وی افزود: جشنواره فیلم کوتاه تهران به‌عنوان جایی که می‌تواند سازنده فیلمسازان جدید باشد هم در دوره‌های گذشته کاملا دنباله‌روی سینمای بلند بوده است. دنباله‌روی نوعی از سینمای به‌شدت رئالیستی و شبیه به سینمای مستند بوده‌ایم. این روند در فیلم‌های کوتاه حاضر در جشنواره همین سال گذشته هم مشهود بود. در آن آثار هم از گونه خبری نبود. درست این است که ما گونه‌های دیگر سینمایی را هم امتحان کنیم و صرفا دنباله‌روی سینمای بلند جشنواره‌ای نباشیم.
پوروزیری عنوان کرد: در روند انتخاب آثار، حتما تنوع ژانر و گونه را مدنظر داشته‌ایم. در چیدمان اعضای هیأت انتخاب هم حتی این مسئله موردتوجه بوده است. در مجموع رجوع به گونه، لذت‌بخش است. از این منظر تماشای فیلم‌ها حتی برای خود ما هم لذتبخش‌تر از تماشای یک سری فیلم شبیه به مستند بود. احساس می‌کنم مردم از تماشای فیلم‌های به‌شدت رئالیستی سیر شده‌اند. آثاری که موضوعات به‌شدت اجتماعی را مدنظر داشتند و گاهی به‌شدت تلخ و پیام‌دهنده می‌شدند! دوران این فیلم‌ها تمام شده است و امیدوارم دوران جدیدی که ژانر در آن حائز اهمیت دانسته شود، آغاز شده باشد.
این عضو هیأت انتخاب درباره کیفیت آثار داستانی متقاضی حضور در جشنواره سی‌ونهم هم گفت: کیفیت آثار بالا و این سطح از کیفیت برای خود من غیرقابل باور بود. اینکه تا این اندازه استعداد در سینمای ما وجود دارد برای من هیجان‌انگیز بود و نمی‌دانیم برای این‌ها در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد. آنقدر فیلم خوب دیدیم که ناراحت بودیم برخی از آن‌ها را به دلیل محدودیت در انتخاب، باید کنار بگذاریم. حداقل ۳۰ فیلم اول در فهرست آثاری که ما دیدیم، فیلم‌هایی شگفت‌انگیز بودند.
وی درباره اعتراض‌های احتمالی نسبت به عملکرد هیأت انتخاب از سوی عوامل فیلم‌های راه نیافته به جشنواره هم بیان کرد: از میان فیلم های متقاضی حضور در جشنواره ما باید تعدادی محدود فیلم را انتخاب می‌کردیم و به‌نظرم باقی فیلم‌ها حق دارند که اعتراض هم داشته باشند. در این میان شاید عده‌ای احساس می‌کنند همیشه باید نام‌شان در میان برگزیدگان باشد، اما بهتر است آن‌ها هم در جای خود نایستند و آن‌ها هم این مسیر را ادامه دهند.سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۱ برگزار می‌شود.
