اعتماد در یادداشتی به ۸ نکته از شکست تیم ملی کشورمان در اولین بازی جام جهانی پرداخت.
یک؛ تیم ملی فوتبال از همان ابتدا فرمان را اشتباه در دست گرفت؛ ترکیب عجیب کارلوس کی‌روش برای بازی، استفاده از نفراتی مانند نوراللهی و کریمی که آمادگی کافی نداشتند، نیمکت‌نشینی قدوس و آزمون و سردرگمی بازیکن‌ها باعث شد تا از همان ابتدا ایران با سرگیجه وارد میدان شود؛ گویی کی‌روش چشمش را روی آمادگی، تجربه و میزان اثربخشی بازیکنان در این بازی بست و سعی داشت ترکیبی که در ذهنش حکاکی شده را به میدان بفرستد؛ ترکیبی که در آن نفراتی مانند روزبه چشمی و میلاد محمدی عضو ثابت هستند اما این اقدام کی‌روش جواب نداد تا خیلی زود خط دفاع ایران از هم بپاشد و گل‌های انگلیسی‌ها از راه برسند.
دو؛ مصدومیت بیرانوند می‌توانست بدترین کابوس برای کی‌روش باشد که در همان ابتدا رخ داد؛ مرد پرتغالی که اعتماد زیادی به بیرو دارد و روی حضورش حساب خاصی باز کرده بود، در همان ابتدا با شوکی بزرگ مواجه شد؛ مصدومیت شدید دروازه‌بان اول ایران و خروج از ترکیب باعث شد تا تیم ایران با حسینی به کار خود ادامه دهد. اما حضور حسینی در زمین نشان داد او اصلا آماده حضور در چنین شرایطی نیست. به نظر می‌رسد از همان ابتدای حضور دروازه‌بان استقلال در قفس تیم‌ملی، جو ورزشگاه و استرس بازی باعث شده بود حسینی نتواند خودش را پیدا کند و در صحنه‌های مختلفی تنها نظاره‌گر توپ بود و تا تور دروازه آن را هدایت می‌کرد. برخی کارشناسان معتقدند حرکت بدن کی‌روش بعد از ناتوانی بیرو به ادامه بازی که با دو دست به سرش کوبید روی روحیه حسینی تاثیر منفی گذاشت.
سه؛ تیم ملی ایران در دو دوره قبلی جام جهانی با کی‌روش کاملا دفاعی بازی می‌کرد اما سیستم دفاعی ایران در این دوره، حتی سایه‌ای از دوره قبل هم نبود؛ خط دفاعی آشفته، جاگیری‌های نامناسب، دفاع‌های کناری منفعل که عملا چپ و راست ایران را اتوبان کرده بود و آزادی کامل مهاجمان انگلیس باعث شد تا آنها بدون دردسر به گل برسند؛ درحالی که در روسیه دفاع ایران به مهاجمان اسپانیا و پرتغال باج نمی‌داد اما در قطر از همان ابتدا خط دفاعی ایران از هم پاشید تا مشخص شود صرف حضور دو ماهه کی‌روش و اصرار بر تفکرات دفاعی کارساز نیست؛ بلکه برای پیاده کردن یک سیستم، تطبیق بازیکنان با آن و اجرای آن در چنین تورنمنتی به یک برنامه طولانی‌مدت نیاز است و مسکن‌های مقطعی چاره‌ساز نیست.
چهار؛ هر قدر ایران نتوانست سیستم مدنظرش را پیاده کند، در سوی مقابل ساوت‌گیت نشان داد به خوبی تفکرات پیرمرد پرتغالی را آنالیز کرده و می‌داند دقیقا از کجا به او ضربه بزند. بازیکنان انگلیس در این بازی به خوبی پادزهر دفاع ایران را می‌دانستند و با پاس‌های متوالی، چرخش توپ زیاد و بازی روی زمین توانستند دفاع چند لایه ایران را باز کنند. دفاعی که البته مقابل مهاجمان و هافبک‌های سه‌شیر حرف خاصی برای گفتن هم نداشت و گویی به پای بازیکنان ایران وزنه بسته بودند که در نبردها جا می‌ماندند و در دوئل‌ها بازنده مطلق بودند. همچنین دیگر خبری از ضدحمله‌های سریع تیم سال ۲۰۱۸ نبود. تیمی که می‌توانست با سه یا چهار ضرب از حالت دفاع به حمله دربیاید.
پنج؛ کی‌روش همیشه نشان داده وقتی تیمش گل می‌خورد، نقشه شفابخشی برای بازگشت ندارد و عملا شیرازه تیم از هم می‌پاشد، این را در دو دوره قبلی هم دیده بودیم و او هیچ‌گاه نقشه جایگزین برای لحظات بحرانی تیمش نداشته؛ همین هم باعث شد تا وقتی ایران گل او را دریافت کرد، کاملا از هم گسیخته شود و راه برای گل‌های بعدی انگلیس هموار.
شش؛ CQ هر قدر در نداشتن پلن بی ضعف دارد، در همان اندازه هم در تعویض‌ها نشان داده دست برنده ندارد؛ او در دو دوره قبل حضورش در تیم ملی، گاه تا لحظات آخر بازی هم تن به تعویض نمی‌داد یا عملا تعویض‌هایش نمی‌توانست گره‌گشا باشد؛ این اتفاق در بازی با انگلیس هم تکرار شد و وقتی تیم در نیمه اول راه به جایی نبرد، او سعی داشت با تعویض‌های خود شرایط را کنترل کند اما به جز حضور قلی‌زاده در زمین که کمی توانست با نقش محوری و حرکات انفرادی‌اش مدافعان حریف را مشغول کند، بقیه ورودی‌ها هیچ حرکت خاصی نداشتند تا روند گلزنی انگلیس ادامه پیدا کند و شکاف دفاعی ایران عمیق و عمیق‌تر شود. در واقع کی‌روش با انجام ۳ تعویض در بین دو نیمه نشان داد از اول اشتباه تصمیم گرفته و با جواب ندادن آن تعویض‌ها مشخص شد تا آخر بازی متوجه نشده مشکل کجاست.
هفت؛ بی‌شک تک‌ستاره تیم ایران در این بازی، مهدی طارمی بود؛ مهاجمی که حالا یک سر و گردن از فوتبال ایران بالاتر است و نشان داده به خوبی بازی در جمع بازیکنان بزرگ را یاد گرفته؛ جاگیری مناسب طارمی، حرکات به موقع و ضربات دقیق باعث شده تا او یک مهاجم تمام‌کننده و زهرداری باشد که به هیچ رقیبی رحم نمی‌کند، تنها نکته مثبت ترکیب ایران هم دقیقا همین عملکرد طارمی بود تا او با دبل در مقابل انگلیس، به اولین ایرانی تبدیل شود که در جام جهانی دبل می‌کند با این حال تنها بودن طارمی در خط حمله حتی باعث شد این بازیکن نتواند نیمی از توانای‌هایی‌های خودش را به نمایش بگذارد.
هشت؛ حال تیم ایران از همان روز نخست هم خوب نبود؛ این روزها و در شرایطی که حال کسی مانند گذشته خوب نیست، تیم ملی فوتبال از هر طرف تحت فشار است و هجمه‌های زیادی علیه آنها شکل گرفته؛ از حواشی دیدار با رییس‌جمهور تا مسائل مختلف، همه و همه دست به دست هم داد تا تیم ایران در یک‌سال اخیر نتواند روند خوبی را طی کند و در این روزها بدون تمرکز کافی به میدان برود. تیمی که از مدت‌ها قبل رویای صعود و موفقیت در سر داشت اما حالا با این شرایط، اگر مقابل امریکا و ولز بازی خوبی ارایه دهد هنر کرده است.
