بانوی مدال آور طلایی بازیهای پارالمپیک توکیو در رشته پرتاب نیزه زمانی که از سختی های زندگی خود در دوران کودکی تا قرار گرفتن بر روی سکوی قهرمانی پارالمپیک توکیو تعریف می‌کند، هرچند بسیار متاثر می شود، اما شکر خدا را بجا می آورد که شرمنده خانواده‌اش نشده است.
هاشمیه متقیان در گفت و گویی پیرامون سرگذشت خود، فرازهایی از دوران سخت کودکی خود را تشریح کرده و از فرایند معلولیت خود تا دستیابی به جایگاه قهرمانی سخن گفته است.
وی می گوید؛ یک سال بعد از تولدم تب شدید داشتم مادرم مرا به مرکز بهداشت برد به خاطر اینکه به من واکسن فلج اطفال زدند دو پایم معلول شد. از سال های اول ابتدایی فهمیدم که دو پایم معلول است. سخت بود ولی خانواده ام نگذاشتند در خانه منزوی شوم.
*خانواده‌ام در موفقیت من تاثیر گذار بودند
من در روستایی بزرگ شدم که بعد از هر بار بارندگی تا ۱۵ روز همه جا گل بود و رفت و آمد به سختی انجام می شد، به طوری که پدرم و برادرانم من را بغل می کردند و با فرغون به مدرسه می بردند و نمی توانستند به خاطر شرایط مالی برای من ویلچر بخرند. چون در خانواده پر جمعیت زندگی می‌کردم و پدرم کارگر ساده بود. همه خانواده در موفقیت من تاثیر گذار بودند به خصوص برادرانم و پدر و مادرم مرا همیشه به ادامه تحصیل و ورزش تشویق می کردند و می گفتند سعی کن متکی به خودت باشی.
*هیچگاه ناامید نشدم
از دوره اول راهنمایی پذیرفتم که معلول جسمی حرکتی هستم و باید به خودم متکی باشم و کارهایم را خودم انجام دهم. از آن به بعد با دو عصای آهنی که پدرم برایم درست کرده بود به مدرسه می‌رفتم که البته شرایط بسیار سختی داشتم. کلاس پنجم ابتدایی که بودم دوستانم در مدرسه ورزش می کردند و مرا بازی نمی دادند، من نیز آن ها را به کتک زدن با عصا تهدید می کردم که البته بیشتر نگران سلامتی من بودند. هر چند شرایط بسیار سختی در آن زمان داشتم، اما هیچ وقت ناامید نشدم و با انگیزه و پرنشاط دنبال مسیر زندگی خود بودم.
*با تمرکز به مدال طلای پارالمپیک رسیدم
همیشه دوست داشتم در رشته والیبال فعالیت کنم، بنابراین یک روز که سوار اتوبوس بودم با دو ورزشکار اهوازی آشنا شدم که آنها من را با ورزش جانبازان و معلولان آشنا کردند، از همان زمان دنبال رشته والیبال نشسته رفتم که البته موفقیت زیادی در این رشته نداشتم و فعالیتم را در رشته دوومیدانی آغاز کردم. ۸ سال در پرتاب دیسک و سپس در نیزه کار را ادامه دادم و با تمرکز بیشتر روی این ماده توانستم به موفقیت‌های زیادی از جمله کسب مدال طلا برای نخستین بار در پارالمپیک توکیو دست پیدا کنم.
*نامزدی دریافت جایزه بهترین ورزشکار زن سال ۲۰۲۱ بهترین خبر برای من بود
برای رسیدن به موفقیت، سختی های زیادی کشیدم و خوشحالم که زحمات خود و خانواده ام بی نتیجه نماند و مسیری را برای من در یکی از روستای استان خوزستان که هیچ گونه امکانات نداشت، فراهم کردند که منزوی نشوم و با درس خواندن و گرایش به سمت ورزش امروز در جایگاهی قرار بگیرم که نامزد دریافت جایزه بهترین ورزشکار زن سال ۲۰۲۱ در رشته دوومیدانی شوم، این برای اولین بار است که در رشته دوومیدانی اتفاق می افتد، امیدوارم که با کسب این جایزه تا حدودی زحمات پدر و مادر و برادرانم را که همیشه همراه من بودند و فدراسیون جانبازان و معلولان و کمیته ملی پارالمپیک که همواره نگاه ویژه ای به من دارند را جبران کنم.
*دانشجوی ارشد فیزیولوژی ورزش هستم
من لیسانس حسابداری دارم و در حال حاضر دانشجوی ارشد فیزیولوژی ورزش هستم، با وجود این که معلولیت جسمی و حرکتی داشتم، اما همیشه خانواده ام من را برای ادامه تحصیل تشویق می کردند و با هر سختی کمک حالم بودند تا گوشه گیر و منزوی نشوم. خدا را شکر می کنم که با وجود تمام کم و کاستی ها و شرایط بدی که در دوران کودکی داشتم، امروز پیش خانواده ام سربلند هستم. امیدوارم لیاقت آن را داشته باشم که در آینده کمک حال آنها باشم.
*رکوردشکنی و کسب مدال طلا در پاراآسیایی چین هدف من است
متقیان در پایان رکوردشکنی و کسب مدال طلا در پاراآسیایی چین را هدف خود می داند و می‌گوید: در بازیهای پاراآسیایی اینچئون در پرتاب دیسک و نیزه به دو مدال نقره دست یافتم. در جاکارتا در نیزه به مدال نقره و در دیسک طلا کسب کردم و در این دوره از بازیهای پاراآسیایی که در چین برگزار می شود، تلاشم بر این است که علاوه بر رکوردشکنی در نیزه به دو مدال طلا در دیسک و نیزه دست پیدا کنم.
