مهدی مهدوی‌کیا یکی از کسانی است که در آستانه جام ملت‌ها به حمایت از تیم‌ملی پرداخته است.
کارلوس کی‌روش از اهالی فوتبال ایران خواسته تا حتی اگر شده برای سه هفته حامی تیم ملی فوتبال ایران باشند . علی دایی ، مهدوی کیا و علی کریمی و بقیه خواسته چند روزی همدل تلاش کنند برای قهرمانی در جام ملتهای آسیا. مهدی مهدوی کیا به نظر می رسد در برقراری این صلح پیش قدم است. او قطعا منصف ترین منتقد همه این سالهای تیم ملی بوده است.
*در چند سال اخیر همیشه گفته ایم بهترین تیم ایران راهی جام ملت های آسیا می شود. در سال ۲۰۰۴ که یکی از بهترین تیم های ملی ایران را می دیدیم، تا پای فینال رفتیم ولی مقابل چین قربانی شدیم. حالا هم می گوییم این تیم هفت سال صدرنشین آسیا بوده است و چهار امتیاز از جام جهانی گرفته است. آیا این تیم به کابوس چهل و چند ساله ما پایان می دهد؟
من در جام ملت های آسیا ۹۶، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ حضور داشتم. دو دوره خیلی موفق داشتیم ولی دو دوره هم بدشانس یا ناکام بودیم. ما همیشه به عنوان یک مدعی که برای ارائه فوتبال زیبا راهی مسابقات می شود مطرح بوده ایم اما در مقاطعی مشکلات زیادی داشتیم. سال ۹۶ که خیلی بد شروع کردیم ولی با آن فوتبال زیبا مقابل عربستان و کره جنوبی نتیجه گرفتیم در نهایت در ضربات پنالتی باختیم. سال ۲۰۰۰ تیم فوق العاده ای داشتیم که هرگز با هم هماهنگ نشدند و قانون گل طلایی ما را مقابل کره جنوبی حذف کرد. ۲۰۰۴ نسل خوبی داشتیم، حق ما قهرمانی بود ولی اتفاقات بازی با چین رخ دادند. ۲۰۰۷ هم تیم خوبی داشتیم که در ضربات پنالتی حذف شد. ما همیشه به عنوان یکی از کاندیداهای قهرمانی وارد مسابقات می شویم ولی ادامه کار و اتفاقات آن تاثیرگذار است. بعضی اتفاقات قابل پیش بینی نیست. نمی دانیم در یک هشتم نهایی با چه تیمی رقابت می کنیم، در نیمه نهایی با کدام تیم روبرو می شویم. ما به راحتی نمی توانیم قهرمانی را به دست بیاوریم. چین، استرالیا، امارات و قطر در حال سرمایه گذاری اند. نمی توانیم بگوییم ما قهرمانی را به دست می آوریم. این در فوتبال محال است.
*این تیم را در جام جهانی دیدیم. بعد از جام جهانی هم بازی خاصی نکرده ایم. احتمالا بستر تیم ملی همان تیم جام جهانی باشد و شاید برخی بازیکنان تغییر کنند. این تیم را چطور می بینید؟
من این تیم را تیم خوبی می بینم. من بازی مقابل اسپانیا را از نزدیک نگاه کردم. از نظر دفاعی با توجه به تاکید سرمربی تیم بر رویکرد های دفاعی، فوق العاده هستیم. تیم ایران این روز ها قوی است، تا بازی آخر جام جهانی گل نخوردیم. در فاز هجومی هم تیم بهتری از جام جهانی برزیل بودیم. حریف های پیش رو ما مثل پرتغال و اسپانیا نیستند. ما با کشور های آسیایی مواجه هستیم و در چنین شرایطی خیلی هجومی تر بازی خواهیم کرد. امیدوارم تیم ملی نتیجه خوبی از بازی های هجومی‌اش بگیرد.
*این تیم باز بشود، می تواند با همان کیفیت هم دفاع و حمله کند؟ ما همیشه بازی های بسته ای را ارائه داده ایم.
این مورد را تیم ما زیاد تجربه نکرده است. چون تفکرات بیشتر دفاعی بوده است اما مقابل ازبکستان و تیم آفریقایی هجومی تر بازی کرده ایم. اما تیم ملی قطعا تمرینات زیادی برای این سبک بازی کرده است. در بازی های دوستانه پیش رو هم تمرینات زیادی خواهیم کرد. این مورد بستگی به تفکرات سرمربی تیم ملی دارد که تا چه حد می‌خواهد سبک بازی تیم ملی را باز کند. این که تصمیم بگیرد بازی را به نحوی کنترل کند که ابتدا گل دریافت نکند یا نه، به تفکرات سرمربی تیم باز می گردد.
*شما در چند وقت اخیر به روش اداره فوتبال ایران انتقادات زیادی کرده اید. توییت ها و مصاحبه هایی که شما را یکی از منصف ترین منتقدان فوتبال ایران تبدیل کرده است. هم مثبت فوتبال را گفته اید و هم منفی آن را. در گذشته بیشتر سکوت می کردید ولی از یک جایی تصمیم گرفتید از مشکلات فوتبال ایران هم بگویید.
من همیشه سعی می کنم با نگاهی منصفانه به قضایا نگاه کنم. من سال ها درفوتبال ایران بودم، در تیم ملی بودم و می‌بینم آنچه در فوتبال ایران است با استاندارد های جهان فاصله زیادی دارد. وقتی یک بازیکن، یک مربی یا کسی که مسئولیتی در تیمی دارد به خبرنگار ها توهین می کند، باید یک عذرخواهی رسمی انجام دهد. من چنین چیزی را تنها در ایران دیده ام. چند روز پیش فرانک ریبری، بازیکن بایرن مونیخ، پس از بازی از هم‌وطن خودش عصبانی شد. چون او در مصاحبه اش گفته بود ریبری روی دو گل حریف مقصر بوده است. ریبری به دلیل این مصاحبه با هم تیمی‌اش درگیری فیزیکی پیدا می کند ولی صریح هم به باشگاه اعلام می کند چنین اتفاقی رخ داده است. باشگاه هم سریعا آن را تایید می کند و بدون اینکه تلاشی برای مخفی کردن آن کند، باشگاه بایرن مونیخ و فرانک ریبری عذرخواهی رسمی خود را منتشر می کنند و ماجرا به پایان می رسد. اما در کشور ما یک سری اتفاقات رخ می دهد که هیچ عذرخواهی برای آن انجام نمی شود. چیزی برخلاف فوتبال جهان. وقتی از بیرون به این قضایا نگاه می کنیم احساس می کنیم بعضی چیز ها در این مملکت سر جای خودشان نیستند. به خاطر همین بعضی مواقع واکنش نشان می دهم.
*شما از واژه «ابو دلال» استفاده کردید. آیا شخص خاصی مدنظر شما بود؟ تفاسیر متعددی برای آن عبارت وجود دارد. آیا با کارلوس کی‌روش مشکلی دارید؟
من با آقای کارلوس کی‌روش هیچ مشکلی ندارم. مربی خوب و موفقی که در فوتبال ایران تاثیرگذار بوده است. اما برخی برخورد های ایشان جالب نبوده است. نگاه بالا به پایینی که می توانست کمی بهتر باشد. من از برخی برخورد های شخصی ایشان انتقاد کرده ام وگرنه از نظر فنی ایشان بسیار موفق بوده اند. خیلی ها هم از من انتقاد کرده اند. انتقادی که سازنده باشد را پذیرفته ام. این یک چیز طبیعی است. در همه جای دنیا وجود دارد. بعضی اتفاقات در فوتبال ایران رخ می دهد که هیچ شباهتی با فوتبال دنیا ندارد. ما تیم نخست آسیا هستیم و در جام جهانی هم حضور داشته باشیم. بعد یک سری تیم ها برای بازی با تیم ملی ایران ارقام هنگفتی را طلب می کنند. واقعا به آدم فشار می آید که در چنین شرایطی باید این مبالغ را هم هزینه کند! این یک مقدار اذیت کننده است. این یک نظر شخصی است. با یک تیم ضعیف بازی کنیم و این همه پول بدهیم؟ می توانستیم این پول را جای دیگری هزینه کنیم و بازی بهتری انجام دهیم. این نظر شخصی من است، نظر شخصی سرمربی تیم ملی هم قابل احترام است. نظر همه قابل احترام است.
*اگر مهدی مهدوی کیا رییس فدراسیون فوتبال باشد، اجازه می دهد در جایی که کار می کند سرمربی تیم ملی و دو باشگاه بزرگ لیگ فوتبال تا این حد با هم درگیر باشند؟ این حجم از جنجال را تحمل می کند؟ سیاست گذاری ها نباید جلوی این اتفاق ها را بگیرد؟
سیاست گذاری ها باید به گونه ای باشند که چنین اتفاقی رخ ندهد. در همان اتفاق اول اگر یک برخورد شدید می شد، این موضوع تمام شده بود. در آلمان، آقای فن خال سرمربی بایرن مونیخ بود. کاپیتان آن روز های بایرن مونیخ پس از یکی از بازی ها مصاحبه کرد و از سبک بازی تیم و تاکتیک های فن خال ابراز نارضایتی کرد. فردا صبح باشگاه او را اظهار کرد. به او هشدار داده شد که حق صحبت درباره سرمربی تیم را ندارد. این یک مثال ساده بود. وقتی مربی تیم ملی یا مربی باشگاه می خواهد یک تنش بزرگ برای فوتبال درست کند، فدراسیون باید با یک برخورد جدی این جنجال را تمام کند.
