدید قرمزها در خط دفاعی روی نیمکت چسبیده‌اند و نعمتی و شیری هر دو در دفاع راست عملکرد خوبی ندارند. حالا این سوال را باید از گل‌محمدی پرسید که چرا در نقل و انتقالات یک مدافع راست تخصصی جذب نکردید؟ هدف از جذب دهقانی چه بود؟
سروش رفیعی اصرار به بازگشت داشت اما یحیی ترجیح داد دهقانی را بخرد یا ابراهیمی و نعمتی را در خط تدافعی اما هیچ بازیسازی را به تیمش اضافه نکند. در بدترین حالت اگر سروش هم جواب نمی‌داد دست کم یکی از بازیکنان تاثیرگذار سپاهان از این تیم جدا می‌شد. استراتژی جنگ یعنی همین؛ تضعیف عامدانه حریف مستقیم. از سوی دیگر رضا اسدی در خط میانی هیچ تناسبی با ایده‌های هجومی وتدافعی پرسپولیس ندارد و همچنان سردرگم و سنگین بازی می‌کند. او برخلاف خواسته‌اش یا باید به خط دفاع برگردد یا روی نیمکت برود تا هافبک دفاعی امتحان پس داده‌ای مثل کمال کامیابی‌نیا فرصت حضوردر میانه میدان را پیدا کند.
آقا یحیی شوک بدهید
این پرسپولیس نیاز به شوک دارد.شوکی که با باخت به آلومینیوم اعمال نخواهد شد. پرسپولیس در ۹ – ۱۰ ماه اخیر دو بار در اراک باخته است. آن هم با ارائه بدترین بازی ممکن. با این که شنیدن بهانه‌های گل‌محمدی، آدرس دست‌های پشت پرده، بی‌پولی و روحیه پایین بازیکنان که او به مخاطب می‌دهد علامت سوال بزرگی را در ذهن هوادار ایجاد می‌کند. آیا در ۵ سال قبل که پرسپولیس قهرمان شد همه این مشکلات وجود نداشت؟ حقیقت آن است که پرسپولیس و بازیکنان تاثیرگذارش به هیچ وجه در تابستان گذشته، خوب آماده نشده‌اند چه ازحیث بدنی و چه از لحاظ روانی. آقای گل‌محمدی تیم شما نیاز به یک شوک بزرگ دارد.
شما دیگر پوپولیست نباشید آقا یحیی
واقعا این چه حرف‌هایی است که پس از شکست مقابل آلومینیوم از دهان گل‌محمدی بیرون آمد؟ کدام جریان و کدام عوامل بیرونی آقای گل‌محمدی؟ این اولین‌بار نیست که پس از هر شکست جملاتی نظیر این را به زبان آورده‌اید:«تبریک به آنهایی که می‌خواستند این تیم برنده دربی باشد… و اراده‌ای برای قهرمان کردن حریف وجود دارد.» قبول که شاید بیان این کلمات نگاه‌ها را به سمت دیگری معطوف کند اما این بار هواداران هم همسو با شما نبودند. فنی حرف بزنید و از این بگویید که تیم شما در بازی با آلومینیوم حرفی برای گفتن نداشت.
قبول کنید که سهم بزرگی از این باخت را باید شما به گردن بگیرید و این اتفاق ربطی به پنالتی‌هایی که ادعا می‌کنید برای استقلال می‌گیرند ندارد. هیچ پروژه‌ای برای نابودی پرسپولیس وجود ندارد و بهتر است این روزها سینه سپر کنید و از دلایل شکست بگویید. تیمی که اختیار آن را در دست دارید پرسپولیس است با ۵ قهرمانی پی در پی در لیگ‌برتر ایران. هنوز هم می‌شود این تیم را سر و سامان داد چون دیر نشده است و این باخت در بهترین زمان ممکن اتفاق افتاد. هنوز هم می‌شود آقا یحیی؛ لطفا شما دیگر پوپولیست نباشید.
