اسکواد قدرتمند آبی‌ها برای فصل آینده دست مرد پرتغالی را برای تشکیل یکی از تهاجمی‌ترین استقلال‌های تاریخ لیگ برتر باز گذاشته است.
احتمالا بزرگ‌ترین چالش پیش روی سرمربی جدید آبی‌ها، انتخاب سیستم بازی استقلال در فصل آینده است. جایی که ساپینتو به عنوان مربی‌ای باتجربه و دارای فلسفه فنی مشخص در برابر یک دوراهی دشوار قرار گرفته که هر انتخابی برای او با حساسیت‌های خاص خودش همراه است.
مرد پرتغالی از یک طرف با تیمی به‌جا مانده از دوران حضور فرهاد مجیدی و گابریل پین مواجه است که در بازی با سیستم سه دفاع مرکزی به اوج هماهنگی و بلوغ رسیده که یک قهرمانی بدون شکست و با کمترین میزان گل خورده، میراث آن برای استقلالِ او است.
از آن سو، تسلط هر مربی‌ای به سیستم مورد علاقه خودش باعث می‌شود ساپینتو به اجرای سیستم چهار دفاعه هم راغب باشد. در ادامه به سایه‌روشن‌های انتخاب هر کدام از این دو مدل و ابزاری که ریکاردو برای پیاده‌کردن آنها در اختیار دارد، می‌پردازیم؛
* بازی با سیستم دفاعی سه‌نفره
احتمالا در شروع لیگ منطقی‌ترین و البته در دسترس‌ترین سیستم بازی برای استقلال بازی با سه دفاع مرکزی است. همان‌طوری که استراماچونی، سرمربی محبوب آبی‌ها در لیگ نوزدهم با وجود علاقه‌اش به بازی با سیستم ۳۵۲ هفته‌های ابتدایی لیگ را با همان سیستم ۴۲۳۱ نهادینه‌شده در استقلال آغاز کرده بود، احتمالا ساپینتو هم به اردوی ترکیه و تمرینات تاکتیکی باقی‌مانده تا شروع لیگ در تهران اکتفا نمی‌کند و حداقل در ابتدای لیگ تیمش را با سه مدافع مرکزی وارد زمین می‌کند.
طبیعی است که ساپینتو به عنوان سرمربی جدید مدافع عنوان قهرمانی خوب می‌داند که از نخستین بازی تیمش در لیگ بیست و دوم، هواداران استقلال انتظارات بسیار بالایی از خودش و تیم دارند و نتیجه نگرفتن در هفته‌های ابتدایی می‌تواند فشار مضاعفی را به کادرش تحمیل کند. با این حال، انتخاب بازی با سیستم دفاعی سه نفره، پایان چالش‌های ساپینتو نیست چرا که او باید در گام بعدی تعداد هافبک‌های دفاعی تیمش را مشخص کند. حضور توامان مهدی‌پور و نیک‌نفس در تیم مجیدی باعث شده بود ضمن استحکام بیشتر خط دفاعی، به ناچار از قدرت تهاجمی استقلال کاسته شود. انتخابی که البته در تیم فرهاد جواب داد و سرمربی استقلال از ترجیحِ بستن کمربند خط میانی با دو هافبک دفاعی به قهرمانی رسید. کاری که باعث می‌شود راس مثلث رو به جلوی استقلال در برابر دروازه حریف قرار بگیرد و یک مهاجم اصلی با دو وینگر در پشت سر به سمت دروازه حریف حمله کنند(مانند استقلال مجیدی در فصل گذشته که ژستد مهاجم نوک بود و یامگا و حسین‌زاده پشت‌سر او به عنوان وینگر ایفای نقش می‌کردند). در این حالت استقلال با این ترکیب احتمالی به میدان خواهد رفت:
حسینی
مرادمند(چشمی) غلامی، سیلوا، حردانی، سلمانی(جلالی)
مهدی‌پور، نیک‌نفس(رضاوند)
یامگا و شهباززاده
رضایی
اما تعدد عناصر هجومی استقلال در فصل پیش رو دست ساپینتو را باز می‌گذارد تا در صورت تمایل بتواند با یک هافبک دفاعی و دو هافبک مرکزی و در عوض با دو مهاجم بازی کند( مانند استقلال قلعه‌نویی در لیگ هشتم که حسین کاظمی تنها هافبک دفاعی بود، جباری و جانواریو روی دست او و نزدیک‌تر به خط حمله حضور داشتند و برهانی و اکبرپور یا برهانی و مجیدی دو مهاجم بودند). در این شرایط استقلال از طرفی موقعیت بازی با سه دفاع مرکزی و حفظ هماهنگی و نظم سال گذشته را در اختیار دارد و از سوی دیگر می‌تواند سازگار با روحیات تهاجمی سرمربی‌اش بازی کند. با انتخاب این مدل از دفاع سه نفره، ترکیب احتمالی استقلال به صورت زیر خواهد بود:
حسینی
مرادمند(چشمی)، غلامی، سیلوا، حردانی و سلمانی(جلالی)
مهدی‌پور
یامگا و آمانوف(رضاوند)
شهباززاده و رضایی
بازی با هریک از دو آرایش بالا برای استقلال به نسبت دفاع چهارنفره، استحکام بیشتر در فاز تدافعی، پویایی بیشتر در جناحین و البته قدرت تهاجمی کمتر را به همراه خواهد داشت.
* بازی با سیستم دفاعی چهارنفره
تسلط ریکاردو ساپینتو در بازی با سیستم‌های با محوریت قرار گرفتن چهار مدافع در یک خط و علاقه او در بکارگیری این سیستم در تیم‌های این سرمربی باعث می‌شود احتمال حضور استقلال با این مدل بازی به خصوص در هفته‌های جلوتر لیگ بیست و دوم بالا باشد. برخورداری از اسکوادی تهاجمی‌تر به نسبت فصل گذشته دست ساپینتو را در بازی با سیستم‌های ۴۲۳۱ و ۴۱۲۳ به خوبی باز گذاشته است. اگر سرمربی پرتغالی بخواهد تیمش را با دو هافبک دفاعی در جلوی خط دفاعی چهارنفره‌اش راهی زمین کند، یک خط سه‌نفره متشکل از وینگر‌ها جلوی هافبک‌های دفاعی و پشت سر تنها مهاجم قرار می‌گیرد. ترکیب احتمالی استقلال در فصل پیش رو به صورت زیر است:
حسینی
حردانی، غلامی(مرادمند)، سیلوا، جلالی( سلمانی)
مهدی‌پور و نیک‌نفس(رضاوند)
یامگا، آمانوف و شهباززاده
رضایی
انتخاب دیگری که پیش روی ساپینتو قرار دارد بازی با یک هافبک دفاعی در جلوی دفاع چهارنفره است. آرایشی که اگر سرمربی پرتغالی برای چیدمان استقلال در نظر بگیرد، علاوه بر اینکه یکی از تهاجمی‌ترین و تماشاگرپسند‌ترین استقلال‌های تاریخ لیگ را روانه مسابقات می‌کند، باید فروتنانه شجاعتش را تحسین کرد. در صورت انتخاب این تاکتیک، در جلوی چهار مدافع استقلال، دو مثلث با راس‌های دور از هم و قاعده‌‌های نزدیک به هم تشکیل می‌شود. به طوری که هافبک دفاعی راس مثلث رو به دروازه خودی خواهد بود و دو هافبک میانی با قابلیت بازیسازی اضلاع قاعده را تشکیل می‌دهند. مثلث بعدی با قاعده‌ای از دو وینگر و یک راس در برابر دروازه حریف شامل مهاجم تشکیل خواهد شد. در صورت انتخاب این سیستم، ترکیب احتمالی آبی‌ها در فصل آینده به صورت زیر خواهد بود:
حسینی
حردانی، غلامی(مرادمند)، سیلوا، جلالی(سلمانی)
مهدی‌پور
رضاوند و آمانوف
یامگا، شهباززاده
رضایی
آنچه مشخص است، سرمربی پرتغالی آبی‌ها در شروع کارش با یک سرگیجه‌ی وحشتناک در انتخاب سیستم استقلال مدل ۴۰۱ مواجه شده است و گرفتن بهترین تصمیم در این راه، احتمالا او را در ماموریت دفاع از عنوان قهرمانی استقلال، موفق خواهد کرد.
