فلور نظری، بازیگر تلویزیون،  مهمان برنامه «مهربانو» بود و از مهر مادری گفت.

او در آغاز گفت‌وگویش، درباره مادر و مادربزرگش گفت: «خاطرات خیلی خوبی از مادربزرگ عزیزم دارم که خدا رحمتش کند. من کل سه ماه تابستان را در گیلان بودم. مادربزرگم یک خانه خیلی بزرگ با فضایی سبز داشت و من در مدرسه می‌گفتم مادرم در پارک زندگی می‌کند.»

نظری ادامه داد: «اخلاقم این است که مادرها برایم خیلی مهم هستند. مادربزرگم خیلی نازنین و همیشه در حال صلح و صفا دادن فامیل و اقوام بود. خیلی مهربان و باصفا بود و خیلی راحت گذشت می‌کرد. وقتی او از دنیا رفت، خیلی بد شد و توازن خانواده به‌هم ریخت. بعد هم از مادر خودم خاطرات خوبی زیادی دارم و در واقع هر چه در زندگی دارم، از مادرم است.»

این بازیگر، در حالی که بغض کرده بود درباره خاطرات مادرانه خود گفت: «من بچه خیلی دوست داشتم، وقتی پسرم به دنیا آمد، هم‌زمان دانشجو بودم. باورتان نمی‌شود وقتی مریض می‌شد، من امتحان داشتم، پاشویه‌اش می‌کردم و خودم هم طاقت نمی‌آوردم و حالم بد می‌شد اما درسم را خواندم. عاشق بچه‌ام هستم و احساس می‌کنم عشقی که مادربزرگم و مادرم به من داده‌اند، من هم به پسرم می‌دهم.»

او ادامه داد: «همیشه احساس می‌کنم پسرم هیچ وظیفه‌ای ندارد که کارهای مرا جبران کند، چون من با عشق این کار را کرده‌ام و اصولا آدمی هستم که دنبال جبران نیستم. من اگر کسی را دوست داشته باشم، دنبال ترازو گذاشتن نیستم که یک کیلو محبت کرده‌ام و باید یک کیلو محبت ببینم! من عاشق بچه‌ام و اگر بچه‌دار نمی‌شدم، حتما از پرورشگاه بچه می‌آوردم. دیدن قد کشیدن بچه خیلی جذاب است و آدم مقیاس کوچکی از خلق شدن را می‌بیند.»

نظری افزود: «مادر بودن سخت اما شیرین است. هر لحظه که بچه‌ات را می‌بینی، خدا را شکر می‌کنی به این مقام رسیده‌ای و مادر چنین بچه‌ای هستی.»