فرهاد قائمیان معتقد است بخشی از سینمای داستانی مدیون تجربه‌گری‌هایی است که مستندسازان انجام داده‌اند.
فرهاد قائمیان بازیگر سینما و تلویزیون درباره ارتباط سینمای داستانی و مستند گفت: امروز مرز بین هنرها برداشته شده است، با وجود این که سینمای داستانی و مستند، دو دنیای متفاوت هستند اما در محدوده‌هایی بهم پیوند می خورند. سینمای داستانی همواره از تجربه گری ها در سینمای مستند استفاده کرده و در بعضی مستندها، روایتگری به سینمای داستانی نزدیک شده است.
این بازیگر ادامه داد: ماهیت سینمای مستند، اجازه تجربه کردن، نوآوری و حتی بازیگوشی در روایت و ساختار را به فیلمساز می‌دهد. سینمای مستند از جنس زندگی است و زندگی، هرگز ایستا نبوده و به یک قالب محدود نشده است.
قائمیان عنوان کرد: گاهی مرزبندی‌ها برای رسیدن به شناخت و تحلیل و بررسی است که باید به آن احترام گذاشت اما گاهی جدا کردن سینمای داستانی و مستند، به محدود کردن سینمای مستند می‌انجامد. مستندهای بسیاری با موضوع‌ها و ساختارهای جذاب ساخته می‌شوندکه اگر راهی به اکران آنلاین یا نمایش در سینما داشته باشند، اگر چه نه به اندازه فیلم‌های پرفروش سینمای داستانی، اما مخاطب خواهند داشت و مورد توجه قرار می‌گیرند.
بازیگر فیلم سینمایی «بادیگارد» تاکید کرد: تصور غلطی است که سینمای مستند را از مردم دور بدانیم و جدا کنیم. در صورت توجه به این نوع فیلم ها و نمایش مستمر آنها به صورت آنلاین یا اکران در سینماها و سینماتک‌ها و پاتوق‌های فرهنگی، با نسلی مواجه خواهیم بود که سینمای مستند را درک کرده، لذت تماشای آن را می‌شناسد و متوجه شگفتی‌های این سینما است.
این بازیگر درباره تاثیر جشنواره‌هایی از جنس «سینماحقیقت» در معرفی سینمای مستند به مخاطبان گفت: رویدادهای فرهنگی زمینه فرهنگسازی را به وجود می‌آورند. جشنواره‌ها با تمرکزی که روی نمایش و پوشش اخبار دارند، فضاسازی می‌کنند و دوستداران هنر را متوجه شاخه‌های مختلف هنرها می‌کنند. اگر جشنواره‌ها به تهران و ساکنان پایتخت محدود و منحصر نشوند، موجی که ایجاد می‌کنند می‌تواند به کشف استعداد منجر شود. شاید برای کشوری با وسعت ایران و انبوه استعدادهای جوان، جشنواره‌ها از جمله «سینماحقیقت» می‌توانند مهمترین بستر کشف استعداد باشند.
