راه درازی که «ساپینتو» باید طی کند

 بسیاری از آنچه نصیب آبی‌های تهرانی در سه هفته نخست لیگ شده و در دیدارهای بعدی این تیم نیز به آبی‌ها ارزانی خواهد شد، به عملکرد ریکاردو ساپینتو برمی‌گردد. این مرد پرتغالی با توجه به وفور بازیکنان خوب در این تیم و اضافه شدن نفرات مجرب و جدیدی مانند کاوه رضایی، محمد محبی و البته مهدی قایدی به جمع‌شان، با ترافیک بازیکنان شایسته برای حضور در ترکیب تیم مواجه است. این مشکل فقط زمانی حل می‌شود که مربی اشراف لازم را بر ویژگی‌های فنی تیمش داشته باشد و همه قابلیت‌های نفرات خود را بشناسد و این چیزی است که ساپینتو ندارد.

او فقط سه ماه است که با آبی‌ها کار و تمرین می‌کند و هنوز در حال دیدن کیفیات و روال کار شاگردان خود است و برای رسیدن به یک نقطه اطمینان و داشتن انتخابی اصلح از بین انبوه نفرات موجود، به زمان و بررسی بیشتری نیازمند است. قدر مسلم اینکه خط دفاع استقلال هم پس از فصل آهنینی که در لیگ بیست و یکم گذراند، نیاز به بازبینی دارد و باید هماهنگی بین نفرات این خط بیشتر شود.

با توجه به اینکه مرادمند و یزدانی به این خط رجعت کرده‌اند و غلامی و سیلوای برزیلی هم آماده خدمتگذاری هستند، دفاع مرکزی استقلال باید بسیار مستحکم‌تر از چیزی باشد که در سه دیدار نخست این تیم در لیگ بیست و دوم رؤیت شد، هر دو گلی که آبی‌پوشان تهرانی در هفته اول از سپاهان خوردند تا حدی گل‌های مفت و آسان بودند و گلی که ملوان نیز در انزلی به آنها زد گل پیچیده‌ای نبود. سیدحسین حسینی هم که فصل پیش با خوردن فقط ۱۰ گل یکی از ستاره‌های کل لیگ بود، روی این سه گل قصور زیادی داشت و در نتیجه دیگر بازیکنی که باید خودش را به سطوح قبلی بازگرداند و دوباره به پرواز درآید، همین سنگربان نام آشنا است.

ساپینتو باید دوباره اندیشه کند که آیا بازگرداندن روزبه چشمی به پست هافبک وسط کاری عقلایی و به سود تیم وی هست یا خیر و از بین این همه گزینه برای خط حمله کدامین افراد و ترکیب ارجح هستند. همه اینها به همان آشنایی و وقوفی احتیاج دارد که پیشتر به آن اشاره کردیم و فاصله ساپینتو با آن چندان کم نیست و برعکس، راهی دراز نشان می‌دهد.