با قهرمانی پورتو در لیگ پرتغال مهدی طارمی هم به جمع ایرانی‌هایی که سابقه قهرمانی در لیگ‌های اروپایی را دارند ملحق شد.
با قهرمانی پورتو در لیگ پرتغال مهدی طارمی هم به جمع ایرانی‌هایی که سابقه قهرمانی در لیگ‌های اروپایی را دارند ملحق شد. مهاجم شماره ۹ پورتو حالا به نهمین بازیکن تاریخ فوتبال ایران تبدیل شده که قهرمانی در یکی از لیگ‌های اروپایی را تجربه می‌کند. پیش از او ۸ بازیکن دیگر در لیگ‌های مختلف ازجمله آلمان، اتریش و روسیه توانسته بودند به قهرمانی برسند.
نخستین دبل به نام میناوند
نسل درخشان فوتبال ایران در سال ۹۸ خیلی زود توانستند راه خود به باشگاه‌های بزرگ اروپایی را باز کنند و یکی از بازیکنانی که توانست فرصت بازی در لیگ‌های این قاره را پیدا کند مرحوم مهرداد میناوند بود که به اتریش رفت تا برای اشتروم گراتس بازی کند. میناوند که در پرسپولیس بازی می‌کرد راهی این تیم اتریشی شد که در آن زمان جزء قدرت‌های این کشور محسوب می‌شد و در لیگ قهرمانان نیز حضور داشت.
میناوند در نخستین فصل حضورش در این تیم ۱۷ بازی لیگ و همچنین ۵ بازی جام حذفی به میدان رفت و دو گل هم در جام حذفی زد تا در پایان فصل هم در لیگ و هم در جام حذفی، جام قهرمانی را بالای سر برده و به نخستین ایرانی بدل شد که توانسته در یک لیگ اروپایی دبل کند. او پس از ۳ فصل بازی در این تیم راهی شارلروا شد اما نتوانست در این تیم توفیقی کسب کند.
قهرمانی ۳ ایرانی با بایرن
در همان فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ که میناوند در اتریش دو جام قهرمانی را کسب کرد، علی دایی هم در آلمان در یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های فوتبال اروپا بازی می‌کرد. بایرن مونیخ در تنها فصلی که این مهاجم گلزن ایرانی را در اختیار داشت توانست فاتح بوندس‌لیگا شود. این اتفاق تکراری در آن فصل هم رقم خورد اما باواریایی‌ها در فینال لیگ قهرمانان و همچنین فینال جام حذفی موفق نبودند تا فصل را با همان یک جام به پایان برسانند. دایی پس از اینکه ۶ گل در لیگ و یک پاس‌گل هم در رقابت‌های حذفی داشت از این تیم جدا شد و به هرتابرلین رفت و دیگر نتوانست موفقیتی در لیگ کسب کند.
دایی البته آخرین ایرانی شاغل در بایرن مونیخ نبود و پس از او دو ستاره دیگر فوتبال ایران هم راهی این تیم شده و از قضا هر دو هم توانستند در انتهای فصل با جام قهرمانی عکس یادگاری بگیرند. در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ وحید هاشمیان در تنها فصل حضورش در مونیخ با وجود اینکه فرصت زیادی برای بازی پیدا نکرد و تنها در ۹ بازی لیگ و مجموعا ۲۶۹ دقیقه در زمین حاضر بود توانست هر دو جام قهرمانی لیگ و جام حذفی را به ویترین افتخاراتش اضافه کند. مربی کنونی تیم ملی البته تنها گلش با پیراهن بایرن را در رقابت‌های جام حذفی زد تا نقشی در قهرمانی تیمش در این مسابقات داشته باشد. هاشمیان در پایان فصل راهی هانوفر و سپس بوخوم شد. پس از جدایی هاشمیان، بایرنی‌ها به سراغ یکی دیگر از ستاره‌های فوتبال ایران رفتند و علی کریمی را که در اوج فوتبال خود بود به خدمت گرفتند.
کریمی البته برخلاف دایی و هاشمیان دو فصل در این تیم بازی کرد که در فصل نخست هم در بوندس‌لیگا و هم در جام حذفی قهرمانی را جشن گرفت و او هم مثل هاشمیان فصل را با دبل به پایان برد. کریمی در فصل نخست حضورش در بایرن در ۲۰ بازی برای تیم ماگات، ۲ گل و سه پاس‌گل در بوندس‌لیگا و یک گل هم در لیگ قهرمانان داشت و در دومین فصل اما به دلیل مصدومیت کمتر به بازی گرفته شد و در ۱۳ مسابقه یک گل و یک پاس‌گل داشت و درنهایت تیمش در رتبه عجیب چهارمی فصل را به پایان برد. بایرن در آن سال در جام حذفی هم در مرحله یک‌هشتم نهایی به آلمانیا آخن باخت و وداعی زودهنگام با این مسابقات داشت.
قهرمانی دژاگه با تیمی غیر از بایرن!
این البته پایان موفقیت‌های بازیکنان ایرانی در بوندس‌لیگا نبود؛ چراکه اشکان دژاگه هم با وولفسبورگ و البته زمانی که هنوز برای بازی در تیم ملی ایران دعوت نشده بود توانست جام قهرمانی در فوتبال آلمان را تصاحب کند. در فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸ دژاگه به‌عنوان یک بازیکن نسبتا جوان و آینده‌دار در وولفسبورگ بازی می‌کرد و با مربیگری فیلیکس ماگات در پایان فصل توانست یک قهرمانی دراماتیک و دور از انتظار را در بوندس‌لیگا کسب کند.
دژاگه در نخستین فصل حضورش در این تیم در ۳۱ بازی آمار بسیار خوب ۸ گل و ۳ پاس‌گل را به ثبت رسانده بود، فصل بعد ۲۷ بار برای وولفسبورگ به زمین رفت و این بار سه گل و سه پاس‌گل حاصل عملکردش در این تیم بود. با این حال آنها بالاتر از بایرن مونیخ بر بام فوتبال آلمان ایستادند و تنها قهرمانی تاریخ خود در این تورنمنت را جشن گرفتند. دژاگه ۴ فصل دیگر در این تیم بازی کرد و سپس به فولام رفت اما خاطره این قهرمانی دیگر برایش تکرار نشد.
قهرمانی کریم و مسعود در یونان
کریم انصاری‌فرد پس از حضوری نه‌چندان موفق در اوساسونا راهی یونان شد و در پانیونیوس توانست نمایش خوبی ارائه کند و همین عملکرد خوب سبب شد تا در میانه‌های فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ راهی المپیاکوس، یکی از سه تیم مهم فوتبال این کشور شود. او درحالی‌که تنها ۹ بازی در لیگ برای این تیم انجام داد اما در قهرمانی تیمش در لیگ سهیم بود و توانست در آن فصل موفقیتی مهم را تجربه کند. البته او در این ۹ بازی توانست یک گل و یک پاس‌گل هم داشته باشد.
فصل بعد اما درحالی که او از ابتدای مسابقات برای این تیم به میدان رفت و با زدن ۱۷ گل در ۲۵ مسابقه فصلی عالی را سپری کرد اما این آاک آتن تیم کنونی او بود که جام قهرمانی را تصاحب کرد و تعداد جام‌های خارجی این مهاجم ملی‌پوش ایرانی در همان عدد یک باقی ماند و این روند البته همچنان نیز ادامه دارد. البته در فصلی که انصاری‌فرد نتوانست با المپیاکوس قهرمان شود یک ایرانی دیگر در آاک آتن شاغل بود که توانست به همراه این تیم قهرمان شود. مسعود شجاعی هم در شرایطی شبیه به هموطنش توانست در آاک آتن به این موفقیت برسد.
او هم در پانیونیوس یک سال‌ونیم نسبتا موفق را سپری کرد و در نیم‌فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ راهی آاک آتن شد و در همین مدت کوتاه در ۱۲ بازی لیگ برای تیمش به میدان رفت و فقط یک پاس‌گل داشت اما یک عنوان قهرمانی ارزشمند در کارنامه ورزشی‌اش به ثبت رسید تا در طول دوران فوتبالش در خارج از ایران تنها قهرمانی بین‌المللی‌اش در رقابت‌های لیگ در یونان حاصل شود.
بیشترین جام برای سردار
بیشترین قهرمانی در یک لیگ اروپایی در بین لژیونرهای ایرانی را سردار آزمون در اختیار دارد. او که سال‌ها در فوتبال روسیه حضور داشت با پیوستن به قدرتمندترین تیم سال‌های اخیر این کشور توانست ۴ قهرمانی پیاپی را به همراه زنیت سن‌پترزبورگ تجربه کند و البته پیش از پوکر و در ژانویه امسال تصمیم به ترک این تیم گرفت و به بایرلورکوزن رفت اما به واسطه نیم‌فصل حضور در زنیت و لیگ روسیه، قهرمانی امسال این باشگاه در افتخارات آزمون هم ثبت می‌شود.
سردار اگر چه در لیگ نمایش بسیار خوبی داشت اما به همراه زنیت تنها در سال ۲۰۲۰ توانست دبل کرده و تنها قهرمانی او در جام حذفی روسیه در این سال رقم خورد. سردار که با لورکوزن جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرده، برای افزایش تعداد قهرمانی‌هایش در فوتبال اروپا کار بسیار سختی در پیش دارد؛ چراکه بایرلورکوزن برای موفقیت در بوندس‌لیگا دو رقیب سرسخت همچون بایرن مونیخ و دورتموند را پیش رو دارد که قرار گرفتن بالاتر از آنها بسیار دشوار است.
