سمیرا برادری تهیه کننده فیلم سینمایی «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری که در حال حاضر در حال اکران است، درباره رضایت از فروش و اکران این فیلم  گفت: در اینجا این سوال مطرح است که فروش فیلم یا دیده شدن آن؟ تا اینجا از فروش فیلم راضی هستم اما از دیده شدن آن نه. چرا که اصل بر دیده شدن است و با توجه به اینکه پرفروش‌ترین فیلم این سینما مخاطب یک درصدی دارد تا دیده شدن راه زیادی در پیش داریم. خوشبختانه «زالاوا» رضایت ۹۰ درصدی مخاطب را به همراه دارد و همین باعث می‌شود برای دیده شدن به خودش تکیه کند.

وی با اشاره به اکران چند فیلم سینمایی در یک باز زمانی اظهار کرد: فیلم‌های خوبی به یکباره اکران شدند اما معتقدم تعداد فیلم‌های خوب بیشتر مسیر سینما رفتن را باز می‌کند حتی کنسرت و تئاتر خوب هم بر سینما رفتن مردم مؤثر هستند. آن چیزی که سدی محکم است گرانی بلیت، حمل و نقل و فشار اجتماعی است. در عین حال در چنین شرایطی ساختار اکران برای چنین فیلم‌هایی درست طراحی نشده است چرا که مردم به فیلم‌هایی که از ظواهر گیشه بهره کمتری دارند به مرور استقبال می‌کنند و دهان به دهان تبلیغش می‌کنند، این روند نیازمند ساختاری متفاوت از اکران فیلم‌های دیگر است.

این تهیه‌کننده درباره ضعف تبلیغات این فیلم در تلویزیون گفت: شما تلویزیون می‌بینید؟ چون من نمی‌بینم پرسیدم! آیا تبلیغات فیلم‌ها را نشان می‌دهد؟ امکانات تبلیغی اگر به آثار فرهنگی تعلق می‌گیرد باید برای همه یکسان باشد. به چه حقی تمام امکانات تبلیغی را تنها به یک فیلم می‌دهند!؟ از بیت المال حاتم بخشی می‌کنند و پاسخگو هم نیستند! متأسفانه ما به جایی رسیدیم که مدیر سینمایی فیلمی را اکران نمی‌کند چون خوشش نمی‌آید یا آن را مناسب نمی‌داند. این رویکرد نهایتاً و به شکل افراطی نتیجه‌ای دارد که همه‌مان آن را دیده‌ایم! تلویزیون می‌خواهد همان بلایی را که سر خودش آورد، حالا سر سینما بیاورد. یادمان نرود رسانه‌ای که مخاطب ندارد رسانه نیست.

برادری درباره اینکه آیا «زالاوا» می‌تواند رجعتی به سینمای ترسناک باشد یا نه، مطرح کرد: «زالاوا» بیش از آنکه فیلم ترسناک با محوریت جن باشد فیلمی است با محوریت خرافات. با این حال این فیلم از شرایط زندگی امروز مردم ترسناک‌تر نیست. گرچه در فیلم لحظات دلهره‌آوری وجود دارد اما به شخصه «زالاوا» را فیلم ترسناک نمی‌دانم. در واقع درامی دلهره‌آور با مایه‌های فیلم ترسناک است. با این حال قطعاً مساله خرافات و تأثیر آن در زندگی انسان‌ها دغدغه فیلمنامه نویسان از ابتدا بوده است.

وی در پایان درباره استفاده از ظرفیت‌های بومی در این فیلم عنوان کرد: ما کشوری هستیم با گستردگی زبان‌ها، نژادها، دین‌ها و گویش‌ها مانند شاخه‌هایی از یک درخت تنومند. این حق مردمان مناطق مختلف است که فیلم‌هایی با زبان خود ببینند. آیدا پناهنده و ارسلان امیری هم مثل خیلی از ماها ریشه‌های فرهنگی خودشان را دارند و از آن در آثارشان کمک می‌گیرند. فکر می‌کنم احترام به قومیت‌ها فقط نگفتن جوک قومیتی نیست بلکه تولید آثاری است با استفاده از جذابیت‌های متنوع فرهنگی اقوام مختلف ایرانی که مخاطب جهانی را هم در بربگیرد و به گردش مالی سینمای ایران کمک کند. این تجربه در «زالاوا» بعد از اکران در ۳۶ کشور و استقبال از سمت جوانان برای ما حاصل شده است، چرا که فیلم به عنوان فیلم ژانر در فستیوال‌های ژانر مهمی موفق به حضور و کسب جایزه شد.