امیرحسین صادقی و فرزاد حاتمی طی دو روز اخیر جوی را علیه دو مربی پرسپولیسی لیگ یعنی مجتبی حسینی و مهدی تارتار راه انداختهاند که بازی طراحی شده و ادامهداری بهنظر میرسد. حتی میتوان این جو رسانهای را در تقابل با هشتگ گلگهر گیت پرسپولیسیها تصور کرد.
امیرحسین صادقی بدون هیچ فکتی و صرفاً با گذاشتن عکسی از تارتار و حسینی از نان حلال صحبت کرده و حاتمی هم به این نکته اشاره کرده که تارتار در یک بازی که خود حاتمی هم در آن تیم بوده به جای تکمهاجم همیشگی از دو مهاجم جلوی پرسپولیس استفاده کرده تا ببازد!
اینکه این موضوع بهرغم صحت، چقدر قابل اعتناست یا چرا حاتمی در همان زمانی که متوجه این موضوع به قول خودش مشکوک شده صدایش در نیامده بماند برای بعد، اما کسانی که این جریان را امروز راه انداختهاند فراموش کردهاند که لیگ برتر ما در حال حاضر با یحیی ٣ مربی پرسپولیسی و با فرهاد ۹ مربی استقلالی دارد که رتبه فعلی آبیها هم بدون درنظر گرفتن این موضوع نمیتواند باشد.
بهطور مثال استقلال در برابر هوادار ۶ امتیاز کسب کرده و پرسپولیس فقط ۲ امتیاز؛ آیا اجازه داریم با این مقایسه به رضا عنایتی انگ بزنیم که در برابر استقلال کمفروشی کرده؟
گویا بازیکنان بازنشسته این روزها به ابزاری برای انتقال صحبتهای باشگاهها تبدیل شدهاند و لطمهای که به شخصیت و اعتبار مربیان لیگ، حتی مربیان همرنگ خود میزنند سرسوزنی اهمیت ندارد.
کافیست آنها فقط اندکی تأمل کنند که اگر با این حرکت مقابله به مثل شود چه تیمی بیشتر ضرر میکند؟!