یحیی گل‌محمدی آنقدر به مهاجم ازبکستانی اعتماد کرد و بازی داد که بالاخره پای او به گلزنی باز شد. شرزود تمیروف که هفته‌هاست در ترکیب اصلی به میدان می‌رود و اثرگذاری چندانی ندارد، در دیدار با ذوب‌آهن هم فیکس بود. بین ۲ نیمه زمانی که حامد پاکدل تعویض شد، بسیاری از هواداران ایراد گرفتند که چرا تمیروف باید درون زمین بماند و بازیکن دیگری تعویض شود؟ با این حال شرزود نهایتا در نیمه دوم گل مساوی را زد و البته آنقدر به وجد آمد که کلکسیونی از شادی‌ها را انجام داد؛ از تقلید حرکات رونالدو و مسی تا در آوردن پیراهن و گرفتن کارت زرد!

معمولا مهاجمان بعد از زدن گل اول از زیر فشار خارج می‌شوند و موافقان بیشتری پیدا می‌کنند، اما به‌نظر می‌رسد این اتفاق برای تمیروف رخ نداده است. شاید هم او کمی بدشانس است که گلش یک امتیازی شد؛ شاید اگر پرسپولیس با گل او بازی را می‌برد، قضاوت‌ها تا حدودی تغییر می‌کرد. با این حال فعلا نظر خیلی از هواداران این است که شرزود انتظارات را برآورده نکرده و به اندازه کافی خوب نبوده است. او گلش در اصفهان را روی پاس خارق‌العاده مهدی ترابی به ثمر رساند و البته موقعیت‌های دیگری هم داشت که با بی‌دقتی و خودخواهی از دست داد.

مسئله تمیروف ساده است؛ شما زمانی یک بازیکن خارجی جذب می‌کنی که توانایی‌های او بیش از نفرات داخلی باشد. یعنی در حقیقت فوتبالیست دلاربگیر وارداتی که کلی هم هزینه جانبی دارد، باید یک سر و گردن بالاتر از بازیکنان داخلی باشد؛ آیا شرایط تمیروف اینطور است؟ آیا واقعا بین مهاجمان ایرانی یا حتی جوانان تیم‌های پایه پرسپولیس، کسی پیدا نمی‌شود که دستمزد ریالی و احیانا خیلی هم کمتر از این بگیرد و همین بهره‌وری را داشته باشد؟ فصل رو به پایان است و احتمال قابل توجهی وجود دارد که پرسپولیس دست خالی مسابقات را ترک کند. در چنین شرایطی، مهاجمی روی دست سرخ‌ها باقی خواهد ماند که هنوز یک فصل دیگر با باشگاه قرارداد دارد!