شکست پرسپولیس برابر فولاد در سوپرجام ایران تبعات زیادی برای مسئولان و هواداران این باشگاه داشته است. پرسپولیس که در چهار فصل اخیر فاتح سوپرجام شده بود، با شکست برابر فولاد، ناکام در ثبت پنجمین قهرمانی در سوپرجام بود. این ناکامی طعنه‌ای آشکار به مسئولان پرسپولیس زد که در امر یارگیری موفق نبوده و به‌وضوح تیم ضعیف‌تری در مقایسه با فولاد نشان دادند. یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس نیز قبل از این دیدار به جمع منتقدان مدیرعامل جدید باشگاه پیوست که نتوانسته حتی ۱۰ درصد از فهرست خرید ۱۲نفره‌ای را که در اختیار باشگاه قرار داده است، جذب کند.
مدیریت پرسپولیس بعد از ثبت شکست در سوپرجام، در اقدامی کم‌سابقه به علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان سابق این تیم، تاخت تا شاید به زعم خود بتواند نگاه‌ها به حال‌و‌روز کنونی باشگاه را عوض کند. پرسپولیس با صدور بیانیه‌ای تندوتیز، بعد از شکست برابر فولاد، علیرضا بیرانوند را مورد نکوهش قرار داد که چرا با شکایت‌کردن از این باشگاه، باعث شده تا پنجره نقل‌و‌انتقالاتی پرسپولیس بسته شود؟ در بخشی از این بیانیه، بیرانوند مقصر عدم ثبت قرارداد احمد گوهری، دروازه‌بان جدید پرسپولیس، شناخته شده و از آن مهم‌تر اینکه یادآوری شده «بیرو» هرچه دارد از صدقه‌سر پرسپولیس است.
در بخش‌هایی از این بیانیه تندوتیز این‌طور آمده است: «این روزها کسی نیست که نداند پرسپولیس یکی از سخت‌ترین دوران‌های خود را سپری می‌کند و طبعا انتظار نداشتیم کسی مانند علیرضا بیرانوند که همین حالا حضورش در اروپا و قبل از آن، حداقل بخشی از توفیق و اوج خود در تیم ملی و جام جهانی گذشته را مدیون پرسپولیس است، چنین رفتار و رویه‌ای را در پیش بگیرد. او حق دارد مطالبه خود را پیگیری کند، ولی ما در‌این‌باره سخن نمی‌گوییم. او همین حالا همین درآمد دلاری و یورویی را از صدقه پرسپولیسی دارد که در چنین بزنگاهی قرار گرفت و بیرانوند تا پای تهدید دبیرکل فدراسیون فوتبال به طرح شکایت در کنفدراسیون پیش رفت تا جلوی صدور کارت بازی دروازه‌بان جدید پرسپولیس گرفته شود».
باشگاه پرسپولیس خطاب به هوادارانش نوشته این بازیکن به‌ظاهر دم از عشق به پرسپولیس می‌زند ولی در‌واقع با رفتارهایی که داشته به باشگاه فشارهای زیادی را وارد آورده است.
ماجرای دلخوری مسئولان پرسپولیس از علیرضا بیرانوند مربوط به بندی تکمیلی از قرارداد سابق این دروازه‌بان ملی‌پوش است که در‌نهایت با شکایت این دروازه‌بان، کمیته‌های مربوطه حق را به «بیرو» داده و پرسپولیس را محکوم به پرداخت ۲٫۴ میلیارد تومان به این دروازه‌بان کرده‌اند. بعد از صدور چنین بیانیه‌ای، بیرانوند هم وارد میدان شده و از حق و حقوقش دفاع کرده است. او گفته این حربه مدیران پرسپولیس که بخواهند بازیکن را رودرروی هواداران قرار دهند، نخ‌نما شده و از این گفته که این پول حق زن و فرزندش است. ضمن اینکه بیرانوند به این مورد هم اشاره کرده که پرسپولیسی‌ها چندین بار درخواستش برای سازش را رد کرده‌اند و نهایتا برایش چاره‌ای به غیر از شکایت‌کردن باقی نمانده است.
مسئله‌ای که در این میان حالا تبدیل به چالش شده، عشق علیرضا بیرانوند به پرسپولیس است. اینکه چنین عشقی ساری و جاری باشد، مشخص نیست؛ در‌واقع این یک موضوع کاملا احساسی است که به درون آدم‌ها برمی‌گردد ولی اینکه یک باشگاه حرفه‌ای مثل پرسپولیس اصول حرفه‌ای را بی‌خیال شده و پای مسائل عاطفی را به میان بکشد، کمی عجیب‌و‌غریب است. علیرضا بیرانوند قبل از اینکه عاشق باشد، یک بازیکن حرفه‌ای است. اینکه در دعوای طرفین حق با بیرو بوده یا باشگاه پرسپولیس، موضوعی است که دادگاه درباره آن اظهارنظر کرده و تمام شده است؛ حال اینکه مسائل حرفه‌ای با مسائل عاطفی از سوی یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های ایرانی آمیخته شود، عجیب‌و‌غریب است. عجیب‌تر آنکه باشگاهی که این روزها باید در پنجره نقل‌و‌انتقالاتی فعال‌تر باشد تا بازیکنان مدنظر سرمربی را به خدمت بگیرد، از تهیه رقم دو‌میلیارد تومان نیز عاجز مانده و مشخص نیست با چه شیوه‌ای قرار است قریب به چهار یا پنج نفر از بازیکنان مدنظر یحیی گل‌محمدی را به خدمت بگیرد.
البته باشگاه هم با اسناد و مدارکی که در دست دارد، می‌تواند دست‌کم ادعای بیرانوند را به چالش بکشد ولی واقعیت این است همان‌قدر که بیرانوند از حضور در پرسپولیس سود برده و تبدیل به بازیکنی شده که این روزها به یورو پول می‌گیرد، پرسپولیس هم از حضور بیرانوند در این باشگاه سود کرده است. پس اگر قرار است داستان، یک عاشقانه فوتبالی باشد، بهتر است عشق و محبت دوطرفه در نظر گرفته شود. بیرانوند چهار سال در پرسپولیس حاضر بود و اگر نگوییم عامل اصلی موفقیت‌های تیم بلکه یکی از عوامل موفقیت تیم در عصر طلایی این باشگاه بوده است.
به این موضوع می‌توان از آمار او در رقابت‌های لیگ برتر، همان لیگی که این تیم چندین قهرمانی متوالی به دست آورده است، پی برد. سال اول حضور بیرانوند در پرسپولیس، او ۲۴ بار در لیگ به میدان رفت، ۱۱ گل خورد و ۱۷ بار کلینشیت کرد. در سال دوم، بیرو در ۲۷ بازی، ۱۲ گل خورده و ۱۷ کلینشیت ثبت کرد تا نشان دهد بی‌دلیل نیست که برای او عنوان «آقای کلینشیت» را در نظر گرفته‌اند. این آمار برای سومین سال متوالی هم تکرار و بیرانوند در ۲۴ بازی، ۱۰ گل خورد و ۱۶ بار کلینشیت کرد. نهایتا در آخرین سال حضورش در این باشگاه نیز در ۱۴ دیداری که به زمین رفت، ۱۰ گل خورد و شش بار کلینشیت کرد.
ناگفته پیداست او یکی از موفق‌ترین دروازه‌بان‌های تاریخ پرسپولیس بوده است؛ ضمن اینکه در کنار رقابت‌های لیگ برتر، عملکرد او در لیگ قهرمانان آسیا نیز با پیراهن پرسپولیس مثال‌زدنی بود که یک سال او را حتی در آستانه انتخاب به‌عنوان برترین بازیکن سال قرار داد. به غیر از موارد فنی، علیرضا بیرانوند از پیوستنش به آنتورپ ۷۰۰ هزار دلار هم به جیب باشگاه ریخت که رقم درخور‌توجهی به نظر می‌رسد.
حال با کنار هم قراردادن این موارد، به نظر می‌رسد بیش از داستان عاشقانه، رابطه بیرانوند و پرسپولیس مبتنی بر اصولی حرفه‌ای بوده است. باشگاه به‌عنوان کارگزار، با پرداختن رقمی مشخص، بازیکن را به کار گرفته و بازیکن هم به ازای پولی که گرفته به باشگاه سرویس داده است. اینکه دیگر پرسپولیس در پرداخت بخشی از مطالبات مالی کوتاهی کرده یا قرارداد بدی امضا کرده است که به بیرانوند مقروض شده، مشکلاتی ناشی از ضعف مدیریت در این باشگاه است که اتفاقا نه تازگی دارد و نه ظاهرا تمامی.
