بیش از سه ماه است که فتحعلی اویسی، بازیگر و کارگردان تلویزوین و سینما از دنیا رفته و در این مدت بارها از او به عنوان یکی از چهره‌های قدرنادیده شده‌ی هنر ایران یاد شد. امروز ۲۱ دی‌ماه اگر اویسی هنوز در میان ما بود شمع ۷۶ سالگی خود را خاموش می‌کرد.
فتحعلی اویسی متولد ۲۱ دی‌ماه سال ۱۳۲۴ در شهر قم بود که ۱۳ مهرماه امسال درگذشت.
او سال ۱۳۵۳ از دانشگاه تگزاس آمریکا در رشته کارگردانی و بازیگری سینما فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد از اینکه به ایران برگشت، فیلم کوتاه «سه شنبه آخر» را ساخت و در سال ۱۳۵۷ با نقشی کوتاه در فیلم «قدغن» علیرضا داودنژاد بازیگری کرد.
اویسی در سال ۵۸، در فیلم «راهی به سوی خدا» به کارگردانی جلال مهربان بازی کرد و در دهه ۶۰ به دوران اوج کاری خود در بازیگری رسید و در فیلم‌های کارگردان‌های سرشناسی همچون ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، و داریوش مهرجویی به عنوان بازیگر همکاری کرد.
«ناخدا خورشید» ناصر تقوایی در سال ۶۵، «پرنده کوچک خوشبختی» پوران درخشنده در سال ۶۶، «سرب» مسعود کیمیایی در سال ۶۶، «هی جو» منوچهر عسگری‌نسب در سال ۶۷، «گل سرخ» حمید تمجیدی در سال ۶۸، «ریحانه» علیرضا رییسیان در سال ۶۸، «هامون» داریوش مهرجویی در سال ۶۸، «سایه خیال» حسین دلیر در سال ۶۹، «حکایت آن مرد خوشبخت» غلامرضا حیدرنژاد در سال ۶۹ از آثار این بازیگر در آن دهه بودند.
او در دهه ۷۰ هم خیلی پرکار بود و در فیلم‌های «بانو» داریوش مهرجویی در سال ۷۰، «قرق» احمد هاشمی در سال ۷۰، «دلشدگان» علی حاتمی در سال ۷۰، «مسافران دره انار» یدالله نوعصری در سال ۷۰، «پرنده آهنین» علی شاه حاتمی سال ۷۰، «پرواز را به خاطر بسپار» حمید رخشانی در سال ۷۱، «آخرین خون » منوچهر مصیری سال ۷۲، «بدل» جهانگیر جهانگیری سال ۷۲، «مرضیه» اسفندیار شهیدی سال ۷۳، «لژیون» ضیاءالدین دری در سال ۷۳، «می‌خواهم زنده بمانم» ایرج قادری در سال ۷۳،«اعاده امنیت» حمید رخشانی در سال ۷۴، «پاتک» علی اصغر شادروان در سال ۷۴، «حادثه در کندوان» جهانگیر جهانگیری در سال ۷۴، «همسفر» مهدی مدنی در سال ۷۶، «جهان پهلوان تختی» بهروز افخمی در سال ۷۶، «یک قدم تا مرگ» بهروز فرجی در سال ۷۷ و «مومیایی ۳» محمدرضا هنرمند در سال ۷۸ بازی کرد.
«زندانی ۷۰۷» حبیب الله بهمنی در سال ۸۰ و «دوشیزه» محمد درمنش در سال ۸۱، «بله‌برون» داوود موثقی در سال ۸۲، «انتخاب» تورج منصوری و «بشارت منجی» نادر طالب‌زاده در سال ۸۳، «مسیح» نادر طالب‌زاده در سال ۸۴، «مادر زن سلام» خسرو ملکان و «کلاهی برای باران» مسعود نوابی در سال ۸۵، «چارچنگولی» سعید سهیلی در سال ۸۷، «افراطی‌ها» جهانگیر جهانگیری و «شیر و عسل» آرش معیریان در سال ۸۸، «چگونه میلیاردر شدم» علی عبدالعلی‌زاده، «داماد خجالتی» آرش معیریان، «دردسر بزرگ» مهدی گلستانه، «دزدان خیابان جردن» وحید اسلامی و «سه نفر روی یک خط» خسرو ملکان در سال ۸۹، «بازگشت به آینده» علی عبدالعلی‌زاده، «ساعت شلوغی» آرش معیریان در سال ۹۰، «بازنشسته‌ها» محسن ربیعی در سال ۹۱، «بازگشت لوک خوش‌شانس» مجید کاشی‌فروشان در سال ۹۳ از دیگر آثار این هنرمند در مقام ثبت شده‌اند.
اویسی همچنین در کنار بازیگری فیلم «مادر» را در سال ۶۳، «باو» در سال ۶۶ ، «مریم و میتیل» در سال ۷۱ و «سربلند» را در سال ۷۳ به عنوان کارگردان ساخته بود.
او که در سریال‌های «دلیران تنگستان»، «سربداران»، «سردار جنگل» و «تنهاترین سردار» هم بازی کرده بود، در دهه ۸۰ با بازی در سریال‌های طنز «بدون شرح»، «کمربندها را ببندیم» و «باغچه مینو» مسیر کاری‌اش به نوعی تغییر کرد و اگرچه پیش‌تر در طنز متفات «کاکتوس» به کارگردانی محمدرضا هنرمند حضور داشت، اما برخی منتقدان سینمایی معتقدند سیاست‌هایی که در دهه ۸۰ با رواج ساخت آثار طنزی که به سوی نوعی ابتذال هم پیش رفتند به وجود آمد، در روند کاری هنرمندانی قدیمی و بااستعداد مثل فتحعلی اویسی بی‌تاثیر نبودند.
