کارشناس فوتبال ایران با اشاره به عدم حمایت باشگاه هاز تیم فوتبال امید ایران برای رسیدن به المپیک گفت: این تیم سالهاست مثل طفل سرراهی در ورزش ایران است و هیچ وقت حمایت کاملی نشده است.
حمید درخشان درباره انصراف تیم فوتبال امید ایران از حضور در بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی به دلیل عدم همکاری باشگاه‌های لیگ برتری گفت: چندین سال است درگیر هماهنگی تیم‌های باشگاهی با امید هستیم. این موضوع فقط به مهدوی کیا به عنوان سرمربی اختصاص ندارد و قبلی‌ها هم به همین اندازه دچار مساله شدند.
این مربی فوتبال ادامه داد: مشکل سربازی، عدم همکاری باشگاه‌های لیگ برتری و بی تفاوتی مالی و لجستیکی به این تیم بیشتر از ۲۰ سال است در تیم امید وجود دارد. این تیم واقعاً کودک سر راهی شده است. وقتی هم در آستانه حذف از انتخابی المپیک قرار می‌گیریم برخی مسئولان می‌آیند و قول همکاری می‌دهند. در صورتیکه الان وقت حمایت از این تیم است.
او که سابقه فعالیت در رده‌های پایه ملی را دارد تاکید کرد: تیم امید فرقی با تیم بزرگسالان ندارد. مگر می‌شود تیمی که نیمی از بازیکنانش در لیگ برتر ایران فعال هستند بی توجه بود. آئین نامه‌ها برای هماهنگی نوشته می‌شود اما هیچ کس قدرت اجرای آن را ندارد.
سرمربی پیشین جوانان فوتبال ایران در پاسخ بهسوالی مبنی بر اینکه آیا مهدوی کیا در جریان مشکلات همیشگی بی توجهی به تیم امید نبوده است، گفت: من به آقای مهدوی کیا حق می‌دهم. او برای آبروی خود و فوتبال ایران نمی‌تواند بدون بازیکن به رقابت‌های بین‌المللی برود. مهدوی کیا گفته است بازیکن بدهید تا من وارد میدان شوم اما هیچ کس صدای تیم امید را نمی‌شنود.
درخشان در خصوص برنامه‌ریزی عجیب سازمان لیگ که همزمان با بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی در قونیه ترکیه است، یادآور شد: همه چیز به صورت زنجیره‌ای نشان از عدم توجه به این تیم دارد. مگر چیزی مهم‌تر از تیم‌های ملی برای یک مجموعه وجود دارد. فدراسیون فوتبال هم وقتی می‌بیند تیم‌های ملی با مشکلات عجیب دست و پنجه نرم می‌کند و نمی‌تواند برای باشگاه‌ها تصمیم‌گیری قاطعانه‌ای کند حق را به مجموعه فنی آن تیم‌ها برای عدم حضور در بازی‌های بین‌المللی می‌دهد. اولویت همیشه با تیم‌های ملی است اما طوری رفتار شده است که مردم و طرفداران فوتبال هم اهمیت باشگاه‌های مورد علاقه خودشان را بیشتر از حضور در رویدادی مثل المپیک می‌دانند.
سرمربی پیشین تیم فوتبال پرسپولیس در بخش دیگر صحبت‌هایش به رفتارهای عجیب باشگاه‌های لیگ برتری در درون خودشان اشاره کرد. او با اظهار تأسف بابت رفتار مربیان تیم‌های لیگ برتری در بازی‌های تدارکاتی پیش فصل گفت: واقعاً خجالت می‌کشم، می بی نم مربی با همتای خود درگیری لفظی و فیزیکی پیدا می‌کند. من فکر می‌کنم اینها دیگر ربطی به فوتبال ندارد. آقایان به ابعاد فرهنگی شخصیت خود هم بی توجه شده‌اند. انوقت چرا باید انتظار فرهنگ سازی از همان فرد را در قالب یک باشگاه دانست.
درخشان یادآور شد: فشار روی مربیان خیلی زیاد است اما آیا دلیل می‌شود با تیپ‌های بد کنار زمین راه رفت و با فریادهای هنجار شکن به فکر موفقیت بود؟! شخصیت مربیگری را برخی همکاران حفظ نمی‌کنند و انتظار دارند احترام م به آنها گذاشته شود. یک مربی باید معلم تیمش هم باشد نه اینکه خودش منشأ بی اخلاقی شود.
