بابایی به احساس خود از کسب دو مدال نقره آسیا اشاره کرد و گفت: خدا شانسی به من داد که بتوانم در دو سبک شرکت کنم و مدال بگیرم. نقره آسیا کم نیست اما حقم طلا بود. نتوانستم با پرچم کشورم دور افتخار بزنم که این خیلی برایم تاسف آور است. امیدوارم بتوانم در مسابقات جهانی مدال طلا بگیرم.
او در ادامه گفت: قبل از اعزام از طرف کمیته ملی المپیک به اردوی ما آمدند و یکسری حرف‌ها و قول‌ها داده شد. کشتی آلیش جزو رشته‌های سنتی است و هیچ شرایط شغلی برای ما فراهم نمی‌شود. حتی از نظر شهریه دانشگاه هم مشکل داریم. ما با حجاب تلاش می‌کنیم و پرچم ایران را بالا می‌بریم اما حتی این شرایط برایمان فراهم نیست که درصدی از شهریه‌هایمان پرداخت شود یا شرایط شغلی نداریم. قول دادند که این مشکلات برطرف شود.
ملی‌پوش کشتی آلیش زنان افزود: ما برای حضور در تیم ملی حقوق نمی‌گیریم. سری قبل دو ماه در اردو بودیم و از کار افتادیم. مربی هستم و وقتی در اردو باشم، باشگاهم بسته می‌شود و منبع درآمدی ندارم. این به ضرر من است چون باشگاهم اجاره‌ای است و تمام امورات زندگی‌ام از این طریق می‌گذرد. بابایی در پایان گفت: از مربیان و سرپرست تیم تشکر می‌کنم. امیدوارم به مردم ثابت کرده باشیم که زنان می‌توانند موفق‌تر از مردان باشند. امیدوارم پیگیری شود. خیلی بد است یک ورزشکار به خاطر کم لطفی و دیده نشدن‌ها ورزش را کنار بگذارد.
