مدافع سابق تیم ملی میگوید با وجود پیروزی، نبود طارمی در دیدار برابر لبنان حس شد و حواشی تیم ملی باید با راهکاری کدخدامنشانه حل شود.
مرتضی فنونیزاده، پیشکسوت سابق تیم ملی فوتبال ایران در گفتوگویی درباره برتری دو بر یک دیروز (پنج شنبه) تیم ملی ایران برابر لبنان در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر اظهار کرد: روی یک اشتباه گل خوردیم و تکرار همان اشتباهی بود که در جام ملتها و مقابل ژاپن مرتکب شدیم و بازی را رها کردیم. حداقل بیرانوند و کنعانیزادگان باید از آن اشتباه درس عبرت میگرفتند.
وی ادامه داد: خیلی خوب نبودیم و میشود گفت روی دو اشتباه بازیکنان لبنان توانستیم برگردیم و کامبک بزنیم. تاکتیک ایران سانتر از جناحین بود و با آن وضع اگر تا صبح هم سانتر میکشیدیم، بعید بود به گل دست پیدا کنیم. جای خالی طارمی حس شد اما نمی دانم چرا در حالی که تیم عقب است، اسکوچیچ باید تنها بازیساز تیم یعنی قدوس را بیرون بکشد و دفاع چپ به زمین بیاورد؟ تنها هدف از این کار می توانست سانتر کشیدن باشد که آن هم در ۶۰ دقیقه قبل از تعویض نشان داده بود به کار ما نمیآید.
مدافع اسبق تیم ملی اضافه کرد: به قول علی کریمی، “خدا اسکوچیچ را دوست دارد و او را بغل کرده” مگر نه اگر خلاقیت امیری و پایهسازی ۲ حرکت در عمق این بازیکن نبود، ایران بازی را میباخت. لبنان تیم درجه ۳ آسیا است و ما حتی می توانیم در دیدار با این تیم تاکتیکهایی را امتحان کنیم که بعدا در مقابل تیمهای بزرگ به کار ما بیایند.
او در خصوص نبود طارمی گفت: من بازیکنسالاری را دوست ندارم اما تیم ملی به طارمی احتیاج دارد. در دیدار با لبنان هم نبود او کاملا مشخص بود و در خط حمله ضعف داشتیم. بعضی مواقع چنین مشکلاتی باید کدخدامنشانه حل شود و اصلا باعث نشود که این اخبار راهی به رسانه ها باز کند زیرا تیم ملی در مسیری قرار دارد که هر حاشیه کوچکی می تواند آن را از هدفش که حضور در جام جهانی است، دور کند.
فنونیزاده در پایان درباره دیدار با سوریه گفت: دور رفت را با اقتدار پشت سر گذاشتیم و این نباید باعث شود که تیمی مثل سوریه را دست کم بگیریم. در بازی رفت هم مقابل این تیم خیلی خوب بازی نکردیم و طبیعتا حتی اگر بازی در تهران هم باشد، سوریه حریف خطرناک تری نسبت به لبنان است. من بازی دیشب این تیم برابر عراق را دیدم و در زمین حریف خیلی خوب بازی کردند. با بدشانسی یک امتیاز کسب کردند و لایق برد بودند. سبک بازی این تیم و عراق شبیه به ایران است و تنها تفاوت آنها با تیم ملی کشورمان، سطح و کیفیت بازیکنان است که شاگردان اسکوچیچ یک سر و گردن بالاتر از سایر رقبا هستند.