با توجه به اینکه تنها چند روز از دو برد متوالی تیم ملی گذشته، دوست دارم ابتدا درباره بازی با سوریه و لبنان صحبت کنی و بعد به سؤالهای بعدی برسم.
دو بازی سخت را پشت سر گذاشتیم و من معتقدم سوریه و لبنان حریفان قدرتمندی بودند، ضمن اینکه زمین مسابقه در هر دو بازی نیز کار ما را سخت کرده بود، بخصوص در لبنان که نمیشد توپ را به گردش درآورد. البته با توجه به تواناییهای بازیکنان و همچنین برنامههای کادر فنی، میدانستیم میتوانیم این دو بازی را ببریم و راه صعودمان را هموار کنیم. خدا را شکر همین اتفاق هم رخ داد و با شش امتیازی که گرفتیم به جامجهانی نزدیک شدیم. این شش امتیاز ما را یک پله دیگر به جامجهانی نزدیک کرد.
فکر میکنی چند درصد از مسیر صعود را طی کردهایم؟
به نظر من ۹۹ درصد. باید معجزهای اتفاق بیفتد که به جامجهانی نرویم؛ مثلاً ما چهار بازی را ببازیم و امارات همه حریفان خود را شکست بدهد که کمی بعید است. به همین خاطر است که میگویم ما را در جامجهانی خواهید دید.
تو در شرایطی که میتوانستی با همین کیفیت، چند سال به تیم ملی کمک کنی اما مدت زیادی از اردو دور بودی و دعوت نمیشدی. حسرت آن روزها را نمیخوری؟
عادت ندارم به گذشته نگاه کنم، چون گذشته دیگر برنمیگردد. امیدوارم از این به بعد اگر میتوانم و مثمرثمر هستم، به تیم ملی کمک کنم. من آن زمان هم برای تیم ملی آرزوی موفقیت میکردم، چون دوست داشتم ایران در تمام مسابقات به پیروزی برسد.
زوج هماهنگی را با حسین کنعانیزادگان تشکیل دادهای. حضور همزمانتان در پرسپولیس چقدر روی این مسأله تأثیر گذاشته؟
حسین کنعانی را کامل میشناسم؛ هم از نظر اخلاقی و هم فوتبالی. میدانم سبک بازی او چطور است و حسین نیز همینطور. فعلاً که خوشبختانه زوج هماهنگی هستیم و باید همین روند را در بازیهای بعدی هم ادامه بدهیم.
تعداد گلهای خورده تیم ملی هم مدرکی است برای هماهنگی شما.
فکر میکنم در ۱۳ بازی اخیر که آقای اسکوچیچ سرمربی تیم ملی شده چهار گل خوردهایم. دو، سهتا از این گلها را هم نباید میخوردیم، چون روی اتفاقات به ثمر رسیدند. البته رفتهرفته از این هم بهتر خواهیم شد.
قطعاً یکی از آرزوهای هر فوتبالیستی بازی در جامجهانی است. تو هم از این قاعده مستثنی نیستی و حالا این احتمال وجود دارد که در این تورنمنت مهم بازی کنی. چه حسی داری؟
صددرصد همینطور است و هر بازیکنی آرزو دارد در جامجهانی باشد و بازی کند. امیدوارم این اتفاق برای من هم بیفتد. یعنی ابتدا به جامجهانی صعود کنیم و بعد راهی مرحله بعد بشویم. اینبار با چنین هدفی راهی مسابقات میشویم تا از گروهمان صعود کنیم. البته مسئولان باید کمک کنند و تیم ملی مورد حمایت قرار بگیرد. برگزاری بازیهای تدارکاتی با تیمهای بزرگ میتواند یکی از این حمایتها باشد چون جامجهانی جای اشتباه نیست و بازیکنان میتوانند در چنین بازیهای تدارکاتی بزرگی نقاط ضعف خود را برطرف کنند. وقتی توقع از ما بالاست، باید حمایت هم بشویم تا به هدفمان برسیم.
البته انتقادها و شایعههایی هم وجود دارد. یکی از آنها به دراگان اسکوچیچ مربوط میشود. گروهی معتقدند اگر به جامجهانی صعود کنیم باید مربی بزرگتر از اسکوچیچ برای تیم ملی بیاورند. نظر تو چیست؟
با بزرگتر هم به جامجهانی رفتیم، آیا اتفاقی افتاد؟ مربی بزرگ نتیجه نمیآورد. مگر آقای ویلموتس را نیاوردند، چه شد؟ در آن مقطع کسی این ریسک را نمیکرد که مسئولیت تیم ملی را بر عهده بگیرد اما اسکوچیچ این کار را کرد. الان فکر نکنید چون برای تیم ملی بازی میکنم این حرفها را میزنم. همین الان اگر در تیم ملی هم نباشم، این صحبتها را به زبان میآورم. زمانی به ناحق مرا از تیم ملی دور کردند اما حرفی نزدم و فقط آرزوی موفقیت کردم. الان هم اگر نباشم باز هم معتقدم اسکوچیچ کار خودش را بهدرستی انجام داده و آنهایی که انتقاد میکنند، منافعشان به خطر افتاده است.
این حجم از انتقاد، آن هم برای سرمربی تیم ملی که در ۱۳ بازی اخیر شکست نخورده، از نظر تو عجیب نیست؟
اسکوچیچ آدمی نیست که با این و آن صحبت کند تا مورد حمایت قرار بگیرد. نهتنها من بلکه همه بازیکنان با اسکوچیچ رابطه خوبی دارند و البته میبینند که برای موفقیت تیم ملی چقدر تلاش میکند. اسکوچیچ نیازی به تعریف من ندارد و نتایج او در تیم ملی گویای همه چیز است. امیدوارم به همین روند ادامه بدهد، چون تاکتیکی است، وقت میگذارد، بازیهای لیگ را میبیند و زحمت خود را میکشد.
میدانم چقدر پرسپولیسی هستی و هیچگاه علاقهات به این تیم را کتمان نکردهای. همچنان دوست نداری راجع به جداییات حرف بزنی؟
من همیشه پرسپولیسی بودم و هستم. گذشتهها گذشته و دوست ندارم راجع به اتفاقات قبل صحبت کنم.
امکان دارد یک روز به پرسپولیس برگردی؟
چراکه نه. پرسپولیس خانه من است و خاطرات خوبی در این تیم داشتم. یک روز برمیگردم و این خاطرات خوب را همراه سایر بازیکنان تکرار میکنم.