وقتی از دور به سلبریتی‌های مشهور دنیا نگاه می‌کنیم انگار گونه متفاوتی از انسان را می‌بینیم، گونه‌ای کامل‌تر و متفاوت با بقیه که انگار نمی‌توان هیچ عیب و نقصی برای آن‌ها تصور کرد. اما هنگامی‌که به دلایل متفاوت مانند دادگاه جانی دپ و امبر هرد، این فرصت را پیدا می‌کنیم که به واقعیت زندگی این افراد ثروتمند و مشهور و زیبا نگاهی بیندازیم بیش از هر زمان دیگری انسان‌هایی را می‌بینیم شبیه به خودمان، انسان‌هایی با مشکلات، اختلالات و بیماری‌های جسمی و روانی، انسان‌هایی دقیقا مانند بقیه.
در این مقاله اما قرار نیست به واقعیت ادیت نشده سلبریتی‌ها بپردازیم بلکه قرار است به خودمان یادآوری کنیم این افراد موفق هم مانند ما بیشتر زندگیشان را صرف نبردهایی درونی کرده‌اند. نبردهایی با مشکلات جسمی، معلولیت‌ها وبیماری‌ها، نبردهایی با وقایع دردناک گذشته، عادات آسیب زننده و اختلالات و بیماری‌های روانی. این مقاله قرار است به همه ما یادآوری کند چندان مهم نیست زندگی و اتفاقاتش شما را در چه شرایطی قرار داده است، تنها و تنها برخورد شما با آن شرایط اهمیت دارد.
بیلی اِیلیش و سندرومِ تورِت
مشهورترین و موردتوجه‌ترین چهره موسیقی پاپ دنیا در چند سال اخیر در سال ۲۰۱۸ برای هوادارانش آشکار کرد که از زمان کودکی از سندروم تورت رنج می‌برد. سندروم تورت(Tourette’s Syndrome) که یک اختلال عصبی به حساب می‌آید عموما در افراد مبتلا با تیک‌های حرکتی تکرار شونده یا تکان‌های ناگهانی و غیر اختیاری و تولید اصوات تکراری ظاهر می‌شود.
“تیک‌های من معمولا فیزیکی هستند و در بیشتر مواقع برای افراد دور و برم قابل تشخیص نیست مگر اینکه فردی حسابی روی حرکاتم متمرکز شود.” بیلی این‌گونه ادامه می‌دهد:”انجام بسیاری از کارهای ساده به خاطر تاثیر این سندروم برای من سخت است و موارد متفاوتی ممکن است نشانه‌های آن را تحریک کند اما به طور کلی شرایطی است که مدت‌هاست با آن زندگی می‌کنم و به آن عادت کرده‌ام.”
رایان گازلینگ و اختلال کم توجهی/بیش فعالی(ADHD)
رایان گازلینگ هنوز خیلی کودک بود که تشخیص داده شد به اختلال کم توجهی/بیش فعالی یا همان اختلالِ اِی‌دی‌اِچ‌دی مبتلاست. خود گازلینگ درباره آن زمان این‌گونه حرف می‌زند:”مرتبا احساس می‌کردم در مغزم مشکلی وجود دارد و این اختلال کار ساده‌ای مانند یادگیری خواندن و نوشتن را برای من بسیار سخت و غیرممکن کرده بود.” جالب است بدانید در آن زمان مادر رایان تصمیم گرفت از شغلش استعفا دهد و در خانه به او درس بدهد.
برای رایان گازلینگ درخشش و مورد توجه قرار گرفتن به عنوان قهرمان فیلم عاشقانه The Notebook انگار همان چیزی بود که به آن احتیاج داشت. این درخشش علاوه بر بالا بردن اعتماد بنفس رایان، گویی برای ادامه زندگی به او هدفی برای دنبال کردن داد. رایان گازلینگ در ۱۷ سالگی مدرسه را رها کرد و به دنبال عملی کردن آرزوهایش رفت و حالا یکی از پر مشغله‌ترین بازیگران مرد دنیاست.
سوفیا جیراو و سندروم داون
سوفیا را بسیاری به عنوان اولین فردی می‌شناسند که با وجود سندروم داون به عنوان مدل با ویکتوریا سیکرت همکاری کرده است، اما این فقط بخشی از موفقیت‌های اوست. سوفیا حرفه مدلینگ را در سال ۲۰۱۹ آغاز کرد و اگر به دستاوردهایش در این چند سال نگاه کنیم متوجه می‌شویم که او انتخاب درستی داشته است. سوفیا جاراو در طی همین چند سال موفق شده برند فشنِ مختص به خودش را با نام آلاوت راه‌اندازی کند و با محصولاتش در هفته مد نیویورک حسابی مورد توجه قرار بگیرد.
سوفیا همچنین با راه‌اندازی کمپین No Limits تلاش می‌کند افکار عمومی را درباره سندروم داون آگاه‌تر کند. سوفیا در حساب اینستاگرامش احساساتش را درباره مسیر سختی که طی کرده این‌گونه به اشتراک می‌گذارد:”یک روز درباره‌اش رویا پردازی می‌کردم و آرزویش را داشتم و بعد با تمام وجودم تلاش کردم و حالا آرزوی دست نیافتنی سال‌ها قبل به واقعیت تبدیل شده است.”
آنتونی هاپکینز و سندروم اسپِرگِر
سر آنتونی هاپکینز کمی بعد از ۷۰ سالگی بود که تشخصی داده شد به شکل خاصی از اوتیسم یعنی سندروم اسپرگر مبتلاست. افراد مبتلا به این سندروم عموما در ارتباط برقرار کردن با دیگران دچار مشکل می‌شوند ودرک موقعیت‌های پیچیده اجتماعی و رعایت آداب چنین ارتباطاتی بسیار برای آن‌ها سخت می‌شود.
با این وجود این بازیگر نظر خاص خودش را درباره این سندروم دارد و چندان با پزشکش موافق نیست:”من به هیچ‌وجه احساس نمی‌کنم با بقیه فرق دارم.” آنتونی هاپکینز در ادامه از میل انسان امروز به استفاده از چنین برچسب‌هایی انتقاد می‌کند. جالب است بدانید همکاران آنتونی او را با قدرت غیر عادی‌اش در به یاد سپردن دیالوگ‌ها می‌شناسند. برای نمونه در زمان فیلم‌برداری فیلم Amistad، هاپکینز با اجرای بی‌نقص یک تک‌گویی ۷ صفحه‌ای حاضران را به تحسین واداشت و این سکانس تنها در یک برداشت ضبط شد.
جانی دپ و مشکلات فراوان بینایی
بازیگر محبوب ۵۸ ساله آشکار کرد که علاوه بر نابیناییِ کامل یک چشمش، با مشکل نزدیک بینی در چشم بینایش دست و پنجه نرم می‌کند. جانی در گفت و گویی ضمن افشای این نکته که تفریبا در تمام زندگیش از مشکلات بینایی رنج می‌برده اضافه کرد:”من تقریبا مانند یک خفاش کور هستم.” ظاهرا جانی در مواقعی که عینک به چشم ندارد از دامنه دیدِی به محدودیت چند سانتی متری صورتش برخوردار است.
جانی دپ البته در ادامه توضیح می‌دهد که مشکلات بینایی هرگز سدی در راه پرداختن به هنر محبوبش یعنی بازیگری نبوده است. او درباره سکانس‌های اکشن فیلمِ محبوبِ دزدان دریایی کارائیب می‌گوید:”هرچند که در این فیلم امکان استفاده از بدلکار هم وجود داشت اما به دلیل اهمیتی که به زبان بدن شخصیت حتی در مواقعی که پشت به دوربین در حال دویدن است می‌دهم، سعی کردم در بیشتر صحنه‌ها خودم بازی کنم.”
جولیا رابرتز، لکنت زبان و ترس از صحبت کردن مقابل جمع
گلاسوفوبیا اصطلاح پزشکیِ ترس از صحبت جلوی جمعیت است و احتمالا کمتر کسی می‌توانست حدس بزند یکی از مسلط‌ترین بازیگران زن دنیا از آن رنج ببرد. جولیا در واقع برای بازیگر شدن باید از دو مانع بسیار بزرگ می‌گذشت. او علاوه بر درگیری همیشگی با گلاسوفوبیا، در کودکی از لکنت زبان و مشکلات در تلفظ کلمات هم رنج می‌برده است.
ظاهرا جولیا و برادرش اریک هر دو با این مسائل درگیر بوده‌اند، هرچند که جولیا بر خلاف اریک چندان علاقمند به صحبت در این باره نبوده است. حتما تمام کسانی که در حال حاضر مشغول مطالعه این مقاله هستند در بین دوست و آشنا کودکانی را می‌شناسند که با لکنت زبان درگیر هستند. عموما چنین مسئله‌ای در کودکی بخصوص در صورت مدیریت نادرست از طرف والدین و کادر آموزشی، به اعتماد بنفس کودک صدماتی جدی می‌زند. فراموش نکنید جولیا رابرتز که شاید سخنرانی بی‌نقصش در هفتاد و سومین مراسم اسکار را به یاد بیاورید، در کودکی دقیقا چنین شرایطی داشته است و با رفتار درست از طرف اطرافیان و بدون شک زحمت و تلاش خودش موفق شده نامش را در بین قدرتمندترین بازیگران سینما ثبت کند.
