در یک دهه اخیر کشتی گیران مختلفی از ایران مهاجرت کرده و تغییر تابعیت داده اند؛ از صباح شریعتی و سامان طهماسبی تا نوید زنگنه و حالا علی ارسلان. علی ارسلان فرنگی کار با استعداد آملی که قهرمانی آسیا را در کارنامه داشت، پس از آنکه امیدی به حضور در ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی نداشت و به عقیده خودش جایی در تفکرات سرمربی نداشت، تغییر تابعیت داد تا برای صربستان کشتی بگیرد. این اتفاق مانند جرقه در انبار باروت باعث شد تا دوباره بحث منسوخ بودن سیستم مدیریت محمد بنا، گلخانه ای بودن آن و رعایت نشدن عدالت سر باز کند و انتقادهای زیادی به او وارد شود.
در همه سال هایی که بنا سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بوده ، همیشه این انتقاد به او وارد بوده که به جای برگزاری رقابت انتخابی، از سیستم گلخانه ای استفاده می کند و این موضوع به کشتی و استعدادهایش لطمه می زند. آقای خاص کشتی فرنگی اما این حرف ها را قبول ندارد و می گوید سیستم او گلخانه ای نیست و باعث شده کشتی فرنگی افتخارات بی سابقه ای را کسب کند. با این وصف نمی توان سرخورده شدن بعضی استعدادها از روش بنا را کتمان کرد.
در سال های قبل از المپیک لندن، عدم مدیریت درست نفرات در کشتی فرنگی باعث شد دو ستاره مانند امیر علی اکبری و بابک قربانی به بیراهه بروند یا همین نبود انتخابی و سرخوردگی نفرات، منجر به این شد که قاسم رضایی امیدی به حضور در تیم ملی کشتی فرنگی نداشته باشد تا جایی که تنها چند قدم تا حضورش در آذربایجان باقی مانده بود اما ماجرای بابک قربانی باعث شد بنا دست به دامن رضایی شود و بعد از آن این فرنگی کار آملی با یک طلا و یک برنز المپیک، پرافتخار ترین فرنگی کار ایران در تاریخ المپیک نامش ماندگار شود.
