یکی از چهره‌های ویژه پرسپولیس در روز توقف ناامیدکننده این تیم برابر پدیده مشهد، وحید امیری بود. ستاره ملی‌پوش پرسپولیس که یکی از بهترین بازیکنان حال حاضر فوتبال ایران به شمار می‌آید، اوایل بازی یک موقعیت خوب گلزنی را از دست داد و از بخت بد، روی یکی از معدود حملات تیم حریف به اشتباه دروازه خودی را باز کرد.
مجموعه این مسائل باعث شد برخی از هواداران پرسپولیس بعد از بازی با قعرنشین لیگ برتر فضای تندی علیه امیری به‌وجود بیاورند و به انتقاد از او بپردازند. صد البته هر آدمی باید مورد نقد قرار بگیرد و حتی برترین فوتبالیست‌های تاریخ هم در روزهای ضعیف‌شان ملامت شده‌اند. وحید امیری هم از این قاعده مستثنی نیست و امروز که نمایش بدی داشته، چاره‌ای ندارد جز اینکه نقدها را تحمل کند. با این حال باید مراقب بود تا در این مورد افراط نشود.
بدون شک وحید امیری یکی از بهترین بازیکنان این سالیان پرسپولیس و تیم ملی بوده است. او هرگز کم‌فروشی نمی‌کند و همه تلاشش را برای موفقیت تیم به‌کار می‌گیرد. هر فوتبالیستی هم روز خوب و بد دارد و این قاعده شامل وحید نیز می‌شود. با این حال در فرایند افول ضمنی او یک نکته را نباید نادیده گرفت؛ اینکه امیری مدت‌هاست بدون استراحت برای پرسپولیس و تیم ملی بازی کرده و معمولا هم انتظار زیادی از او برای اثرگذاری مثبت در جریان بازی وجود داشته است. آیا یک بازیکن همیشه می‌تواند این حجم از فشار را تاب بیاورد و بهترین فوتبالش را هم بازی کند؟
از سوی دیگر تغییر پست‌های پیاپی و بی‌پایان امیری مخصوصا در پرسپولیس حسابی او را گیج و درمانده کرده است. امیری مدام در حال جابه‌جایی بین مناطق مختلف زمین است؛ از دفاع چپ به وینگر چپ و از هافبک راست به خط حمله. در این شرایط طبیعی است که کارایی بازیکن کاهش بیابد و او در درک وظایف تاکتیکی‌اش دچار مشکل شود. به‌طور کلی به پاس همه خدمات و زحمات امیری باید در روز بد او هم با این بازیکن همراه بود. وحید همچنان می‌تواند عملکرد تعیین‌کننده‌ای در پرسپولیس داشته باشد.
