اتفاقی که پیش از بازی استقلال و گلگهر سیرجان برای کوین یامگا و رودی ژستد رخ داد و براساس آن دو بازیکن خارجی آبیها موفق به حضور در زمین نشدند، ابعاد مختلفی دارد.
بهروز رسایلی در روزنامه همشهری نوشت: اتفاقی که پیش از بازی استقلال و گلگهر سیرجان برای کوین یامگا و رودی ژستد رخ داد و براساس آن دو بازیکن خارجی آبیها موفق به حضور در زمین نشدند، ابعاد مختلفی دارد. در چند روز گذشته بحث بر سر این موضوع بین فدراسیون فوتبال و باشگاه استقلال بهشدت ادامه داشته است. اینکه چهکسی بیشتر و چهکسی کمتر مقصر است، در جای خودش نیاز به بررسی دارد.
با این حال یک وجه عجیب از این داستان مربوط به واکنشی میشود که فرهاد مجیدی به ماجرا نشان داد. سرمربی استقلال که پیش از مسابقه بهشدت نسبت به این موضوع اعتراض داشت و حتی میگفت بازی را به ۳ بر صفر به سود تیم حریف کنند، بعد از پایان مسابقه ترجیح داد توپ را توی زمین سرمربی گلگهر بیندازد. فرهاد با طعنه به امیر قلعهنویی گفت: «قبل از مسابقه پیشبینی میکردم که اتفاقاتی خواهد افتاد، چون خوب میدانستم با چهکسی بازی دارم.» این اتهامزنی صریح سرمربی فعلی استقلال به سرمربی اسبق آبیها بود که حتی هواداران خود این تیم را هم شوکه کرد.
دعوای ازلی و ابدی
روابط امیر قلعهنویی و فرهاد مجیدی هرگز خوب نبوده است. این دو نفر اختلافات زیادی با هم داشتهاند و آنچه مخصوصا در سالهای اخیر بیشتر رسانهای شده، حکایت از پرخاشهای کلامی و طعنههای تند و تیز مجیدی به قلعهنویی داشته است. فرهاد از هر فرصتی که نصیبش میشود برای طعنه و کنایه به امیر سود میبرد. یکی از مشهورترین جملات عمر او همان است که اوایل دهه ۹۰ در تکذیب همکاری با امیر قلعهنویی گفت: «شاگرد مکتب حجازی هستم و با بیاخلاقها کار نمیکنم.» مجیدی اما مدتی بعد از این بیانیه در آغوش خود امیر از فوتبال خداحافظی کرد! بعد هم که فرهاد مربی شد، دامنه خشونتهای کلامی او علیه قلعهنویی گسترش پیدا کرد.
مجیدی بهعنوان دستیار وینفرد شفر در اصفهان با امیر، سرمربی وقت سپاهان دست نداد و بعد از بازی استوری بسیار تندی علیه او منتشر کرد. فصل گذشته هم وقتی مجیدی با استقلال بر گلگهر و قلعهنویی غلبه کرد، این برتری را پیروزی «علم و دانش» خواند. حالا هم او امیر محروم و سکونشین را عامل عدمصدور مجوز حضور یامگا و ژستد در زمین میخواند. آیا این آخرین یورش مجیدی به قلعهنویی است؟ زیاد مطمئن نباشید. انگار داستان حالا حالاها ادامه دارد.
ایجاد اختلاف بین هواداران
پرسش اینجاست که طعنههای اخیر مجیدی به قلعهنویی چه سودی برای او و استقلال داشته است؟ آیا واقعا فرهاد اطمینان دارد که مافیای قلعهنویی باعث محرومیت ۲ بازیکن خارجی او شده؟ اگر اینطور نیست، چرا باز هم در یک موقعیت بیربط دیگر پای امیر را به این قبیل مجادلات باز میکند؟ قلعهنویی همیشه منتقدان پرشماری داشته و حرف و حدیث هم پشت او کم نبوده، اما به هر حال هنوز هم بسیاری از هواداران استقلال دوستش دارند. به هر حال هر ۳ قهرمانی لیگی استقلال با همین قلعهنویی بهدست آمده است و مجیدی به احترام هواداران او میتواند کمی ملایمتر رفتار کند. با این حال در فصلی که استقلال بیش از همیشه به اتحاد هوادارانش نیاز دارد، مجیدی به همین راحتی در جبهه خودیها اختلاف میاندازد.
عادتی که باید ترک شود
اصلا انگار دشمنتراشی به عادت مجیدی تبدیل شده است؛ ازجمله اضافی «من به اینها نمیبازم» علیه پرسپولیس تا سرشاخ شدن بیدلیل با علیرضا فغانی و بعد رفتن توی شکم امیر قلعهنویی. حالا قصه اختلافات مجیدی با مدیران ریز و درشت باشگاه به کنار. با این روند، این استقلال است که هر روز باید تاوان سوگیریهای متشنج سرمربیاش را بدهد و از مدار آرامش فاصله بگیرد.