بازیکن تیم‌ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ معتقد است که حضور در این رقابت‌ها باعث افتخار است، حتی اگر ایران از گروهش صعود نکند.
جواد الله‌وردی درباره بازگشت کارلوس کی‌روش به فوتبال ایران اظهار کرد: روزهای اولی که کی‌روش به ایران آمده بود، در عکس‌ها دیدم که قانون تکل را به بازیکنان درس می‌دهد. در فوتبال اروپایی کم دیده‌اید که بازیکن تکلی بزند که هم خودش و هم بازیکن حریف را ناقص کند و توپ را دفع کند چرا که تکل یعنی بازپس‌گیری توپ. فوتبالیست‌های حرفه‌ای و فوتبالیست‌های که پای گران‌قیمتی دارند، نه پای خودشان و نه پای بازیکن مقابل را به خطر نمی‌اندازند. کی‌روش در روز اول به بازیکنان تکل را آموزش داد و می‌دانست که باید کار پایه‌ای بکند. ما پِک، زمین باکیفیت کمپ تیم‌ملی و خیلی موارد دیگر را از کی‌روش داریم. این‌ها حاصل تفکرات او بوده است. کی‌روش به فوتبال ما ارزش بخشید.
او افزود: فوتبال ما در دو دوره‌ای که با کی‌روش به جام جهانی رفت، آبرومندانه عمل کرد. برای یک سرمربی سه حالت بیشتر وجود ندارد. یا تیم مقابلش قوی‌تر است و باید گل نخورد تا آبروریزی نشود یا تیم مقابل ضعیف‌تر است که باید حمله کرد و گل زد یا اینکه دو تیم قدرت برابری دارند و باید از فرصت‌ها استفاده کنند. هر تیمی بهتر آنالیز کرده باشد می‌تواند به پیروزی برسد. با این حال فوتبال ما دربه‌درتر از این حالت‌هاست.
عضو تیم‌ملی فوتبال در جام جهانی ۱۹۷۸ ادامه داد: من جزو اولین بازیکنانی بودم که در جام جهانی بازی کردم. ما از اولین موش‌های آزمایشگاهی جام جهانی بودیم که این رقابت‌ها را دیده‌ایم. این رقابت‌ها جایگاه لیاقت‌های فوتبال است. الان ایران جزو لیاقت‌های فوتبال جهان است. ما لیاقت داشتیم که پنج دفعه به جام جهانی برویم اما فوتبال ما حرفه‌ای غیراستاندارد است. غیراستاندارد یعنی این که فوتبال ما غیر متعارف است. غیرمتعارف یعنی همین که تازه ۱۰ روز است رئیس فدراسیون تغییر کرده، با مربی‌ای که کلی برای فوتبال ما زحمت کشیده، محترمانه خداحافظی نکرده‌ایم. البته اسکوچیچ از نظر جهانی با کی‌روش قابل مقایسه نیست. کی‌روش سابقه و رزومه زیادی دارد. او مربی و سرمربی تیم‌ملی پرتغال و دستیار الکس فرگوسن بوده است. من و ۱+۵۰ درصد از آرای عمومی، کی‌روش را قبول داریم.
الله‌وردی با انتقاد از شرایط اردوی تیم‌ملی در ماه‌های اخیر بیان کرد: تیم‌ملی فوتبال ما دو دستگی و به هم ریختگی‌ای را پشت سر گذاشته که تاکنون تجربه نکرده بودیم ولی به عنوان یک ایرانی که در جام جهانی بازی کردیم، امیدوارم که بهترین نمایشمان را در قطر داشته باشیم. چیزی تا جام جهانی نمانده و مربی نمی‌تواند تضمینی بدهد. فکر می‌کنید ما می‌توانیم جلوی انگلیس زیبا بازی کنیم؟ اگر این کار را بکنیم، آن‌ها ما را داخل قوطی می‌کنند. جلوی ولز و آمریکا هم نمی‌توانیم زیبا بازی کنیم. پس باید با آنالیز و شناختی قوی مقابل آن‌ها قرار بگیرند. کی‌روش کسی است که از همه ما درباره این مسائل آگاه‌تر است.
او گفت: امیدوارم در جام جهانی آبرومندانه ظاهر شویم. ما توقع نداریم که انگلیس، ولز و آمریکا را ببریم و از گروه صعود کنیم. مگر ما تاکنون از گروهمان صعود کرده‌ایم؟ باز ژاپن، کره جنوبی و عربستان توانسته‌اند این کار را بکنند ولی ما فوتبال آن‌ها را نداریم. تفاوت ما در غیراستاندارد بودن فوتبال ماست. الان تیم‌های بزرگ ما هم غیراستاندارد هستند. ما مشکلات زیادی داریم. اگر بخواهیم به مشکلات یک به یک اشاره کنیم، فوتبال ما پر مشکلات است. ما آنقدر ضعیف هستیم که نمی‌توانیم با یک مربی قرارداد ببندیم چون بعدش از ما شکایت می‌شود، پنجره‌مان را می‌بندد و در نهایت از آسیا حذفمان می‌کند.
این پیشکسوت فوتبال ایران خاطرنشان کرد: اگر ما یک بار دیگر هم به جام جهانی برویم و صعود نکنیم، باز هم افتخار است. الان هیچ سازمانی نمی‌تواند اندازه فوتبال، تبلیغ ایران را بکند. جام جهانی حتی از المپیک هم تماشاگران بیشتری دارد. ۵۰۰، ۶۰۰ میلیون نفر در دنیا فقط از فوتبال نان سر خانه و زندگی‌شان می‌برند.
الله‌وردی در ادامه گفت‌وگویش با ایسنا از وضعیت معیشتی پیشکسوتان فوتبال انتقاد کرد و گفت: من به عنوان یک آدمی که در جام جهانی بازی کرده‌ام، در المپیک حضور داشتم و کاپیتان تیم‌ملی جوانان و دانشجویان بودم، هیچ حقوق بازنشستگی‌ای از فوتبال نمی‌گیرم و بیمه هم نیستم. من حتی اگر بخواهم بیمه شوم باید به صندوق اعتباری حمایت از پیشکسوتان ۴ میلیون و نیم بدهم تا بیمه شوم. خدا پدر و مادر دکتر دادگان را بیامرزد که ما را استخدام فدراسیون فوتبال کرده و ماهی ۲۰۰ هزار تومان به ما حقوق پرداخت می‌شود. من در این فوتبال چهار بار مینیسکم پاره شده، دو بار بینی‌ام شکسته، دندان و دنده‌ام شکسته و کلا شب اول قبر اگر نکیر و منکر سراغم بیایند، حالشان به هم می‌خورد. من هر چیزی که از فوتبال گرفته‌ام، پنج برابرش را داده‌ام با این حال باز هم فوتبال را انتخاب می‌کنم و آن را دوست دارم. من دوست دارم تیم‌ملی ما و تیم‌های باشگاهی ما در سطح آسیا موفق باشند.
او گفت: من اجاره نشین هستم. ۷.۵ میلیون تومان اجاره خانه و ۱۲ میلیون تومان اجاره مغازه می‌دهم و باید با این هزینه‌ها، خرج ۷ نفر را از شغلم یعنی فروش ضایعات کاغذی و فلزی بدهم. من کجای این فوتبال هستم؟ اصلا کسی با من کاری دارد؟ فیفا هر سال پولی برای رسیدگی به پیشکسوتان می‌دهد، تا حالا یک ریال به من داده‌اند؟ جز ۲۰۰ هزار تومانی که دکتر دادگان برایمان ایجاد کرده، چیزی به ما پرداخت نمی‌شود. آیا با این ۲۰۰ هزار تومان می‌توانم برای دو نوه‌ام چیزی بخرم؟
