با احترام به همه تیم‌های لیگی، واقعیت آن است که فوتبال باشگاهی ایران بازی بزرگ کم دارد. مثلا در فوتبال انگلستان «تاپ سیکس» یا شش باشگاه بزرگ این لیگ مرتب در مقابل هم قرار می‌گیرند، در نتیجه به‌طور متوسط هر دو هفته یک بار شاهد یک رویارویی نفسگیر و جذاب هستیم. در ایتالیا هم زمانی بزرگان فوتبال این کشور به «هفت خواهران» ملقب شده بودند. هنوز هم تیم‌هایی مثل میلان، اینتر، یوونتوس، رم، لاتزیو و شاید ناپولی، آتالانتا و… در زمان رویارویی با هم، مصاف‌های بزرگ و به یادماندنی را رقم می‌زنند.
در خیلی از این لیگ‌ها غیر از یک دربی بزرگ، چندین دربی فرعی تماشایی هم داریم. مثلا در اسپانیا، در کنار ال‌کلاسیکو که قطب اول بازی‌های باشگاهی جهان است، کسی نمی‌تواند جذابیت دربی کاتالونیا بین بارسلونا یا اسپانیول را نادیده بگیرد یا از کنار شهرآورد حساس مادرید بین رئال و اتلتیکو به آسانی عبور کند. این بازی‌ها بعضا غیر از ارزش‌های فنی، ریشه‌های ستبر تاریخی و اجتماعی هم دارند. دیگر اجازه بدهید بگذریم از این که فقط شهر لندن چند دربی مهیج دارد و چلسی، آرسنال و تاتنهام چه تقابل‌های مهیجی با هم دارند.
همه این مقدمه‌ها را چیدیم که بگوییم لیگ ایران بازی بزرگ کم دارد و از این سرمایه، بهره چندانی نمی‌برد. غیر از پرسپولیس و استقلال که دو قطب سنتی فوتبال این مملکت هستند، شاید در ۲۰ سال گذشته سپاهان و تراکتور هم به چرخه رقابت‌های مهم اضافه شده باشند؛ هرچند خود آنها هم فراز و فرودهای زیادی داشته‌اند. نکته تلخ‌تر اما این است که از همین معدود مسابقات بزرگ هر فصل هم خیلی‌هایش تماشایی و فنی از آب در نمی‌آید. به عنوان مثال دربی اخیر تهران آن‌قدر فاجعه‌بار بود که هنوز تماشاگران کلافه در حال لعن و نفرین آن هستند. دو شهرآورد آخر پایتخت به معنای واقعی کلمه فاجعه‌بار بود. حالا رسیده‌ایم به یک بازی مهم دیگر؛ به نبرد استقلال- سپاهان که جذابیت بالقوه زیادی دارد و می‌تواند همه نگاه‌ها را به خودش معطوف کند. سازمان لیگ در گام اول تا آنجا که می‌توانسته به این بازی لطمه زده است. همین که چنین مسابقه‌ای روز سه‌شنبه ساعت چهار بعدازظهر برگزار می‌شود و ورزشگاه هم خالی از تماشاگر است، به اندازه کافی می‌تواند روی جذابیت مسابقه سایه بیندازد. با این حال از دو تیم بزرگ فوتبال کشور انتظار داریم حداقل در شأن اسم و آوازه خودشان بازی کنند و فوتبالی تماشایی و آبرومندانه را به نمایش بگذارند.
بازی امروز استقلال و سپاهان، به اندازه کافی بهانه برای «خوب» شدن دارد. سپاهان با ۱۹ امتیاز در صدر قرار گرفته و استقلال ۱۷ امتیازی می‌تواند با پیروزی در این دیدار، طلایی‌پوشان را پایین بکشد. فرهاد مجیدی و محرم نویدکیا دو نماینده نسل مربیان جوان ایرانی هستند و انگیزه کافی دارند تا نشان بدهند جمله «مربی ایرانی خوب نداریم» درست نیست. با وجود غیبت وریا غفوری، این بازی می‌تواند صحنه درخشش نفراتی همچون یامگا و ژستد یا سروش رفیعی و شهریار مغانلو باشد. خلاصه همه‌چیز برای یک فوتبال خوب فراهم است. امیدواریم آقایان ناامیدمان نکنند و حداقل در حد پول گزافی که می‌گیرند، تماشاگران تلویزیونی را سرگرم و خشنود کنند.
